inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 11.638):

Onhaalbare liefde

Tussen smaragd en gulden druppels
Neerkomend uit verloren liefde
Uit een ver verleden
In verdrietig heden

Voelt de zachtheid van jouw hand
Aan als de zoen uit de relatie toen
Glimmend glanzend van verliefde tranen
Zou ik hem opnieuw willen zoenen

Scherend door de lucht, zwoegend over land
De zee achter mij grijp ik naar je hand
Het weggestopt verleden balt zijn vuist
En trekt je hand ver achter de horizon

Onbereikbaar in het heden stamelen
Woorden ach kom terug en lach
Nog een keer zoals toen
We kunnen het toch overdoen

Maar deze geschiedenis herhaalt zich niet
Het heden is veranderd jij bent anders
Ik ben van toen mezelf zeker niet meer
Mijn ogen glanzen nu van verweerd verdriet

De tranen in mijn ogen maken mij kierewiet
Verliefd zijn haalt het toch niet meer
Bomen reikten toen tot in de hemel
Gras wordt nu nog steeds weer groen

Helaas zijn oude stammen verhard
Onbuigzaam niet meer speels
Als toen wij twijgen waren
Maar ach dat was eens

Schrijver: Rikus Kiers, 1 juli 2006


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 491

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)