inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 10.139):

Koud, zo koud ...

Heel even was de hemel daar
woordloos sprak liefde
de taal van morgen

ongebonden vrij
kun je niet bezitten
nooit bezitten

mag liefde
vrij zijn
of is verbondenheid
zonder ziel
eenzaamheid

kan houden van
de schreeuw verstommen
van verlangen naar jou

koud,
zo koud ...

Schrijver: metha, 23 februari 2006


Geplaatst in de categorie: liefde

2.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 481

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)