Alle inzendingen over beelden

Na ons tête-à-tête zat ik gevangen Het ruiste op het beukenbaldakijn Een regenbui, 't zou zo wel over zijn Maar zonder plu bleef ik een half uur hangen Nog nagenietend van jouw woord en beeld Heb ik me er geen ogenblik verveeld…

stel je achter gesloten deuren voor en het regende niet zou er dan een reden tot klagen zijn tot bestaan, onverdeeld kon er dan iets misgaan achter wanden van het vertrek stel jezelf voor en tijdsduur bleef hetzelfde beeld nog één keer iets in dat er altijd zal zijn…

Ik vond hem vroeger al een beetje stijf En nu ik nieuwe beelden van die vent zie Na zes jaar buitenlandse penitentie Verrast mij ook de omvang van zijn lijf Maar toch, wellicht tot woede van de natie, Beweegt hij zich nu plotseling met gratie…

We zien de beelden van verwoesting aan Gebouwen die voorheen bescherming boden Zijn massagraven, maar: wie zijn de doden? En wie komt nog onder het puin vandaan? We kunnen slechts het Rode Kruis wat geven En zo betuigen wij ons medebeven…

De muur is hard ik ben verdrietig en alleen hier sta ik aan de andere kant van leven achter een glazen deur gevangen maar weerspiegelt niet trek me door deze spiegel heen is al wat ik verlang dat je wakker wordt en ziet: mijn beeld is het mooiste dat je me kunt geven…

Als het iemand is is het dus die iemand die ons neerslaat wegmaait, al ons gras Ik ben niet bestand tegen dit alles vernietigende beeld Daarom leg ik een steen in een doos, sluit de deksel begraaf zo de stilte achter zijn naam Als het iemand is is hij hier niet is hij die steen in die doos ook niet. ----------------------------…

Bloemen en bomen blijven voorstelling reële dromen bronnen voor vertelling Want we zien een beeld het zicht blokkeren door een waan bespeeld in het funderen Zijn slot conclusie is nog niet weerlegd het is illusie wat een zintuig zegt…

Is hij een beeld? Van marmer? Slechts een ding? Zijn lichaam is al eeuwen zo verstard en zijn souplesse zag men onverhard gewoon altijd als knappe jongeling Nu eeuwig en geteld wel vijf icoon werd hij opnieuw volmaakt verfrist en schoon…

Soms is het of je ogen je bedriegen En of de beelden filmopnamen zijn: Je ziet een vliegtuig in een rechte lijn Zomaar het World Trade Centre binnen vliegen. Die Boeing die in dat gebouw verdween Boort zich nog telkens door mijn netvlies heen.…

Je moet in droefheid ook eens denken aan momenten van geluk die je toch nog samen hebt gedeeld al is je beeld nu somber en je uitzicht stuk Zolang je leeft is hij of zij en al dat dierbaar is geborgen in je hart Daar koester je de liefde nog en is dus ook nog licht te vinden te midden van het zwart…

zag ze steeds met vreugde komen met pijn in m’n ogen weer huiswaarts gaan zie ze soms nog wel eens wuiven in verstilde beelden uit bewogen jaren door de tijd verbleekt maar nooit vergaan…

Gevangen in beelden herinneren verkleurde pionnen aan vergane glorie. Schemerlicht toont zijn donkere blik win jij of ik wie kraait er victorie. Gewonnen spellen ik geniet scrabble ganzenbord mens, erger je niet.…

ook bij mij verzakt onder de ogen het vel tot wallen alsof daar zichtbare jaarringen de ouderdom willen tonen als beelden van sterfelijke demonen er wordt lucht in bogen onder mijn bril gezogen waar de huid te vroeg door het leven is bedrogen…

ver weg is de poging tot een lyrisch epos anders dan eerst weekt het beeld niet langer los de derivaten werken in als klanken zonder geluid, een omfloerste ziel het brein, uitgezaaide ranken broos en immobiel…

bakstenen slorpen beloftevol de woorden op letters maken halt hier hangt een groot verlangen gestolde beelden spreken een zwartwitte taal het beenmerg van de stenen hunkert naar de dromen die aan de muur zijn blijven kleven…

Als wachten omslaat in verlangen ligt twijfel naast de telefoon en lege brievenbus kilte sluipt in beelden van een ander die hij verzweeg maar zij toch gist tot de bel gaat en zij snelt met woorden schat ik heb je zó gemist…

Het enige belang aan zo'n sculptuur is Of ie nou hazelnoot of melk of puur is Maar men bespreekt het beeld uit en te na Stampei rond zulke triviale zaken... Ik kan er echt geen chocola van maken...…

Het vierkante beeld als onverstopt in de benedenkamer van ons huis heeft menige opera van zeep doen leven in de kleuren van de Amerikaanse vlag. Mocht daar de indruk zijn van een gladde vloer, pas op dat u niet valt met alwel de tiende poppenkast van deze dag.…

Modder besmeurt het lijf regen spoelt schoon wind droogt lijf en haar natuur kleurt beelden honden doen ons lachen soms blaffen wij terug en met rugwind beleven wij ons leven.…

in beperkt schijnsel van de toverlantaren zag ik destijds als in een stripverhaal de beelden voorbijkomen van Stan Laurel & Oliver Hardy als brokkenpiloten zelden heb ik later nog zo ademloos genoten als toen in die duistere achterkamer bij het avotuur in zwart/wit…

Godslasterlijk en kwetsend zijn uw beelden, uw woorden oneerbiedig en spotziek. Als Allerhoogste duld Ik geen kritiek, vreest thans Mijn toorn, gij ketters en misdeelden ! Vervloekt, o heidenhonden, honderdmaal, Ik keer mij van u, Ik, Louis van Gaal.…

Hij blaast lucht in regenboogbellen maar wanneer haar wapperende haren druppels vangen in kleuren die bijna onaards zijn tekenen ogen als houtskool, levenloos versteend blaast hij nogmaals al is het alleen maar om het laatste beeld niet te verliezen…

Wij waren toen waarschijnlijk allen apen, Maar naar dit beeld is dus de vrouw geschapen.…

liefkozend op een bed van innemende zorgeloosheid scheiden zich lichaam en geest op zoek naar dromen in een andere wezenlijkheid terwijl het lichaam rust schrijft het zich een draaiboek uitbundig in de nacht beelden uit het leven van toen of van verlangen in de labyrint van slaap…

vreemd bewegen waar geschiedenis is verteerd geen enkel beeld van eerder zichtbaar is gebleven tenzij gedachten zo sterk zijn ik diep heel diep in mij kan kijken waar herinneringen terug willen spelen…

Roland Hainje een muzikale noot in schildering van woorden op het netvlies verschijnt warmte in penseelslag kleurrijk is de vriendschap in geschrift woord en beeld het is zo dat ik je nu vandaag feliciteren mag van harte voor nu en voor elke nieuwe dag…

In de tuin van gedachten waar gedichten op wijze vleugels wachten als het kruid niet fluit het wendekind niet meer zingt de schuwe sterft van schrik bij een onvertogen woord, het wringt het is het beeld in andermans ogen niet het is in het woord dat ontwaart.…

Weer heeft ons elftal niet zo best gespeeld Wel waren ze heel goed in discussiëren En ook in de arbiter irriteren Zo heeft de wereld nu van ons een beeld Ons fel oranje kleurde langzaam geel Gelukkig blijft mijn woonboot nu wel heel…

Soms is het of je ogen je bedriegen En of de beelden filmopnamen zijn: Je ziet een vliegtuig in een rechte lijn Zomaar het World Trade Centre binnen vliegen. Die Boeing die in dat gebouw verdween Boort zich nog telkens door mijn netvlies heen.…

zul je blijven als ik je naam zeg al lang voordat de woorden zich vormden de beelden zich kleurden tussen jou en mij had ik je al herkend zul je blijven staan of alleen omkijken in verwondering en doorgaan zonder mij zul je blijven?…