Alle inzendingen over angstig

Bang, angstig... Dat je het uitmaakt. Bang, angstig… Dat je me aan het huilen maakt… Ik weet niet meer of ik nog wel verder wil… Je hebt me al zoveel pijn gedaan… Ik kan het gewoon niet aan! Ik gaf jou mijn hart En jij gooit het weg... Zonder echte reden maak jij het uit.…

Met winst omgaan Kan ik niet - Ik ben er te Bescheiden voor Met verlies omgaan Kan ik niet - Daar ben ik Te bozig voor Met het leven Omgaan kan ik niet - Ik ben er te Angstig voor…

Vertel me Wat maakt Je gelukkig Vertel me Wat doet Je pijn Vertel me Wat maakt Je verdrietig Vertel me Je angst Vertel me Wat maakt Je stil Vertel me Wie wil Je zijn En Waar Wil je Heen…

Zoals het suikerklontje in de koffie angstig zei: wanneer de nood het hoogst is is de oplossing nabij…

De ballon zakt neer; schapen rennen angstig weg, grazen dan weer knus.…

Angstig kunnen we dat niet.…

gloedvol- vurig warme nachten dagen van vervuld geluk beukt de woeste wilde zee op dijken van het bange wachten angstig wilde hoopgedachten turbulentie in mijn lijf golven die mij overspoelen die mij eens in doodsnood brachten verwarren nu mijn angstig hart ijzig koude noordewinden kruipen door mijn botten heen waardoor de eb de vloed…

Verstopte wereld Onzichtbaar Verdraaid Lastig Gevangen in de wirwar van draden Verwarrend Pijnlijk Angstig HELP!…

We kunnen onszelf leren lachen, wanneer we ons angstig voelen, en in spiegels durven kijken, totdat ons lachen ons nader, dan ons angstig huilen staat. Rustgevende placebo's maken, die geen apotheker kent.…

Je leven is angstig klein als je het niet wil delen. Maar elke kleine liefdevolle expressie naar een ander maakt je leven zo groot als een oceaan…

alleen in bed dagenlang angstig wachtend op bloedresultaat. *********** té moeilijk meetbaar hartslag van mijn groot geheim voor hem die mij stuwt.…

Daar is de Sint weer met zijn pakjesboot Oh...een torpedo...t schip vliegt in de hens Nou kinderen dat overleeft geen mens De Sint en alle Pieten zijn morsdood Ja schatteboutjes ´t leven is soms hard Maar één geluk...de Pieten zijn weer zwart…

Na de schok bij van het aanzien van de foto met een gifgroen aura omgeven Dring ik angstig door laag na laag in het aan mij toegestuurde onbekende leven De laan met aaneengeklonken bladerloze eiken toont zwart glimmende raven krijsend bijeen Hartverscheurende tranen wellend uit dode ogen verdring ik angstig het beeld vervagend uiteen…

klanken van kracht om je huis zelf te bouwen steen voor steen met voldoende bewegingsvrijheid om je heen om niet tenonder te gaan aan de krampachtigheid van de angstige voorstellingen dat als een ziekmakend virus het leven geweld aandoet…

Zo vroeg zij op angstige toon. Aan onze lieve vrouw Venus, mijn kind, En aan hare zalige zoon.…

de zeemeermin zong angstig haar allermooiste lied terwijl zij wegzwom voor de haai die zei: maar ga toch door ik vind het prachtig zo’n allerlaatste levenslied…

Een tobber is hij een bleekselderij tussen de blozende carnivoren een uitgedroogde pruim tussen de sappige koteletten angstig prikkend in het groen altijd verdacht op een slavink…

Hoe moeilijk Kan ik Het mezelf maken Door mezelf Weer zo Te laten Beïnvloeden Door hoe De ander Het wil Waardoor Ik mijn plan Laat veranderen En ik onzeker En zelfs Angstig wordt In het uiten Hoe ik het hebben wil…

Als de dag aanbreekt, dat je het tijdelijke voor het eeuwige verwisselt, met altijd iemand aan je zij, die er zal zijn tot de laatste zucht de kamer verlaat, weet je, het is altijd te vroeg, Maar je hoeft die angstige laatste weg niet alleen te gaan, er zal altijd iemand bij je zijn en naast je staan, in alle maanden, weken…

Ik zou erg angstig moeten zijn. Mijn rechteroog is blind geworden, maar de nachtzuster zorgt voor mij. De Grote Onbekende houdt de wacht. Hier, waar zoveel zieken slapen, of angstig woelen in hun witte bed. In de buitenwereld heerst koude drukte. In dit huis is het bijna hoorbaar stil. Hier regeert voelbaar vrede.…

-twijfel- danst rond mijn hart weggebroken een vlucht over huid geschoren -een tinteling- parelzoet druipt het zweet een kus angstig lief -een streling- vluchtig…

ik liet je in het donker jouw kamer weids jouw bed gekluisterd aan de grond onder jouw voeten gaapt het gat van angstige onwetendheid dat wurgt me nog het meest…

Mijn oom vond mijn tante De bekoorlijkste vrouw En angstig dacht hij aan later Bevreesd dat hij haar ooit verliezen zou Zette hij zijn geliefde bruid Reeds spoedig op sterk water…

De lepel met honing, kijkt mij angstig aan. “Waag het niet, mij in die hete thee te steken.” “Stop!” Ik doe het toch en zeg: “Ik blijf wel roeren, dan lost het zich vanzelf wel op.”…

Angstige gedachte, door me heen, verkeken kans, of toch nog een? Zo graag, alles ervoor geven, geloven in, want hoop doet leven...…

Angstige mensen zijn wij allen. Angstig is bijna iedereen. Mensen zijn zoals vogels zijn, die onbevangen willen vliegen. Een spontane dichter ben ik, die iedereen met gedichten, vrijmoedig bevrijden wil. Angsten, die we in de ogen durven kijken. Mensen, die weer onbevangen vogels zijn.…

Angstig, zonder toom. Levenslang veroordeeld? Ik houd mijn hart steeds vast. Nu ik weet, ik ben zijn voorbeeld. Het puzzelstukje past!…

Van jong en vitaal naar oud en gebroken Van een doos vol herinneringen naar een pakhuis dat uitpuilt van het verleden Van een bloeiende toekomst naar een angstig aftellen Wat is mooier? Hopen en groeien of terugbeleven en afsterven…

2x een verdronken vis. 1x een angstig rund. 6x ongeboren leven. 1x een bange kip. 1x een vermoord varken. 2x een delerium. Kom je bij me eten?…

Angstig ben ik voor vrijheden, die me beperken kunnen. Moedig ga ik om, met beperkingen, die me bevrijden zullen. Een merel begint te zingen. De krant valt op de mat.…