Alle inzendingen over astronauten urine

Ik kijk in je ogen en word een astronaut, die veel van je houdt, zweeft als ongewogen in de wereld van jouw ogen.…

Ontkomen langs de geul Tussen de bomen Glijd langzaam de rivier Traag gaat het water In snelheid weg van hier Het klettert goed Ik zie een waterval De vinger uitzicht In een stroom geval De urine in zicht Vanuit de inham De bron Verborgen Opgeborgen zei hij: Wat een zeik wijf In de zeikgenomen Als ik hier een bronvermelding Bij…

De satelliet Solar A In een hoge baan om de aardkloot geschoten Belicht de straling De hete streken in de heliosfeer Ontastbaar voor het bloot mensenoog Gezeefd door de dampkring Astronauten nemen als eerste waar Aan boord van hun hemelse huls De film in de ver reikende lens Versmeert het detail Door verstrooide straling Later vond men…

Na Davids heeft ook Frank de Boer ontkend Ooit nandrolon te hebben ingenomen En dat het in hun plasje is gekomen Kan hoogstens door een voedingssupplement. Dus schrok ik mij als lekkerbek een hoedje: Een voedingssupplement - dat is een toetje!…

Al was ik een astronaut op reis door het heelal. Kende ik alle sterren bij duizendtal. Als het mijn hart niet had, zou mijn hoogmoed komen voor de val. Zo kan ik mij meer beschouwen als iedereen. En blijven streven naar het zijn van nummer één. Als het mijn liefde niet heeft, ben ik de minste van het algemeen.…

Wie verre reizen doet, kan veel verhalen Dus ga je het heelal in voor een klus Dan plas je eerst nog even op de bus Zo’n urineritueel voorkomt vaak falen En dan scherp zijn met je oog op het verschiet Want aftellen, dat doen de Russen niet…

Ze zweet rotting uit haar poriën, een heerlijke geur gezond om in te leven, maar benevelend: sommigen denken astronauten te zijn op ruimteschip Aarde Bijna 800.000 kilometer per uur snel- len ze mee met de zon, ze draaien 1.670 kilometer pirouette per uur.…

Geknield in urine wordt op het toiletdeksel een magisch ritueel uitgevoerd scheermes, spiegel, cocaïne en bankbiljet liggen zorgvuldig uitgestald er wordt gesneden en uitgelijnd het briefje van honderd opgerold en rondgereikt begerig, haastig, teugelloos wordt het zelfvertrouwen opgesnoven extatische vreugde, zwoele dansen, kleurrijke…

alle eer aan al zit er geen mannetje in te vissen achter het riet het blijft toch ieder kind dat hem wel degelijk ziet wijl iedereen al slaapt met afgestroopt beddegoed door het raam naar boven staart waar het witte licht is net genoeg kracht verschaft om veel te kunnen dromen en later groot en sterk te wezen wie weet, zelfs een astronaut…

het glas wat in jou zit, komt niet in mijn buik Ooit was ik met jou best in mijn sas, maar nu word ik ziek als ik jou ruik Ik wil je niet, verklaarde ik oprecht die rommel van jou hou je zelf maar Volgens mij ben jij hartstikke slecht reeds als ik je proef voel ik mij naar Ik hoef jou niet, dat zei ik met klem dit gele spul heeft van urine…

aan de man hier in de buurt die als de brug geopend was wild begon te dansen langs de Kosterverlorenvaart en met zijn dans de schepen begeleidde die zand naar IJburg brachten hij sliep in een verloren hoekje naast het skatepark en het hondenveld in de beschutting van een elektriciteitshuisje onder een struik en zijn matras was altijd van urine…

eerst al zoveel soorten haar hoofdhaar,schaamhaar,okselhaar wenkbrauwen, wimpers borsthaar,baard en snor haar in je neus en oren op je armen en benen en ook nog al die vochten bloed, urine, sperma zweet, speeksel, oorsmeer melk, tranen slijmen in soort en kleur vooral niet te vergeten nagels, tanden, baby's geuren en winden etter,…

Er broeit iets, maar ik weet niet wat Er broeit iets diep in mij in mijn urine, in mijn bloed, vond de dokter niets dan goeds! Toch broeit er iets, maar ik weet niet wat Er broeit & bloeit iets ’t maakt mij zielig ongerust; het woelt & stoeit, het groeit & gloeit, het heeft me in zijn macht!…

edelsteen zonder zwaartekracht, allemaal ver vaneen De wondere kleuren die wij bespeuren zijn als een oneindige caleidoscoop en onmetelijk ver weg van onze telescoop Met wazige blikken vol fantasie aanschouwen wij dit mysterie Door te kijken raak je verloren deze wereld laat zich niet verstoren is zo oneindig oud je voelt je een astronaut…

kijk in de ziel, slechts een blik op het sterven, geen angst aan een eind, in de vallei in mijn mond, waar ik met een tandenborstel cafeïne weg boen, resteert een slechte smaak, opborrelende woorden kruipen nabij als opstijgend maagzuur, verankerd als een kankerende hoest, die niet verdwijnt met een slok water, maar terugkeert, als gele urine…

Buitenaards atmos en stratos sferisch fysisch uit aardse dampkring tredend kosmisch astro en nautisch zwevend rondt de Apollo zijn ruimte commando met maanlander adelaar Eagle aan boord de maan in een baan ver van Gaia vandaan obscuur intermezzo een angstig half uur aan de duistere kant van de maan…

Er is zielsveel geluk nodig in deze jurk iets te slikken, een ballonvaart te maken en op het mozaïek van je land neer te kijken als een slome astronaut. Er is zielsveel geluk nodig in stralend weer voorzichtig te verongelukken. Stemmen schreeuwen zeggen wade in plaats van jurk. ------------------------------- uit: ' Spamfighter', 2007.…

ruimteschip aarde de wieg van de mensen is te benauwd voor het kleine sterrenstof-lijf het wollen dekentje mama de bal de broertjes de dromen en mensen van de aarde blijven achter lieve dappere astronaut de eerste stapjes zijn gezet je bent op weg naar zoveel avonturen boven de zon je ontsteeg de aarde nu tover je een ruimte-glimlach…

voldoet aan de wensen van de huisarts die afwisseling wil in lenigen van nood bestrijden van pijn en leedpreventie de dokter is geknipt voor ontstoken amandelen gepokt en gemazeld ten aanzien van injecties kapotte meniscus is niet meer dan een knietje door ME slaat hij (of zij) zich ook wel heen ontstoken blazen verlichten het verlies van urine…

Langzaam nadert de wolf het huisje van de oude vrouw De lucht van haar urine bereikt hem door de ochtenddauw Behoedzaam sluipt hij naderbij door het openstaande hek Mist en angsten trekken op Speeksel loopt hem in de bek Het is niet de lust voor mensen maar de honger die hem drijft De winter heeft hem hard geslagen Overleven is wat…

We krijgen eten, net genoeg in onze eigen stank, geluidloos ruziënd rondom de groeiende plas urine over de rottende matrassen een zacht bed van wormen uit de adembenemende poepton We lijken stilletjes vergeten te zijn Soms fluistert er iemand als hij durft en de boze blikken van angst voor stokslagen trotseert, om niet gek te worden…

De tocht begint met het bekende ‘voorwaarts!’ Een ruimteavontuur, zoals dat heet Een missie naar een magische planeet Op zoek naar schatten of een olieboorplaats Maar de terugreis is te duur om in te zetten En Halsema werkt nog aan de toiletten…

Ik troost haar, dierbare sneeuwwitte astronaut zo ver al van de aarde weggedreven, zo moedig uitgestapt en in de ruimte zwevend zonder bestek en her en der. Zij zoekt - het is een s.o.s. - haar herkomst en haar zijn als kind en niemand niemand, die haar vindt zoals zij was.…

Dat is de schuilplaats van bijvoorbeeld reizigers boven een wolkenlandschap die de tijd najagen maar ondertussen tijdloos in zwart geronk naar een tv-scherm turen want de ovalen ruitjes bieden slechts dat naargeestig uitzicht op de eigen uitzinnige drift Daar hang ik, in een wereld zonder zwaartekracht een marionet van het lot, een astronaut…

Een brute kermis van verwarrende emoties draaiend als een donkere gedachtemolen in het beschadigde hoofd van het misbruikte kind is de kleine speelhut nu een zwarte holle leegte scherpe geur van verschroeide geweerlopen ontlasting, urine, door angst losgelaten in duister ontsnappen, de duivel naast de dood draait het kind nu de kast weer…

Dat ook in Frank de Boer z'n tweede plas Een flinke dosis doping is gemeten Wijt hij aan vreemde stoffen in zijn eten, Waarvan hij echt niet op de hoogte was. Toch klinkt mij Franks excuus vrij hypocriet, Want wat De Boer niet kent, dat eet hij niet.…

Kan ik als astronaut je gedaante nog bereiken of kan ik beter met seances het contact herstellen? Kwam je nog één keer voorbij en is het nu over en uit, zoals de botte walkietalkietaal gebiedt? Als een dolle hond graaf ik naar je ijle bestaan, terwijl de vleermuizen mij massaal verstikken.…

Gene Cernan keerde bescheiden terug, zoals alle astronauten voor hem deden, met een vredeswens in hun hart. The Voice of America verstomde. Cernan sprak namens de mensheid. Peace and hope for all mankind. Eugene Cernan, commandant van Apollo 17. Gene stierf vier dagen voor de inauguratie. Donald Trump zal zijn stem moeten missen.…

Al eet ik ook asperges eerste klasse, Nooit lang daarna waan ik mij terminaal. Het witte goud wordt mij nog eens fataal, Die geur alleen al, als ik dan moet plassen. Diep binnenin mij zit een hypochonder, Die duikt nu weer voor negen maanden onder.…

doodshoofdaapje nooit noemde ik haar liefje en schampte niets dan het oppervlak ik rustte mijn ballen en liet haar ruiken dit ben ik lekker spelen vond ze dat in die oogjes blinkende besjes vliegenzwammen woekerden op de indigo substraat en om ons winden stemmen hele koren kippenvel de sjamaan tapte van het rendier een aan muscimol rijke urine…