Sterren
Duizenden miljoenen
onbewust van seizoenen
hangen ze in de ruimte als snoeren edelsteen
zonder zwaartekracht, allemaal ver vaneen
De wondere kleuren
die wij bespeuren
zijn als een oneindige caleidoscoop
en onmetelijk ver weg van onze telescoop
Met wazige blikken vol fantasie
aanschouwen wij dit mysterie
Door te kijken raak je verloren
deze wereld laat zich niet verstoren
is zo oneindig oud
je voelt je een astronaut
Een vallende ster
miljoenen kilometers ver
een felle lichtflits, meteoren,
weer een nieuwe ster uitverkoren
Ik doe de gordijnen dicht
en kruip onder mijn deken
ik wil de ban doorbreken
en dim nu maar het licht
Geplaatst in de categorie: heelal