inloggen

Alle inzendingen over ark voor de kroonpri

21105 resultaten.

Sorteren op:

er is altijd een overkant

netgedicht
4.3 met 7 stemmen aantal keer bekeken 232
zie de zwemmer hij is daar en wacht op vloed dagen om te begrijpen wat hem doet drijven duinen krabben het lichaam zonder water heeft hij dan niet gevoeld niets dat als een rivier begon spiernaakt de brug is hoog, hoger dan de honderd nerven in het zand een laatste ark kokhalst splinters uit het stof nog van de tijd over…

De nieuwe Adam

netgedicht
3.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 189
Aarde die aan zondvloed Ten onder dreigt te gaan, Wanproducten die onbedoeld In dit leven zijn gekomen Moeten worden uitgeroeid, De toekomst van de menselijke Soort staat op het spel; Dan is hij daar, die man Met die ark, die van alle Soorten levende dieren Er twee meeneemt, man en vrouw, Om de vergelding van de zondeval Te overleven…

[ De reiger wijkt weg ]

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 26
De reiger wijkt weg met een trage vleugelslag – de zon gaat onder.…
Zywa15 mei 2020Lees meer…

Laura

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 521
Op het kleine raam tikt de regen met een doek condens weggewreven geen ark van Noach valt te zien er is nog tijd, er is nog even.…

wasbeurt

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 375
Een glanzende druppel glijdt langs je rug Wanneer je je omdraait pieken je haren voor je ogen die me verrukt bekijken Zo lang als het lijkt, wij samen in onze ark Van elke soort twee en het leven Blijft bestaan, beter dan voorheen alleen Je bent nog nat van de…
Thandeka27 februari 2003Lees meer…

'Eeuwenoud goud'

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 168
graven diep om water te vinden Wij zijn als wortels van bomen naar water op zoek Wij staan te boek als een volk van binnenschippers van sleepboot en ark van roeiboot en spanen van zeelieden, 'Jan-pak-an' Wij hadden de wereld scheepsbouw en handelswaar te bieden Ooit turf....…

Orgel der eeuwigheid

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 72
Soms staat alles open en stormt de wind de lade uit vooronder de lege ruimte van het schip in, trillend tussen de banken en rondom het altaar, de lucht leeft in het heilige halfduister Mijn bewustzijn zet uit laat op oefeningen en improvisaties gedachten zweven om ze te schikken en op hun plaats te laten landen tijdens de middagpauze…
Zywa6 april 2021Lees meer…

Lente in Zwitserland

netgedicht
3.3 met 7 stemmen aantal keer bekeken 456
ach wat je neemt een stuk land rotzooit wat met schep en vork je krijgt bergen effen wat sneeuw er op er tegenaan geprakt een meertje een reddingsboot uit de ark van Noach met Dr.…

De belofte

hartenkreet
3.4 met 9 stemmen aantal keer bekeken 922
De regenboog hoog verheven tussen onweerswolken en stralende zon geweven adembenemend in immense schoonheid Gods belofte van trouw en goedheid aan het begin van schitterende kleuren herinnert Hij de oorsprong van dit gebeuren watermassa’s die alle leven deed verdwijnen doch in een ark redde Hij Noach en de zijnen een gezworen belofte: in…
Adriana23 november 2003Lees meer…

Herfstblad

netgedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.056
Beneden dreigt een modderbad of de klauwen van een hark egels, muizen, zelfs een rat en meer gespuis uit Noach’s ark ‘Met alle kracht en vol verlangen blijf ik nog maar een maandje hangen’ ----------------------------------------------------- Uit de bundel 'Paleisgeluiden' / 2004.…

een dagdroom

netgedicht
3.4 met 12 stemmen aantal keer bekeken 859
ik loop door mijn park nog zo heiig vroeg droom nog verder van mijn nachtelijke ark met ontluisterende pracht en zachte gitaarmuziek waar ieder mij toelacht rust mijn woord verzacht slenterend hoor ik vogels roepen mij als het ware toe: zie ook hier het voorjaar hoor onze klanken de lotus opent zich voor jou ik voel, het is waar…

Het zwart van wit

netgedicht
3.3 met 6 stemmen aantal keer bekeken 266
het zwart van de aarde met hier en daar een grijze pluim, al wat rest is nog wat as - de dood ontsiert en pleegt ons te gedenken dat we slechts stalagmieten zijn en het octrooi hebben verspeelt op een lang gelukkig leven toch versnellen we van pas wanneer de zondvloed ons verwarmt en we het hout nog moeten kappen voor het bouwen van een ark…
elze10 januari 2010Lees meer…

mobieltje

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 37
even een woordeloos gesprek dat gaat over hoe warm het is en of er regen aan de horizon verschijnt een verticale regenbui wel te verstaan, want laat de wind liggen waar het ligt en koester het avontuur dat in jezelf op zoek gaat naar vindplaatsen waar iets of niets blijkt te vinden het is om het eender, niets of iets is als de Ark…
elze27 juni 2020Lees meer…

Roep van de uil

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 23
's Avonds op het pleintje begint het. Frisse lucht De palmen ontspannen zich Zacht licht van olielampen Een uil roept, de slangen- bezweerder fluit de manden open. Tumult in de bomen een vogelparadijs. Slanke jongens strekken zich uit De trommel brengt het wiel op gang, een spinnenprins zet zijn armen en benen neer op de tonen van…
Zywa11 januari 2020Lees meer…

Aphrodite

netgedicht
3.1 met 33 stemmen aantal keer bekeken 2.624
vanuit grijze wolkenflarden scheurt de hemel open: een God wil zijn boek dichtslaan maar hoort de donder rollen vertwijfeld gaat zijn blik naar het oosten, de witte bergen waar hij een eik ziet branden, getroffen door Zeus' bliksem kletterend valt de regen en koelt de geschonden eik terwijl Noach zijn ark stuurt, in de richting van een…
Tjoke24 juni 2007Lees meer…

Aangeraakte boom

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 34
Bewegen als klokjes blaadjes in de wind aangeblazen, betokkeld opzij buigen, meedoen de stam schudden op klompvoeten dansen, de maat stampen mijn haren rondzwiepen me aanstellen, klepperen met de kleinste takken en mijn wortelhakken lichtjes laten roffelen…
Zywa17 januari 2020Lees meer…

[ Musici dansen ]

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 87
Musici dansen op ongelijke benen -- vuur uit de stenen.…
Zywa24 oktober 2021Lees meer…

Lied van de zee

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 20
Langzaam zak ik weg, de diepzee in de volzee: het duizelt me van scholen visjes schieten weg en zijn er nog In het licht boven mij glijdt het witte schip van een zwaan over de bellen uit mijn mond Ik hoor krekelzang in het hoge gras een meeuw vliegt over, waarschuwt en wijkt, golven rollen zich op tuimelen over elkaar heen en breken…
Zywa4 januari 2020Lees meer…

Een groot geluk

hartenkreet
3.3 met 16 stemmen aantal keer bekeken 1.789
Kruipend onder auto's, turend en slenterend door het park Angst of koude, neen, ik mijmerde...Noë's Ark. Uitgeput en jankend, sprong ik thuis maar effe binnen Daar lag ze, zalig dromend in de wasmand tussen het linnen.…

Verandering

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 864
De eenzaamheid met lege gevoelens Donder en bliksem heersen overal Een mol kan zijn weg niet vinden De nacht vol met zwarte sterren Een regen van orkanen valt Het grijze water is bevroren Vulkanen spuwen donkere assen De lava stroomt door de straten Een vallende glinstering Zonnestralen verwarmen de dorre aarde De ark begint te werken De…

Bij je vertrek

gedicht
2.7 met 35 stemmen aantal keer bekeken 25.218
ik wilde een ark in mijn armen scheppen waarin je voortdurend gaaf kon zijn waarin breuklijnen konden verzachten tot de fluwelen ongereptheid van een olijftak waarin we je ogen weer inktglad konden strijken je bedremmelde beentje in glans konden laten overtreffen waarin we je huilbuien en woedeaanvallen voor altijd konden afwenden. uit het…

Grave aan de Maas

netgedicht
2.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 140
boven de sluis de Maas loopt er -letterlijk- leeg De arken op het droge scheepjes van plezier nemen een modderbad.…

Arke des behouds

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 120
Zie mij als galjoen, zeewaardig Varend onder vele vlaggen, zwarte Met een wit skelet of kruis, rode Hemelsblauwe, transparante of Metalen Zie uzelf als water rondom mij U kabbelt, stormt, bonkt, stijgt Daalt, duwt, dobbert en schuimt Ik heb mij waterdicht gemaakt Na vele sessies bij scheepswerf En droogdok, na dolen en zwerven U…

Versmallen tot een entiteit

netgedicht
4.4 met 9 stemmen aantal keer bekeken 219
blik schoot vol op het stenen bed van de schuld en het tablet kleurde rood ik gorgelde wat wanklanken door onbestaande tunnels waardoor hemel en hel welfden om ongezien te trouwen ik versmalde tot op het bot op mijn tong want niemand zou begrijpen waarom ik hier hing te hangen * De zee voer haar kinderen uit tot ze elkeen een ark…

GOTIEK

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 248
De zondvloed van zijn tijd nog in gedachten Houdt hij zijn schaalmodel vertederd vast De held van ark en wateroverlast Om wie de mensen ooit misprijzend lachten Terwijl zijn zonen dieren binnenbrachten Hanteerde hij nog driftig pek en kwast Ik ben hier bij geschiedenis te gast Hoor weer het beitelen van arbeidskrachten De hemel in willend…

Hellepoort & Paradijsdeur

netgedicht
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 109
Mooi in hun Wanorde en chaos Parijs; Rodin 1840 - 1917 Tien reliëfpanelen in goud Hemels licht in hun vertelling Elk paneel eigen verhaal Adam en Eva in goud gecreëerd De moord op Abel door Kaïn Noach en zijn ark van hout Abr'am en Isaäk Liefde, haat en wirwar Florence; Ghiberti 1378 - 1455…

De binnenkant van de stad

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 69
Onervaren reizigers verdwalen zo gauw in onbekende streken Ze laten zich verleiden door stegen en seinen en gaan trappen af naar de binnenkant onwetend waar ze zijn, ergens echt of maar wat rondtollen in hun hoofd, dol doller dolst gedraaid door hun zintuigen die hen omringen met muren die ze willen aanraken om te weten of ze hard zijn…
Zywa22 november 2021Lees meer…

Waterkuil

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 99
Vier orgels vertrekken tezamen Ze schrijden met slepende benen manmoedig maar moeizaam Ze hebben de hoeden van hoger gezag op Hun sleepbenen reiken naar achteren, langer en dunner Hun schouders zakken steeds schuiner naar voren Ze vallen, de hoge pijphoeden kruipen vooruit met armen zwaaiend en maaiend door slap wordend zand dat vermoddert…
Zywa29 november 2021Lees meer…

[ Het landschap ontwaakt ]

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 45
Het landschap ontwaakt in aarzelend ochtendlicht -- ademt nog stilte.…
Zywa3 november 2022Lees meer…
Meer laden...