Alle inzendingen over bang

vreemde wereld tevoorschijn toverde in een transparante blik verdween wat wij als normaal zagen en begon nieuw te dagen waarbij licht in vreemde pigmenten de nieuwste kleuren verkende diepte en vorm nog zonder norm wel speelden tonen een verrassende melodie die een jeugdig bewegen orkestreerden met vitale energie ik was niet bang…

Ik ben altijd te laat ze houdt niet meer van mij in gedachten ben 'k er niet meer bij Wil niet dat ze me verlaat 'k Wou dat ze me nog een kans gaf bang dat ik zelfs die zou verpesten want in haar grijze ogen ben ik laf Bindingsangst overkomt ook de besten M'n zonneschijn zit in haar lach haar stem klinkt als muziek in de oren zoals…

Voor we het wisten zaten we in elkaar: bange vermoedens dat het blijven moest. ------------------------------------------- uit: 'Infauste dienstprognose', 2000.…

Hij was bang. Zijn vader mat hoe hoog het kwam. --------------------------------------- uit: 'Gemengde berichten', 2006.…

Ik ging waar anderen bang waren om te gaan En deed wat anderen nalieten om te doen Ik vroeg niets aan hen, die ook niets gaven En accepteerde gelaten de gedachte aan eeuwige eenzaamheid.. Ik heb het gezicht gezien, het gezicht van Ellende, De stekende kou van angst gevoeld, Maar ook af en toe een moment van liefde mogen proeven..…

Daar stond je, na zoveel weken een biertje in je hand Stiekem heb ik naar je gekeken bijna voelbaar was de afstand Ik durfde niets tegen je te zeggen en jij praatte met iedereen Zo graag zou ik 't uit willen leggen maar jij negeert me alleen Een traan glijdt langs m'n wang snel vlucht ik naar de wc Dit gevoel maakt me bang wat moet…

Gelukkig dat niemand je ziet je voelt je naar en hebt verdriet waarom voel ik mij nu zo down kon ik maar even vrolijk zijn, net als een clown misschien ziet alles er dan ook anders uit en nam ik eindelijk ook eens een besluit want twijfelen dat doe ik al veel te lang ik weet niet waarom, maar ik ben bang om te zeggen dat het nu even niet gaat…

uitgeholde wegen vol van varens en van mos kwam ik wilde bloemen tegen en een sluwe witte vos die mij meenam in de regen naar een driesprong in het bos Waar ik stond met al mijn vragen en een vos die mij verliet voor een nacht die was gaan dagen en een veldmuis in het riet die zijn leven zag vervagen want de sprong verkoos hij niet Bang…

m'n best Maar heb gefaald Ben véél te ver Van je afgedwaald Tot ik het vond Waarvan ik niet wist Dat jij dat óók Zo had gemist Iets onvervangbaars Raak je kwijt Je voelt het wegglippen Hebt nu zóveel spijt Jij nam me voor lief Hebt daar gefaald 'k ben nu te ver Van je afgedwaald Ben té verliefd En moet dus kiezen Ben bang…

applaudisseerden als er niet alleen woorden vielen bij het dagelijks gebruik van geestelijke mishandeling en huiselijk geweld: hun uiting van liefde van alles vloog ons om de oren tranen biggelden langs de wangen en gilden wij het uit van verrukking het was pure misvatting alles bleek verloren wij maar denken dat het toneel was ‘Wie is er bang…

Waar kan ik heen, bij wie kan ik huilen, Van wie krijg ik een schouder, bij wie mag ik in bange tijden schuilen. 's Avonds zit ik alleen, iedereen is ergens anders heen, En ik? ik voel me een blok aan hun been. Ze gaan naar vrienden of bekenden, kennissen of buren, Ik zit opgesloten binnen mijn eigen gebouwde muren.…

als een roos verborgen in het kruis als de lente spreekt in ruis de zomer komt o heilig geheim draagt liefde en pijn draagt duister en licht alleen feller dan dit hier nu en altijd paarden rijden alvast vooruit natuurlijk ben ik bang aan het het eind van de gang maar laat het maar komen poorten zagen wij opengaan nooit zijn wij overwonnen…

Maar zal ik ooit beter worden, IK BEN BANG VAN NIET Niet in dit leven. Maar wel in de slaap en in de nachtdroom. Mijn vrouwenvoeten voel ik nog even en dan val ik in slaap.…

Hij was bang. Zijn vader mat hoe hoog het kwam. ------------------------------------- uit: 'Toen de dijken braken', 2006…

Bang jou weg te jagen.. Heb jij dat ook? Mijn gedachten gaan zo maar door.. Heb jij dat ook? Heerlijk om te dromen.. Heb jij dat ook? Wat zou jij nou voelen.....…

jij bent niet bang maar er hangen rafels aan je leven waarop een ander trappen kan losse draden die geen patronen kennen door schering en inslag van twistende stemmen waar de hoeder zoek is in een schreeuwende nacht die door gewetenloze stilte talloze malen wordt verkracht jij foetaal wil wederkeren naar de warme moederschoot om…

drieënvijftig lentes waren je gegeven in het leven hier op aard klaverjassen in de Baskuul met vette blow deden we zo groot de lol bulderend lachen kon je goed gaf men moed in bange dagen met jongeren werken daar lag je hart morgen 'n nieuwe start maar zonder jou je bent begonnen aan jouw reis op jouw manier eigenwijs…

Blijf bij ons Heer in bange tijden Wanneer wij moe en verdrietig zijn Als wij veel zorgen hebben en pijn Wilt U ons dan vasthouden en leiden? Wil altijd bij ons blijven Heer Dan zijn wij veilig en geborgen Als U voor ons blijft zorgen En wij mogen leven tot Uw eer.…

voelt oprukt en terugwijkt waar de koude ogen van de straat met de adverteerders doodslagen uitdelen onder de makken waar een televisie nog maar honderd euro kost grootbeeld met gratis iedere dag nog grotere schrikbeelden waar geen droom meer is geen tijd meer is waar ik niet meer slaap op een met mensenlichamen gevuld matrs waar ik bang…

mijn huid voorlopig is het op veel plekjes dik genoeg het geruis van nieuwsgierigheid klinkt heel luid onwennig verlangen geeft een schot voor de boeg Misschien wil ik wel je warmte voelen als je in mijn armen ligt om te begrijpen wat ze bedoelen met liefde op het eerste gezicht Elke dag ben je een klein beetje hier ik balanceer tussen bang…

onuitputtelijke liefde bleek verzadigd we begonnen dwars door elkaar heen te kijken Met boze woorden scheidden onze wegen ik weet nu niet waar jij uithangt ik weet wel wat ik van jou heb gekregen en dat mijn hart nog steeds naar jou verlangt Ons leven is echt niet langer voor te stellen zonder ruzies en heel veel problemen ik ben heel erg bang…

tijd is stout en ouder zijn is vel over been alleen is overkomen slootje springen beginnen zoals gifsla bloeit bloed rozen klappen één hand geen geluid sluit poort moord roept brand gang bang samen is pijn sluis loopt vol licht een schaduw schijnt fel priester ken kan jij mij beter dan ik woord voor woord god maar!…

Boos botsende bestuurlijke blikken flitsen curieus fel over en weer Wild wapenende woorden verjagen de harmonie van weleer Strijdlustige star stramme strategen bestormen klunzig hun schans van besluit Hete hardleerse harten verstoken de bres voorts vol binnenshuis Bescheten bang beroete bestuurders slaan verbleekt hun ruïnedrôme gade…

Haar kleine voetjes groeien En d‘r haar wordt al zo lang Haar fanatisme in het stoeien Maar ’s nachts nog o, zo bang Leren lezen gaat zo snel En de woorden die ze kent En het bloed onder m'n nagels Als zij haar kleine zusje jent Logica en intellect Je vindt het maar gewoon Je handen smerig of bevlekt?…

Halverwege de weg voel ik mij instorten zijt Gij daar nog ziet Gij mijn wank' len en horten terugkeren kan ik niet verder gaan maakt me bang waarom duurt die lijdenstocht zo schrikwekkend lang de weg lijkt onbetrouwbaar mijn tred zo onzeker wolkenmassa' s omhullen mij zie ik verder het licht weder?…

jij platina blonde poes met je licht blauwe bloes welke ik graag wil ontknopen om mijn vuur op te stoken je speelt met mijn zinnen die willen beminnen zet hormonen in bedrijf in mijn onvervulde lijf uitpuilende blauwe bloes mijn wellust zoekt een smoes mijn twijfel zoekt te lang maakt mijn geweten bang ik loop snel het steegje door…

de lucht voorspelt verandering de wind, een herfstorm midden- winter, blaast ons omver takken, nu kwetsbaar kaal wachten op een schone lei midwinterdonker maakt me bang geen heen, geen terug, geen dromen, wat blijft is enkel dag en dauw geen vogel in dit grijs en grauw waar maar geen einde aan wil komen 't is bijna kerst, geef mij je…

in spiegelend gebaar zag ik mij wonen in ons woordenthuis een dromen- waarmaak-huis een -elke- dag- speeltuin-in - zand - en -water verboden voor onbevoegden niet aanraken, niet voederen dat doen we zelf wel in onze schelpen woonde de zee wie is er bang voor Virginia Woolf riep je soms lachend jij niet we speelden uit en keerden thuis…

Ben bang van jou geworden, je bent veranderd omgeslagen van dag naar nacht, van vandaag naar gisteren Waarom moest je weer terug naar de schaduw uit mijn licht gebleven, mijn warmte laat jou koud Je bent teruggegaan diep in de nacht, Je keert je rug naar mij, ik probeer erdoorheen te kijken mijn licht op scherp te stellen en door jouw…

Ik doe nog altijd, te laat van school, de stap naar de keukendeur en licht de klink op, bang dat de deur weer te hard kraakt. Alles is mogelijk: mijn vader zwijgt of leest mij met strenge ogen de les; mijn moeder glimlacht of kijkt met een stil gezicht op haar bord.…