Alle inzendingen over balts

onbeweeglijke roerdomp, een schreeuw ontmantelt de mist, het water klotst zwartademend. 2 Op de plomp volgen zilveren druppels, een aardegroene kikker sprong in de diepbruine sloot. 3 De welige ogen van de man, de zachtwitte lelies, met handen uit karmozijn, een dromende visser te zijn. 4 Om het lichte gelaat van de visser, rood balt…

Je rijmt van binnen oud en nieuw bijeen, balt je jonge clubs, verzorgt je grijze wijzen. Je leeft wel duizend levens, vecht je strijd in weer en wind. Je zingt je lied op eigen wijs tot het samen klinkt, 's avonds op de pleinen.…

het koeren van duiven gevolgd door de obligate balts en het onvermijdelijk driftig paren vanwaar zo opeens mijn droefenis?…

scheert met gazen vleugels hij gelijk een straaljager in formatie over sloot beek en rivier fonkelend als juwelen saffier blauw of smaragd rood is het acrobatentooi waarin hij dansend gaat als in formatie verbonden met ogen in het facet vliegt spiedend de libel van nergens naar ergens in paringsrad tandemend onderwijl de wind stormend balts…

Het huwelijk van dezelfde seksen Tussen acceptatie en mutatie Het gerechtshof geeft nu gratie Om zo democratie goed te kletsen Ergens in de verte klinkt Het woord van een christen Kortzichtig de homo te betwisten En zo acceptatie in een hoekje wringt De homo loopt verloren verder Een droevige stilte valt Totdat hij zijn vuisten balt…

Je balt je vuist. Ja, sla me dan, je weet toch: aangeraakt is zetten.…

Vroeg maart komen ze meestal aan april dan zijn ze weer vertrokken en naar de Grote Poel gegaan waar hun soortgenoten lokken om samen aan de balts te gaan. Vandaag zeilden ze uit de lucht over de haag van coniferen en eindigden hun klapwiek vlucht in een manke eendenpas op het hard bevroren gras.…

Het zwarte heden balt zich samen in het wit van de speeltuin uit mijn jeugd, beelden van weleer vertalen zich tot contrastvolle beelden die wederklinken in zwart/wit op celluloid. De harde g klinkt zacht in de speeltuin uit mijn jeugd, lijnenspelen van het verleden wederklinken tot oude mechanismen die prachtige principes zijn.…

Het wassend water verorbert haar vliedbergje - zij balt haar vuistjes ..................................... Op het bollenveld nemen bejaarde kraaien de muziek vast door ..................................... Altijd weer eb na vloed en dag na nacht - ons refrein is Hein .....................................…

Zolang je in de storm op straat en kruipt als worm op fietspad en op asfalt gaat met stoplichten als enig halt, een kind dat op je trapt of balt... nee ga jij in 't donk're bos terug! Hij streek hem over zijn zachte rug.…

houtwallen die de wind van zee vertragen De wind, die enkel voor het duin soms liggen blijft Maar zie hoe in de vroege voorjaarsdagen De bloemen uit de bollen barsten en de kleur beklijft In de beruchte boomloze streken benoorden Schagen Zoals de vogelaar Jac Thijsse schrijft Grutto’s die de voorjaarstrek het land indrijft Zie hoe zij elkaar in balts…

gulden druppels Neerkomend uit verloren liefde Uit een ver verleden In verdrietig heden Voelt de zachtheid van jouw hand Aan als de zoen uit de relatie toen Glimmend glanzend van verliefde tranen Zou ik hem opnieuw willen zoenen Scherend door de lucht, zwoegend over land De zee achter mij grijp ik naar je hand Het weggestopt verleden balt…

Het Irakese volk beseft niet wat het doet, wanneer het vuisten balt en joelt in Basra’s straten. Iedere verlossing kost een beetje bloed, men moet de dokter en zijn mes niet haten. Het Irakese volk beseft niet wat het mist, zolang het juicht en vecht voor eigen leiders.…

De heftigheid van vurig en verlangend dromen balt zich samen in het diepste van mijn schoot: telkens opnieuw zie ik hoe jij je elegant ontdoet van je met zoetgeurend zweet doordrenkte, felgekleurde T-shirt...…

een kleur van opwinding en begon te groeien, Overal zag je ineens diverse voorjaarsbloemen bloeien, De koolmeesjes hadden de vetbollen bij lange na niet op, Of de teruggekeerde zomergasten zaten al op hun kop, Druk kwetteren en snateren, waar gaan we nesten bouwen, Grut o grut, doe niet zo druk, we moeten eerst nog trouwen, De rituelen van de balts…

Nog is van al het element De mens een schreeuw gewapend Polyfoon dat zelfs de gelijkluidende Vuist als een omspannen spier Het noodlot balt tot de noodzaak Te strelen het bedrukte gemoed.…

Ze zien niet hoe hij zijn vuist balt. En feesten als de avond weer valt. Een zanger zingt over kermis in de hel, de wereld stopt met draaien voor een tel. Ik huiver even, nu ik naar hem luister, buiten hult het dorp zich in het duister.…

van verstomd applaus roofdier in het ontworteld woud van een geketend lichaam, jaagt de gekooide ziel bezeten prooi en late lusten na schemer, gefilterd door de meeldauw der vermolmde bomen plooit okeren weemoed over het aloude land een fulpen lijkwade drapeert de naderende zonnewende, onthult tempeest over de geschonden wildernis uitgeput balt…

stâl alle jûnen rint er hinne dan, en fynt plak yn it bynt de frou dêr’t er fan hâldt is him troch wat sy wit ûnttein nin niich mear mei de kroan gâns nachten bliuwe kâld troch de griene dream fan hún at de sinne dagen twingt draait er by en set útein mei hûndert grutte eagen doart er it jitris freegjen wol sy it mei him weage hy balt…

Hoe treurig blijkt het leven door de dood geremd, die woest om elke ademteug de vuisten balt, en van de hoogste toppen in de diepten valt, aldaar hartstochtelijk beminnen heeft getemd? II Het noodlottige uiteinde heeft ons als paar uiteen gerukt ons beider steile weg te gaan.…