14870 resultaten.
overgang
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 296 nooit was ze alleen
het huis had sterke vleugels
en ogen die ze kon sluiten
veilig verborgen
toen de dag nieuw werd
huilde van nood
wuifden enkel kale takken
welkom en ze vertrok
beladen met verleden verdriet
de wereld rond
tot aan de ring van vuur
en er doorheen
gelouterd tot feniks
hooglied van de zon…
Terrasbewoner
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 347 Daar is hij weer, een voorpoot trilt,
een siddering, kop opgetild
en uitgeschoven, ingetrokken,
verschenen en meteen vertrokken.
Vol in de zon, weg in een nis,
flitsend en stil. De hagedis.…
Verbolgen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 139 Verbolgen zijn, 't zint me niet
dat je heel de dag, de zon pas ziet
als ie bijna rusten gaat!
De weerman zat er weer eens naast
had vast -en zeker weer haast:
om voor 't donker thuis te zijn!
Verbolgen zit 'k nu dus hier,
mist heel de dag, terwijl 'k wenste:
da'k de zon, voelde en zag!…
Dag nacht.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 137 Naar de noorderzon waren we vertrokken.
Bij Hammerfest bleef onze zuiderzon
dagen en nachten achter de horizon.
Zonder duister bestaat daar geen licht.
Zonder nacht geen dag.
Zonder pech geen geluk.
Naar de zuiderzon zijn we teruggekeerd.
Boven Trondheim kwam hij al welkom heten.
Bedankt zon. Dag dag. Dag nacht.…
Heimwee 6 maart 2004
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 795 het gaat nu over ons gemis
daar scheen de zon en hier
verschijnt de grijze mist
een nevel die me koud bedekt
de haren nat, glimmende huid
ik hoor hoe je stem verlegen
aarzelend klinkt, me roept
met een zachte, tedere lach
ik hou mijn handen op mijn oren
verdikke ik wil je niet meer horen
vanmorgen toen ik van Waasland
vertrok om boven…
Zijn vader zijn...
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 814 Zijn zoon die hij al kwijt was
is nu echt vertrokken
met kleinzoon, kleindochters
en schoondochter.
De mantel der liefde
uitgeveegd en weggepoetst
met een traan, maar toch...
‘Als ze terugkomen
zijn ze weer welkom’...
Vader ben je
en blijf je
met sprekende ogen
en stralende berusting
in gebluste liefde...…
[ Een glimp van opa ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 Een glimp van opa,
hij is alweer vertrokken --
maar ik ruik hem nog.…
Fata Morgana
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 97 Niets is wat het lijkt
vertrokken werkelijkheid
ster in achterruit…
Geluk uit de zon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 238 Ik haal mijn geluk
uit de zonnestralen
op mijn gezicht,
waarom doe ik dan toch
mijn ogen dicht?…
Regen regen en o ja regen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 150 Maar dan ineens, breekt de zon door
de buien zijn achter de rug
Wat komt is warme dagen,
geheid dat men DAN verzucht:
Ik wilde dat het wat koeler was...…
Zon op Zondag
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 130 Hoe uitgekiend, hoe fenomenaal
hoe prachtig de narcissen allemaal
hoe blij de gezichten, want:
de zon staat hoog aan de hemel.
Niemand klaagt, waarom zou je ook?
Niemand moppert, o ja, toch eentje
de zon schijnt in m'n ogen, waar:
is m'n zonnebril?…
Blije gezichten vanwege de zon!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 We winnen terrein
zonder kogels of schieten
we zullen het winnen
anders zijn we niet te genieten
En dat laatste mag je
niet vergeten
Want de zon schijnt,
dat moet je wel weten.
Zolang je ‘t gelaat naar
haar op kunt heffen
haar warmte voelt laat
‘t je beseffen:
Het komt goed!…
Vertrokken vlinders
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.087 Waar ooit de vlinders zaten
Bevindt zich nu een lege plek
Vertokken met de noorderzon
Op zoek naar nieuw verlangen
Toen jij vertrok uit deze tuin
Verdween het zomerse gevoel
Waar ooit de vlinders zaten
Waar jij ooit was…
Vannacht vertrok ze
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.489 Het vensterraam staat open
verwachtingsvol
de koelte van het licht
ik tintel
scherp was haar silhouet vannacht
van boven af
gegrift in twee dimensies
buiten op de stenen
de maan was rond en
stil haar schaduw
het gras met ochtenddauw
de zon stijgt hoog
vandaag
verdampt de laatste druppel.…
Stiekem vertrokken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 197 (voor Rutger Kopland)
Je naam passeerde bij de lessen Nederlands
een naam die staat als een menhir
die mijn leraar Nederlands uitsprak
alsof je Alexander de Grote was
en later wisselde ik je gedichten uit
met mijn geleerde penvriendinnen
omdat er zoveel meer tussen de regels lag
dan wij konden bevroeden
we zagen de tedere diepten in wat…
De trein vertrok
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 499 De trein vertrok
en liet mij achter
met een gat in mijn hart
ik rende nog over het perron
maar natuurlijk was ik trager
jij snelde vooruit
en ik bleef daar uiteindelijk
stil.…
Hij vertrok in de nacht
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 204 hij vertrok in de nacht
zo plots en onverwacht
geen deur was geopend
niemand had hem zien lopen
alle luiken bleven zelfs dicht
en nergens lag een bericht
het laken onaangeroerd
het lichaam omwoeld
zijn hart had het begeven
zijn ziel naar het Hoogland gedreven
daar in 't Eeuwige Licht
kreeg de aarde 'n tranengezicht
niemand die…
HIJ VERTROK IN DE NACHT
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 220 hij vertrok in de nacht
zo plots en onverwacht
geen deur was geopend
niemand had hem zien lopen
alle luiken bleven zelfs dicht
en nergens lag een bericht
het laken onaangeroerd
het lichaam omwoeld
zijn hart had het begeven
zijn ziel naar het Hoogland gedreven
daar in 't Eeuwige Licht
kreeg de aarde 'n tranengezicht
niemand die…
thuis is vertrokken
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.025 het huis telt
de stappen
kraakt zijn trappen
in het slaan
van de deur zit
de tijdloze sleur
het interieur
heeft de geur
van verleden
de tafel is oud
een bank droomt
gerieflijke plooien
gordijnen
zijn zwaar van
het lichten der jaren
de muren
bekrast en belast
met herinnering
thuis
is vertrokken
het huis staat te koop…
haveloos vertrokken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 102 Ik ga op reis ik ga op reis
Ik ga op reis en ik neem mee
Een korrel zand voor de woestijn
Een druppel water voor de zee
Ik ga op reis ik ga op reis
Ik ga op reis en ik laat gaan
Mijn stukgeslagen wanen
Mijn oud kleingeestige bestaan
Ik ga op reis ik ga op reis
Ik ga op reis en ik neem mee
Wat zonlicht van de zomer
Die wij leefden met…
bij mij
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 2.116 Plots brak het licht
Dat de ochtend moest vergezellen
Donker zal de dag zijn die volgt
Op de breuk die diep door mij scheurde
Krakende scharnieren liet je achter
In de stilte van de dag
Vreugde was al een tijdje eerder vertrokken
Zonder dat ik er oog in had
Nu hoor ik het in de stilte
Dat alles is vertrokken
Niet eens zo ver weg
Maar…
Op een leeg graf...
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.116 Ik ben me van mijn eigen dood
"het Lazarus" geschrokken
Ik kon weer opstaan
en ben vertrokken!…
Het verboden spel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 104 nu zon is vertrokken
zitten wij met de brokken
door sproeien en rook
hebben wij de nachtvorst
bevochten voordat hij
lente grote schade berokkent…
Een heel behoorlijk natuurgedicht
gedicht
2.0 met 111 stemmen 37.439 Het licht in de boerderij gaat aan,
de zoon wordt onderwijzer, kleinzoon prof
en voor je het beseft
is het vakantie in Toscane.
--------------------------
uit: 'Apenlier', 2004'.…
Aan mijn partijgenoten
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.530 Het leven schatert in de rondte
Zijn wilde waan,
Het stort van alle horizonten
Tegen ons aan!
Wij zien de barre tijden klimmen,
Wier onweer wast,
Slechts onze hand houdt aan haar kimmen
De wereld vast!
Door nevelige sferen gaan wij,
Waar niets meer schijnt,
Aan 't stuurrad van de wereld staan wij.
Recht overeind!
Vóór ons zien wij…
De zingende dagdief
poëzie
4.0 met 2 stemmen 387 Over de heide zeurde ik,
Zo zonder gedachte,
Een oud liedje neurde ik,
Het zonneke lachte.
Over de hei ging ik,
- Een luierend feestje -
Uit de hemel ontving ik
Een lievenheersbeestje.
Over de hei sloofde ik,
Om mij gonsde een bietje,
Voor 'n wijfje, geloof ik,
Zong een leeuw'rik zijn liedje.
Over de hei stapte ik,
Zocht…
Geen stijl
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 167 Je haalt dat kind daar uit de zon, of IK doe het, wat ik
je brom.
Ik mag geen stijl hebben, jij geen gevoel en elke ouder
weet dan wel wat ik bedoel.
Het kind werd gepakt en wakker god zij dank, maar deze
stijlloze dame kreeg het gelijk aan haar kant.…
stil verlangen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 145 je bent er niet
dan ben je er weer wel
niemand die je ziet
ik voel het aan mijn vel
vandaag ben je er nog niet
straks misschien toch wel
alvast zing ik dit smekend lied
ik wil je kussen, kom maar snel
het werd tijd, je bent gekomen
je maakt me zo blij en wel
want zon laat mensen dromen...
ik hou zo van je warmte op mijn vel…
doordeweekse ZON-dag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 129 Wanneer ze hoog aan de lucht,
haar stralen omlaag stuurt,
mensen zich koesteren in haar
warmte,
wanneer de dag dan altijd te
kort duurt, omdat we meer willen
en nog meer,
wanneer de zon haar kunsten
toont, zijn er weinig, die je dan
hoort klagen!…
Sneeuwklokjes en meer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 De mensen ogen blij, blijer dan met de kou
gelukkiger met nu, de zon
stappen we allemaal de paden op- de lanen in
op gepaste afstand dat wel
langs de velden met:
De tere mooie bloemen!…