Alle inzendingen over aanzien

beelden ontglippen, glijden langzaam door de vingers gedachten gestolen, gevangen gezet door hen die zijn wereld niet voor vol aanzien, ontwaken ze als vijand die uren grijs verven gestaag geeft hij zich over aan de dagelijks sleur…

deze stoel zit aanzienlijk beter en mijn gezicht hoort hier thuis er is rook, maar elk vuur wordt geblust er is niets meer te vinden hier dan de anonimiteit die ik zoek geschonken in slecht gespoelde glazen tussen jou en mij druppelen de woorden…

Ze erfde een aanzienlijk kapitaal En erfbelasting wordt daar niet geheven Omdat ze nu reeds ruim genoeg kan leven Geeft zij haar erfdeel weg, haast helemaal Vrijgevigheid zit blijkbaar in haar bloed Oom Dagobert gekruist met Robin Hood…

De arts die mijn gebit meer aanzien gaf Verdiende ieder jaar pakweg drie ton, Wat blijkbaar niet meer door de beugel kon En daarom moet er nu een hap van af Zodat hij voortaan op een houtje bijt Waar zijn gebit dan lelijk onder lijdt.…

Normaal voert ons geliefde parlement ten aanzien van wat in ons land steeds mis is, beleid dat in de regel vlees noch vis is, maar nu vist het toch naar een compliment. Ik hoop maar dat met deze kloeke daad het aalglad babbelwerk óók over gaat.…

Wat minder leed in grijze woningen en minder kanker, dood en tegenspoed en minder tranenvloed en coûte que coûte Wat minder bevingen in Groningen Maar bovenal wil ik in eigen huis Aanzienlijk minder Wilders op de buis…

Ik zie dat het vocht langzaam je ogen verlaat het wast de wonden schoon in de nerven van je ziel zie dat de rivier dieper is dan het zich laat aanzien maar het stroomt dat betekent leven zoekend kaden aftastend tot de rust is gevonden…

Een topman pleegt zich graag te vergelijken Met grootverdieners uit het buitenland En zie, zegt hij, ik heb een achterstand En dus moet ik mijzelf hier weer verrijken En ook dient hier het arbeidsloon verlaagd Omdat dat elders maar de helft bedraagt.…

Uit Sidney daalt een gouden regen neer Nu daar een paar gespierde landgenoten Het aanzien van ons kikkerland vergroten Door mee te strijden om de hoogste eer. “Wij zijn sportief!” zo juicht de natie luid En zakt weer voor de beeldbuis onderuit.…

Wie hoorde je een jaar of vijf geleden Nog over pakjesavond of de Sint Pas sinds het Suikerfeest in aanzien wint Wordt vijf december fanatiek aanbeden En of de Moslims schuldig zijn of niet Wij geven hen weer graag de Zwarte Piet…

Mijn hoofd bouwt muren Buiten mijn weet om Mijn hoofd slaapt nooit Ik wil het niet aanzien Maar Slaap laat niet toe Totdat Schaduw mij toelacht En ik mijn metgezel weer zie Onverschrokken, immer eerlijk Duisternis luidt zijn naam…

Het eten van de Vondelflat is pet Hoewel een pet aanzienlijk beter smaakt dan ’t spul dat voor de oud’ren wordt gebraakt en vreugdeloos op tafel wordt gezet Sluit óp die directeur die al zijn eten De komende tien jaar van Zinn moet vreten!…

Zijn aanzien brengt problemen mee Want dat gebleekte haar staat nogal stom Dus Geert, doe eens een leuke hoofddoek om!…

De directeur zei tot de brave klerk Die bij hem op het matje was gekomen Dat hij een tweetal stappen had genomen Ten aanzien van de omvang van diens werk: "a. Je werkt voortaan acht uren per dag En b. Er is geen werk, je krijgt ontslag."…

woorden die ik aarzel neer te schrijven omdat ik nu nog over leven zoek dat jonge takken buigzaam zijn en veiligheid van hogerhand dàt liever dan mijn onmacht geen blad verbied ik dat het valt móet aanzien hoe de tijd zich rijpt huiver duikt mij dieper in mijn kraag…

Al is de man ook tragisch overleden Toch staat het vreemd genoeg de kiezer vrij Op Pim Fortuyn te stemmen 15 mei, Wat ook mijn keus aanzienlijk zal verbreden: Er zijn meer doden waar ik soms om huil En woensdag stem ik dus op Joop den Uyl.…

Zijn aanzien brengt problemen mee Want dat gebleekte haar staat nogal stom Dus Geert, doe eens een leuke hoofddoek om!…

Zo'n zwabberkoers ten aanzien van de bommen Doet links en rechts de lange tenen krommen.…

Al wat mij lief is Heeft u verloochend Al wat mij lief is Heeft u gederangeerd In uw ijver Heeft u schoongemaakt Zonder aanziens Des persoons Al wat mij lief is Heeft desondanks Zijn nederlaag Onder ogen gezien Lees de eerste strofe Hoe u ook wil Niet hij Maar u bent het zicht verloren De simpele ziel De ware woorden Al wat…

ik heb het weggewuifd met een nonchalant gebaar alle aanzien macht en roem door de schouders ervoor op te halen wilde ik de prijs voor die publiciteit niet betalen geen schijnwerpers op mijn bestaan die bepalen hoe ik wel en niet moet leven ben anoniem gebleven zie minzaam de verering aan van mezelf onder een andere naam…

wat ik zal moeten weten is dat mijn bril haarscheurtjes vertoont, liefelijk en moederlijk [ wonderwel] het diafragma centreert te noordelijk wat onomstotelijk bewijst dat de prijs naar gelang het geleverde het zuidelijk halfrond discrimineert ten aanzien van dit pokerspel de winnaar is diegene met het duurste montuur…

op de donkere rivier de creatie gracieus hoe sneller de stroom het lied betoverende, majesteitelijk aanzien het rijk kan ook mooi zijn… als eenzame schoonheid zwemt zij daar smart en zwart zijn even vergeten, bedrieglijke droom! teister mij niet langer! toon de werkelijkheid! onthul eindelijk!…

Het zit niet in wie de snelheid aan kan van het leven Niet in het hebben van aanzien of opgebouwde kastelen Niet in het volgzaam volgen van bevelen Niet in het genotzuchtig andersdenkenden kelen Maar in het blijven koesteren en uitdragen van je puurheid gekregen aan het allereerste begin Misschien zit daarin de uitdaging en de schoonheid…

pasgeboren droogte ontdoet bladeren van bomen en woorden van betekenis ontleedt zich in ongerasterde atomen ontdoet zich van geboorte tot op onverbloemd geraamte kanalen ontsluizen zich tot verten zonder horizon zodat ik doorzichtig kan zien als kaalheid van doorwinterde wouden die zonder aanzien of omhaal al het onzichtbare verjaagt…

oudjaar, het is over het is bijna gedaan er resten je nog enkele uren afscheid doet lijden mijn hart doet pijn velen hopen reeds op het nieuw laten het oude onterven ik kan het niet meer aanzien zoals bij alles in het leven is het ook voor jou zo… alle schoonheid moet sterven vaarwel … tweeduizend zeventien!…

Filmfragmentjes met jou, compact en 5 seconden: de schepping van een godsoogdoosje Met aanzien van jouw open blond en blauw moet er gedacht zijn dat het zo wel goed was. Het wordt een lied: hoe mooi is het bewegen van jouw lief gezicht dat oefent op een schuchter blooslachje.…

van koperkwartet en koor Doden kan ik aanzien en hongerende kinderen bovendien maar het zinderen van koper in heldere kathedralen, parelmoeren klanken van zilverwitte engelen en het aanhoren van het gonzend donkerbruine lied van getaande heren. Nee, dan komen tranen boven waaraan ik nauwelijks weerstand biedt.…

Ze had het 'boek' bijna gesloten toen keek ze in de spiegel zag haar ´face´ en dacht "die is nog geen tachtig" en ging meevaren in de vaart der volkeren: OP FACEBOOK!…

De laatste heiligenschijn verdampt, bij het aanzien van de geboorte van een nieuwe dag;...…

Ik kan je zo niet aanzien omdat ik in de erfenis van mijn eigen sterven kijk beroer mijn pupillen niet deze overgave is duur genoeg Een pendule heb ik niet maar had ik hem ik sloeg hem stuk om de raderen van de tijd over je rotte lichaam uit te spreiden Stiekem toch in je ogen gekeken en aan gene zijde beland hoor ik je lachen en zingen…