Alle inzendingen over beloop

Of ik in mijmeringen deze ochtend iets verloor en belopen ook zij in leven meer dan een spoor, zijn ook zij niet tijdelijk hier dat wat eens zal wijken. Ik zwijg en beëindig die gedachtestroom maar. Ik sluit mijn ogen,vele minuten zitten naast elkaar, seconden lang tikken door de een na de ander.…

Het getij is dood, de "spiegel" lijkt beloopbaar. En lijkt oneindig groot, in de verte, wat zie ik daar. Een schim aan de horizon, het nadert dichterbij. Ohw wat mooi, deze zoutwaterbron, zo voelt het goed, zo heerlijk vrij. De schim verkleint weer, was het wel wat ik zag.…

Het pad in de heemtuin liep dood, heb het zelf zo willen kiezen, om uit alle omwegen niets te verliezen, er is geen voldoende tijd meer om te belopen, we komen elkaar wel ergens tegen, een kringloop niet van willekeurige gevaar ontbloot, ik tors het kruid van marmeren zerken, deemoedig mors ik de verweerde letters waar de levens bewijzering…

Hier geen snelverkeer geen hoog staal en beton in de straten, maar beloopbare ruimte De zon trekt de aandacht weg van ons, naar het licht op de zwarte gevels aan de haven de witte daklijsten en rode pannen: het plaatje voor de foto's van de roodbruine toeristen op het terras van het taanhuis die onze tuinen inlopen alsof wij hier…

Ik laat alles maar op zijn beloop, en ik zie wel waar het schip stranden zal. Ik zal wel altijd aan je blijven denken en hoop, dat jij dat ook zal doen, vooral !…

Het pad in de heemtuin liep dood, eindeloze rondes die ik heb gekozen, om uit alle omwegen niets te verliezen, geen voldoende tijd meer om te belopen.…

grijs uitgeslagen rotsen markeren het ruige veld waarop blonde schapen vredig lopen te grazen zijn twee honden die tegen weglopers grauwen en razen de bejaarde herder werkt hard voor zo weinig geld terwijl hijzelf na zoveel lichamelijk zware jaren vele honderden hectaren met zijn beesten heeft belopen is opeens de onrust en angst in zijn lijf…

oerlandschap van bos En dichte jungle die ze met kapmessen doorkruizen Staat de expeditie op visite waar gorillas lopen los Nu oog in oog met hun vredig luizepluizen Naar een pleistoceen van vis a vis vuur nog onverzoend Ver voor een belijd van "in het zweet uwer aanschijns" Voeren deze bamboesen terug, sterk denken doend Aan een globe op zijn beloop…

natuur omsloot hem zonder open armen hij zocht zijn weg in zijn ongure biotoop de holbewoner die in huiden kroop en zich voor hete vuren moest verwarmen het wilde vlees verteerd door maag en darmen waarvan vaak het verhitte bloed af droop de tand des tijds liet niets op zijn beloop een ongelijke strijd zonder erbarmen soms woei van ver een…

zijn neus wijl hij aandachtig hectometerpaaltjes leest voelt hij stilstaand zich meer beet genomen dan bevreesd voor al teveel razend verkeer en weet verveelt voor zich de bouwreus de hoogwerker die ook kilometers vreet en hem als gister weer rechts passeert ook het verlept deens lepelblad verveelt is uitgeteld in dit biotoop op z'n beloop…

Ik probeer door te lopen, Te rennen, Al rokend of straalbezopen, De weg beloop ik schokkend en stokkend. De weg die ik zou moeten gaan, Is, van hier, Ver vandaan. Ik probeer het licht te zoeken, Maar het lukt me niet. Ik probeer de goede weg te nemen, Maar ik verdwijn in het niet. Niets houdt me tegen; ik schreeuw het uit.…

'k heb weer lief, een nieuwe toekomst, met hem zal ik 't pad des levens verder belopen. Ik wil je danken voor de fijne jaren, samen met onze dieren, een leuke tijd. Het ga je goed je verdere leven, want diep van binnen, weet ik dat 't je spijt!…

Geef mij de helderheid en stilte van de maan Waar ik alles even op zijn beloop kan laten gaan Geef mij de helderheid van de schitterende sterren, Dan maak ik even die reis alleen naar den verre. Geef mij die droom zo maar voor heel even, dan sta ik morgen weer met beide voeten in het leven.…

Herkennen en kennen oeverloos puur de plek waar de dagelijkse horizon gloort bestemmingen naar toe voeren als betere wegen zelfs trottoirs en beloopbare mulle zandpaden.…

Jij kind zo mooi en onbeschreven is jouw bestaan ontvouwen en in het volst vertrouwen adem je puur het leven je kirt naar ieder die je kent en krijt je baby brabbelbrij brengt een lach, ieder is blij omdat jij in ons midden bent jouw levensweg ligt open geen steen verspert het pad niemand die het ooit betrad enkel jij kunt het belopen…

voel ik mij langzaam zakken nu ik niet langer zwem terwijl de koude zee mijn woorden doet vergeten die ik je ooit eens zei of minstens één maal dacht laat jij mij zachtjes los omdat je hebt geweten dat ik het wel zal redden geheel op eigen kracht terwijl de lage zon mijn ogen doet verblinden tel ik nu mijn stappen op het pad dat ik beloop…

Misschien al over een jaar of tien, Ik laat het gewoon op z'n beloop. Maar tot die tijd, ben je bij mij. Als ik wakker wordt, als ik ga slapen. In m'n gedachte maak je me blij, Zoals alleen jij me blij kunt maken. M'n herinneren vervagen met de dag, Elke dag een stukje minder in m'n geheugen. Is het waar wat ik zag?…

Leven daar het einde stapsgewijs nadert Stap na stap na stap, maar langzaam maar zeker dichterbij komt Totaal ongeïnteresseerd reageert Het Einde op mijn Schreeuw om Hulp, mijn hartenkreet om te leven en mijn vreedzaam verlangen Naar genezing Maar laat ik, nu ik weet dat ik niet zo lang meer te leven heb Alles op z'n beloop?…

Mijn krediet voor Femke neemt toe mijn vertrouwen in de mens Halsema mijn gevoel voor deze vrouwelijke burgemeester die vooral haar barmhartigheid toont dat mannen wel kunnen, maar moeilijker want de man heeft geen natuurlijke baarmoeder laat het op zich fout zijn wat Femke heeft gedaan of juist zo gelaten, op z’n beloop gelaten maar zij…

weer voorzichtig met mij deelt Na alle verwarde gedachten, een uitzichtloze tijd drie jaar, twee landen en een zee van elkaar beslecht zich langzaam maar zeker onze strijd wordt de wederzijdse liefde overbrugbaar De vele tranen schitteren nu van hoop opgelucht haal ik adem, de verstikking voorbij mijn tred veert wanneer ik het levenspad beloop…

Kees tuurt in 't rond door grote steên En mist nu dit dan dat, En wordt verdrongen en vertreên Op 't druk belopen pad. Kees zweet zich dood en loopt zich lam En eet wat hij niet lust, En kruipt naar bed verstijfd en stram, En - vond hij dan nog rust!…

Makkelijk of moeilijk, Met of zonder, Zou je dat pad belopen? Zou je alles voor me over hebben.. Ook al is er al veel geprobeerd.. Zou je, hoe dan ook.. Voor altijd bij me willen zijn, Door storm en regen, Door weer en wind, Of loop je bij de keuze links of rechts .. Terug naar waar we eindigde.. Kies je voor de makkelijke weg..…

duvel dronken van levenslust zet ik mijn spiegels op gooi mijn haren los zo trots als pauw en schaam me niet voor mijn verenpracht ik zet mijn hoed nu op, wacht als ik mijn liefste vijand tegenkom zal ik hem groeten als een beweende oude vriend en niet al zijn feilen als heilloos verkopen want ik weet dat hij alleen maar zijn weg kan belopen…

theatraal die wisselwerking werkte heel maximaal ik zat samen in de hoogste engelenbak met ‘t verstrijken ontstond meer oog-gemak door inzicht, uitzicht, 'zijzicht' op datgene componist, choreograaf bedoelen te delen ik kwam buiten en voelde me zo voldaan deze voorstelling had meer dan goedgedaan En Hij, ook Hij zag dat het goed was veel belopen…

Mijn opgewekte luim valt niet te nijven, ‘k laat één en ander maar op zijn beloop, al wens ik graag dat ze een poos beklijven. Opdat het mee mag vallen, naar ik hoop. 10e ruitje ‘t Moet dartel lopen, zeker niet te traag. Komt het dan toch nog eens tot galopperen?…

Dan toonde ik je snapsters en snoepsters gewis bij de vleet, Die ’t elfuurtje bij buurvrouw gaan pakken, zo ’t heet; En degeen die maar leven om opschik te kopen — Met natte vinger kon ik ze, als ik wilde, belopen; Jelui bent ook al lieverdjes, je hebt al te veel praats!…