Alle inzendingen over april

je hoeft niet naar school zelfs niet als je toch graag wil na je huiswerk mag je gamen 1 april buiten is lekker weer op straat is het stil terrassen zijn leeg 1 april er zit een mondkap op je gezicht en een doorzichtige bril een sciencefiction film 1 april we zijn creatief en lief er is minder geschil we geven geen handen 1 april…

de klok, de tafel, de stoel, 1 april, 2 april, 3 april, 1e klas, 3e klas, 6e klas, het tempo was constant en de klok tikte langzaam maar tijd passeerde ernaast misschien moest ik geduld kiezen in plaats vaan haast…

de ergste aller dagen: 1 april ik weiger om vandaag uit bed te stappen uit angst voor flauwekul en dito grappen de dekens bieden dekking, ik lig stil ik krijg in bed gezelschap van m’n vrouw ze zegt op 1 april: 'ik hou van jou'…

Het was in april de maan wiegde de avond- ster in haar schoot…

een prille april vist kurkdroge vijvers op ik voel nattigheid…

ach zie hoe het regent de lucht braakt mijn tranen het regent en reinigt wolken gezwollen en grijs hangen tot in de bomen dit aards paradijs verdampt verdriet uit verzopen dromen ach zie hoe het regent maar regen brengt leven en pijn waait voorbij verbeid nog heel even het is bijna mei…

‘t Is half april! ‘t Is onbermhertig koud; en ‘t kan, de zonne ondanks, gebeuren, dat, ‘s morgens, al dat gers is, wit geruwrijmd, staat te treuren! Waar wilt gij, boos geweld, naartoe, des winters? Wij zijn wintermoe!…

lieve schat jouw seringenboompje kleurt al met de dagen mee, haar groene waas steeds uitgesprokener en paars licht op, binnen de tere knoppen het is een wachtster, een tere nimf, steeds zachter wijken kleine blaadjes voor hun zoete binnenkant nu deze maand in aanvang droef begonnen is, vertoont jouw blijdschap lieve tonen, in het donkerdere…

En dan val ik weer als een blok voor haar charmes voorbij sneeuwklok tussen helleborus en krokus stort ik mij in dit bedwelmend genot van kleuren verlies mezelf in een wervelend bloesemballet waarmee de toon is gezet van groene velden en blauwe hemels en uren die blijven duren alsof dit nooit meer over gaat...…

April druppeltjes hangend aan magnolia fris lenteparfum…

Perelaars in bloei onbeschrijfelijk genot begin van april…

Stralende noenzon Zomerse intensiteit Hier in eind april…

Deze vrijdag – egyptische duisternis en vleugelslagen. 14 april 2006…

Een stille bloeier en niet één blad dat zich roert aprilse sleedoorn…

Lonkende katten bevolken de straat, het is al april maar ze spelen nog maarts.…

Het nepnieuws komt eind maart wel heel dichtbij, Wie achterdochtig door zijn krantje bladert Bemerkt al snel dat 1 april weer nadert, Zelfs niet één pretpark is er nepnieuwsvrij. Lees maar eens waar die ons nu mee bestoken: Je mag per 1 april (!) daar niet meer roken.…

't sneeuwt appelbloesems April ontpopt als Mei Gorter is verbijsterd…

De dag die al knotsgek vanaf de start is: Een zoon of dochter waar u niet van wist! Een standbeeld in een dorpskern wordt vermist! En het nummer van meneer de Beer in Artis! De dag voor schelmen, vlerken, snoodaards, vlegels En bent u dan nog niet genoeg gekist Bestaat het speedsonnet uit zeven regels…

In de avond wacht de nacht, schminkt zich, een kaartje van bewonderaar, bloemen vooraf, zenuwachtig in zichzelf pratend, angst voor de pretentie van dwingende aanwezigheid. In de avond wacht de nacht tot de voorstelling begint. ----------------------------------- Uit: 'Het meer van de ondank', 1987…

ja, je wil... is wat zwak, biedt nog buien een dak laat de zon in zijn schil wanneer hij dat zo wil, wel wolken ten spijt sluit je hun sneeuwwit habijt; spreidt een grasgroen tapijt voor nieuw leven en niet even breng je de merel van de wijs ontneem je wei de ereprijs, want tussen paas- en pinksterbloem botert…

De stad begint weer uit te botten, plekken teer groen en vroege bloei. En straks, wat verder in de tijd, kastanjes in hun volle pracht. Dan lijkt het feest, de stad, zij lacht, de stad is blij, ik ook.…

Een ooievaar kijkt wild om zich heen En vraagt zich af waar de lente blijft Het is dan wel de winter die verdween Maar nog geen zon die z'n stralen schrijft Er zijn wel vaag letters te voelen Maar nog geen woorden en zeker geen hele zinnen Dagen die niks zeggen, niks bedoelen Alleen dan dat de lente later zal beginnen…

Er is weer helderheid van witblauwe luchten wolken als luchtkastelen tere bloesems gekoesterd door de zon terugkerend leven een palet van zachte tinten bij zonsondergang over een vergroenende wereld verhoogt verre vogelmuziek op de achtergrond de feeststemming…

Vermoeden begint te schitteren narcissen als paukenslagen, tulpen als vurige tongen oorverdovende lente, Wij roepen de mensen naar plein en tuin, om een zelden geziene bloem te helpen openbarsten, Je zwijgt en kijkt ik smelt tot puur geluk, een seconde tijdeloos altijd april.…

't Is weer zover grillig schudden buien ongerijmd chagrijn rukken regenvlagen aan de goot de wind kastijdt het huis en in mijn tuin sneeuwt frêle en fijn de eerste bloesem roze en wit wat tederheid…

De bloesem staat in weer en wind te bibberen van de kou terwijl de grijze wolken jagen langs het oneindig hemelblauw Het is alsof de storm de lente uit wil doven die door de bomen giert het oog verduistert de pijn te boven brengt Op al mijn wegen kom ik God tegen U leert mij weer te zingen het lied mij in de mond gelegd…

bijna al weer april waar ik liever nog niet aan denken wil die maand schonk ik jou het leven maar dat is jou nu om het even zo gelukkig ik was zit ik alleen nog in zak en as zie jij mijn liefde als onecht bestempel jij mij als heel slecht digitaal moest iedereen lezen dat ik geen moeder was en niet kan wezen ontspoord ik radeloos…

gelijk de lammetjes in de wei aarzelend en zoekend dan weer dartelend blij zoeken wij nu het voorjaar is begonnen hunkerend de lentezon…

Ik ben vandaag nog nergens ingetrapt Want ook al zeggen ze: ' Je gulp staat open' Of: ' Getver, waar heb jij net in gelopen?' Ik word niet beetgenomen of  begrapt Maar wel zie ik bij u, nee sta eens stil Wat doet die groene kikker in uw bil ?…

Het takje dat trilt. Het twijgje dat wijkt. De struik die buigt. De stille struik die het prille nest beschermt en beschut.…