In de tuinen van Tjaarda bij Oranjewoud
Terwijl ik tussen 't groen vogels zie kijken
ik niet laat merken dat ik ze hoor
al tonen ze zich als een volledig koor
alsof zij onsterfelijk willen lijken
vraag ik mij in gedachten af wie zij bereiken.
Of ik in mijmeringen deze ochtend iets verloor
en belopen ook zij in leven meer dan een spoor,
zijn ook zij niet tijdelijk hier dat wat eens zal wijken.
Ik zwijg en beëindig die gedachtestroom maar.
Ik sluit mijn ogen,vele minuten zitten naast elkaar,
seconden lang tikken door de een na de ander.
Het lijkt wel of ik in mijn ziel en hartkamers staar
zielsgelukkig ook vandaag van zessen klaar
nu ik gestaag ook als die vogels weer niet verander.
... een opgehaalde herinnering van ooit
nu weer relevant ...
Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman
Schrijver: annemieke steenbergen, 8 mei 2018
Geplaatst in de categorie: landschap