Alle inzendingen over arend

Eens, zeg je, Zullen ze allemaal Jan Arends kennen - Met gitzwarte, holle ogen Kijk je me aan vanaf De omslag van het boek Dat later over jouw leven Is geschreven - even later Zie ik je als een bezetene Roeren in de koffie Die jou maar niet met rust Wil laten - ik keer terug Naar het kaft van je biografie En zie je in het…

we tooien je met de veren van de sterke arend die zo hoog vliegt dat hij dichter bij de geesten kan vertoeven aan een magische machine met klepjes en buisjes zit een tube die nauwkeurig hemelse lucht in je longen blaast we varen rond jou in een witte zee van louter zoute druppels we zoeken krachtige kruiden om je boven…

Met bivakmuts, daarachter holle ogen, loopt het individu naar het loket en vraagt heel onbewogen al het geld wat zij zonet op stapeltjes had gewogen Gevleugeld als een arend gespierd als een wild dier geheupt, als was zij barend en kijkend als een Gier...…

spanwijd al twee jaar in de oostvaardersplassen zie je ze 's zomers niet meer verkassen inpoldering in de flevo lijkt een feit boven moeras hoog in de boom stil afgemeerd moest ons gezag weer weten wat ze schransen vanwege de resten muskusratten jonge ganzen zijn ze door faunabeheer nu al geïntegreerd privacy telt zelfs voor edele zee-arenden…

Verstijfde arenden, met kop en klauw, gedrochten, vlerken, hertshoorn, duivelsoren. Toen, bij een berk, als uit zijn stam geboren en daaraan vastgegroeid, iets zwarts. Een vrouw. Ik zag niet of ze, van haar uitkijkpost, alleen naar mij of nog iets anders keek.…

Hoor de dragonders de schreeuw van een arend stil blijft de wereld de zon voelt geen schuld moeder van zonen telt wanhopig de kinderen waarvan eens warm haar schoot was met hun leven gevuld krampachtig gevouwen haar handen tot bedes als brandende lava de pijn in haar hart gesluierde vrouw moeder van zonen stilt met haar tranen de dorst…

Als ik tijd van leven heb, zeg je, Wil ik naar het buitenland, op wereldreis Naar Brazilië, Amerika en minstens één van beide polen - Jammer alleen dat je geen tijd hebt om te leven in het nu, Dat je geen tijd voor leven hebt…

Alleen in mijn gedachten kan ik wonen, niets daarbuiten geeft mij onderdak - Ook al kruipen er wormen door dit brein, en weet ik niet wat ik ben vandaag - zeiksnor of twijfelaar, misschien wel zanger zonder luisterend publiek. Er kruipen wormen door dit brein en misschien ben ik wel gewoon ziek, wie zal 't zeggen? Ik loop…

't water zoeken met een hoopvol trachten, En lijdzaam op de blijde stonde wachten, Dat zij door golfjes worden overplast: Men moet de popel, die zich buigt, verachten, De treurwilg, die de wolken zoekt, misdoet, - Want elk moet, wat hem past te doen, betrachten; Wie, wat zijn aard beveelt, verricht, is goed; De duif zij zacht, maar de arend…

een vis in het sneller stromende water daarna ging het stroomafwaarts bergafwaarts, velen volgden hem naar de haaien hij had geluk, keerde als eerste om om gehaaid stroomversnellingen te nemen ach, wat was hij sterk schaterlachend nam hij de moeilijkste hindernissen omzeilde berenklauwen oversprong de waterval ontsnapte aan de arend…

De eerste zei: je stad lijkt op een arend. De tweede zei: je stad lijkt op een dingo. De derde zei: je stad lijkt op een slang. De poorten gingen dicht En de lichten werden zwart Door het zwijgen van de muren. Ik liet mijn stad zien Aan drie duidelijke mannen. De eerste zei: je stad lijkt op een bizon of op een tijger.…

. _______________________________ BISBOSCH Bij het verscheiden van the great dictator Liet stalins favoriete vis het leven De biesbosch, tot die tijd van steur vergeven, Werd na de koude oorlog schoon en beter Een voedselparadijs in 't broedseizoen Waar zelfs een arend het goed blijkt te doen NB: stalin overleed 70 jaar geleden..…

de zoveelste statie bleek een muur te zijn alwaar een vermoeide Jezus zijn handafdruk had achtergelaten dat zou men aan het Roelof Hartplein nu ook eens moeten doen Jan & ik geloof…

haar fel gemis naar iets subliem vertolken Hij rendert met zijn geestesoog de pijn die haar naar binnen zoog en deugdzaamheid deed kreuken -dit bloemenhart deed buigen- Hij neemt haar fluisterend bij de hand drijft zorgen blozend aan de kant Hij is dat stukje steunpilaar, haar beterschap voor morgen Kunstwerk: " Amazone met arend…

kracht Als vader van vluchten naar interstellaire galactische wegen stond hij aan de basis Homo Universalis Apollo's zonen Verkenners van Mars Ontdekkers van planetoïden en manen verdwijnend in tal van aeonen Nu draait de Hubble van ESA en NASA, dertig jaar reeds om de blauwe planeet Blikt in de Nevels van Krab en van Arend…

Sterf niet mee Sterf niet mee met mij Ik ben er nog en wil dat je leeft Ik ben altijd bij je Je bent mij niet kwijt Je hart weet hoeveel ik van je hou Je ziel hoort mijn liefdevolle fluisteringen Jouw reis zal ik altijd volgen Voor eeuwig vlieg ik met je mee Als een arend boven zee Ik zie alle rimpelingen in het water En wanneer…

Als een bloemetje zonder bij En een lammetje zonder wei, Als een arend zonder klauw, Zo voel ik mij zonder jou.…

Mijn vrolijke dagen Die 'k wenste tot jaren, Ontneemt hij meedoogloos, Zo snel als een arend, Aan 't hart dat geniet; En dan, als zijn wieken Mij vreugd konden brengen, Dan kruipt hij zo langzaam, Zo log als een slak. Ik dwaze! wat klaag ik?…

scheerden ze langs je kruin of scheiding in je haar Een valk, sperwer, uil en arend streken neer op de uitgestoken hand van 'n valkenier gedragen om beurten met dode kuikentjes beloond als ze -na hun vlucht- op z'n handschoen ons werden getoond.…

Schreeuwende vogels hoog in de lucht, arenden loeren naar een lam. Mist flarden trekken samen boven de heide. Witte wyffen nemen het roer over. De duisternis valt langzaam maar zeker ogen die wennen. Starende blikken naar de schapen zijn ze allen nog aanwezig. Wolven huilen in de verte en loeren op een prooi.…

Dan doorkruist een snater ons gesprek: Arend? Arend Kaaks? Van het journaal?…

Een dakloze ben ik In 't diepst van Mijn gedachten Ben niet Van hout of steen Maar van mezelf Vervreemd Muren van huid Staan overeind Maar dakloos blijf ik In 't diepst Van mijn gedachten Ben zonder huis, Ben zonder dak - Slechts in woorden Woon ik nog, Alleen de taal Verleent mij nog Onderdak…

Jij denkt misschien dat ik sta te vissen, maar ik heb geen vislijn nodig om de waarheid boven water te krijgen. Vandaar dat ik mijn hengel uitsluitend gebruik om in het water te roeren, zodat de waarheid achter de dingen vanzelf naar boven drijft. Het zit namelijk zo, dat het wezen van de mens niet kan worden begrepen zonder kennis…

Vastgelopen in luidloos lallen naar hatelijke droomdemonen verstopt in het gras naast deze weg, duikt de stomme geest van een verloren ziel in om het even welk gat, naar wie weet hemel of misschien zelfs de hel, verlangt ze terug naar de tijd van ver hiervoor, naar de staat van het ongeboren zijn.…

Zo stilletjes dobberend op een kleine boot verandert het beeld naar een arend die zijn vleugels aanbood. Gedragen door de wind zo hoog en nog hoger in de lucht voel ik mij vrij als een dartel speels klein kind. Ik hoor het zingend verhaal van moeder aarde die weent omdat veel in slecht ontaardde.…

De arend kringelt hoog boven dor heuvelgras, loert scherp, vol geduld. De zon brandt rondom het park vol koele palmen en ronde stenen, waar eens machtige woorden van onze Heiland klonken. Op de bunkerberg: die top straalt stille haat uit, terwijl je uitziet over lief'lijke dalen, boomgaarden van broederschap.…

Van wie het gevoel Van zelf en eigen Al gestorven was Toen hij nog maar Een kleine jongen was, Die vanaf dat moment opgroeide In een andere waarheid - Hem werd doorgaans verteld Dat hij zich vergiste in de Werkelijkheid, omdat hij Er voornamelijk buiten stond - Vluchtte in dromen En gedichten, in verzen die Zijn verloren gegane…

Je mag alles Van me weten, Wat ik doe, Wat ik eet, Wat ik heb, Maar niet Wie ik ben…

Een verkeerd begrepene, een door het lot gedrevene, Op voorspraak van hen die het kunnen weten tot de nek volgestopt met -dol, -xat en -ine, Knalt ze keihard haar radeloze kop tegen de gecapitonneerde bruinlederen wand van de isoleer - Bij iedere beuk komt ze alleen zichzelf nog tegen, al weet ze niet meer wie dat is, Want de…

Uit steen ben ik gehouwen, mijn aderen gevoed door levenslijnen in de rotswand waaruit ik geboren ben. Zie hier het verhaal van mijn ontstaan, van mijn bestaan, Zo heb ik geleefd, met een hart van steen - Nu het einde in zicht komt, is er van mijn innerlijk gesteente niet veel meer over, Het werd uitgebikt met woorden als beitels…