inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 46.165):

Sterren

Duizenden miljoenen
onbewust van seizoenen
hangen ze in de ruimte als snoeren edelsteen
zonder zwaartekracht, allemaal ver vaneen

De wondere kleuren
die wij bespeuren
zijn als een oneindige caleidoscoop
en onmetelijk ver weg van onze telescoop

Met wazige blikken vol fantasie
aanschouwen wij dit mysterie

Door te kijken raak je verloren
deze wereld laat zich niet verstoren
is zo oneindig oud
je voelt je een astronaut

Een vallende ster
miljoenen kilometers ver
een felle lichtflits, meteoren,
weer een nieuwe ster uitverkoren

Ik doe de gordijnen dicht
en kruip onder mijn deken
ik wil de ban doorbreken
en dim nu maar het licht

Schrijver: Sharlee, 16 december 2012


Geplaatst in de categorie: heelal

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 414

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marlies
Datum:
17 december 2012
Een heerlijke sterrenhemel, mooi beeldend beschreven!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)