Alle inzendingen over angst OR verlaten OR houding

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ik schreef kleuren op je huid trapsgewijs van licht naar donker je onderging de steek van het puntig pluis gelaten gaf jij niet thuis in emoties die de kop opstaken voeren wij op onbekende wateren gingen nergens heen in het intens verlatene waar aantrekkingskracht geen baas over de polen was…

de beelden staan haar nog vers bij alsof het de dag van gister was hoe ze daar zat in die kamer van drie bij vier het was januari hartje winter piepend ging de deur langzaam open een walm van sigaretten en bier drong naar binnen berekenend kwam hij op haar af zijn ogen rood doorgelopen stonden scheef op zijn brede gezicht angstzweet…

Wees gewoon jezelf Dat mag je zijn bij mij Wees jezelf, nu eens geen ander Het hoeft niet altijd blij Ontspan en laat het los Vergeet wie je moet zijn Toon dat kleine meisje Vol twijfels, zorgen, pijn Heel onzeker grootgebracht Bang in het leven en voor de nacht Wees jezelf, laat mij je helpen Toon hoe mooi je werkelijk bent Wees eens kwetsbaar…

de nacht spreidt haar oneindige vleugels uit traag smoort ze het leven van alledag de duisternis blaast het licht uit onze ogen wie durft de dag te verlaten? de slapelozen van de nacht gevangen in het geluid van de ademhaling belegerd door melancholische tobberijen en altijd de angst om de kust te verlaten…

mezelf kon ik niet omarmen Nu ik dit opschrijf, schrik ik ervan: zijn mijn woorden- is mijn houding camouflage voor mijn angst? ben ik bang dat ik toch niet alles kan? en als ik dat toegeef-WAT DAN????…

ooit toen de jaren nog niet telden was er de dagelijkse vraag hoe geef ik mezelf een houding zo omstreeks mijn vijftiende kwam uit amerika bericht houding was voorbij image building je moest bouwen via acts naar een verbeelding van jezelf vandaag bedacht ik dat ik me vaak nauwelijks een houding kan geven ook geen houdbaar…

Let op je gedachten, ze leiden tot je houding. Let op je houding, ze leiden tot woorden. Let op je woorden, ze leiden tot daden. Let op je daden, ze leiden tot gewoonten. Let op je gewoonten, ze vormen je karakter. Let op je karakter, het bepaalt je toekomst!…

radeloos en bang vecht ik al zo lang eenzaam en verlaten te bang om over angsten te praten iedere dag en ieder uur sloopt het mij dooft 't mijn levensvuur…

Sla deze muur om mij weg deze muur van vertrouwdheid waar angst en haat samen op woekeren mijn wurgklimop zonder wortels Neem nu het mes in de hand en een moker van hartstocht verlaat me niet als je moet uitroeien mijn angstgezaaid kruid van verlaten Weet hoe ik ooit heb getracht om de liefde te planten die mij beklom tegen die gruwelmuur…

In het gelid Mooie soldaat Recht in de houding Altijd paraat Je mooie helm Met glanzende rand Hij staat zo mooi ...Wat arrogant Ik wrijf je lichaam Je recht je rug Alles spant zich Geen weg meer terug Mijn lippen raken Je strelend aan In de houding blijf je Glimmend staan ...…

Angst is een slechte raadgever, die term begreep ik nooit want angst - en raad geven, zijn twee aparte compartimenten. Angst voor spinnen of aardbevingen laat zich zelden of ooit binden door een horde complimenten. Angst een slechte raadgever, nou dat mag ik hopen want bij angst laat ik mijn emotie volop rennen en lopen.…

Fiets pakken uit schuur lege flessen in fietstas lucht voelen binnenstromen in longen danken, dat je zomaar fietst beschermende kleding hebt jouw benen trappen iets te doen glasbak mensen te zien Dan...iemand met rollator jij stapt af voor praatje, zomaar zij deinst achteruit. Ik stap op vlug weg weer terug.…

Je houding manipuleert Strak van je eigen imago Niemand durft je aan Dit streelt je grote ego Niemand durft je te "battelen" Wie zou jou nu durven te verslaan?…

Ik zakte zakte weg verder dan weg en in elke diepte. Ik zakte voor de zoveelste keer in pijn, verdriet, ellende door bot, geest en hart. Mijn hersenen konden niks anders doen, als vergeven, van ieder bestaan handelen doen en denken. Het hoofd dat functioneerde te allen tijde bleef draaien op volle toeren om mezelf te vergeven…

Gegeven in een nieuw bestaan zoek ik in hoop naar mensen en zal gaan door duizenden muren Die verlaten stilte van angst stil sluipend in het duister zal ik ooit vinden waar ik al die tijd naar zoek…

Grote trieste kinderogen kijken de wereld in ze weerspiegelen de angst van vergetenheid de eenzaamheid knaagt aan hen net als de honger verschopt en verlaten leven zij laten wij hen niet vergeten.…

Hoe wit is uw gewaad afstekend tegen 't donker van uw handen, integer uw gelaat uw houding ingetogen alleen al uw aanwezigheid geeft zoveel rust en stilte, de schilder die u portretteerde wist van 't kleurrijk wit een stralend licht in plooien te creëren toch is 't uw houding die mij nog het meeste raakt.…

in de houding als soldaat van eigen dromen sta jij steeds op wacht…

Langs de lange laan naar huis verlaten Haalt mijn schaduw mij voortdurend in angst Op de fiets naar waar ik zijn wil nu De plek waar geen waarheid is Waar ik weer veilig kan wachten op iets wat nooit zal zijn. Rust in drukte…

Ze kijken naar me ze denken daar is iets mis ja dat gezicht en die houding is zo anders als ik me niet vergis Nog maar even kijken want het is toch vreemd zoals het gaat die ogen prikken in mijn rug als ik de omgeving verlaat Mij bekruipt het gevoel dat mensen het niet begrijpen zou ze dronken zijn toch maar ontwijken Voor de buitenwereld…

De reden waarom vluchtelingen vluchten wordt in Europa amper onderzocht een mens maakt zomaar niet een lange tocht als hij in 't eigen land niets heeft te duchten Dus waarom gaat een mens op avontuur? Wanneer je thuisland wordt kapotgeschoten dan vlucht je weg, desnoods in rubberboten je rent, je zwemt, je klimt over een muur! Dan kom je…

je kleine witte hand gespreid de vingers die meer vragen dan je dragen kunt je houding is verkrampt door stilte in je ogen je telde toch niet mee jouw waarheid was gelogen ze grepen wel je lijf verzwegen nooit hun eisen belaadden je met schuld en lieten je geweten krijsen ze haalden angsten op die je betaalde met je zwijgen de pijnen…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Carice sprak over haar debuut-cd Die zij een beetje weifelend lanceerde Het kàn natuurlijk best dat ze acteerde Zo'n houding stemt tenslotte vaak tevree Onzekerheid is echter nauw verweven Met ieder nieuw en grensverleggend streven…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

ik heb het pad geëffend voor wie komen gaat onmogelijk is hartstocht die in angst ontstaat je maakt me onbekend wist daarmee verleden schoon maar je zult me altijd in je voelen want ik ben en blijf je droom…