Alle inzendingen over beslotenheid van de OR je hebt vaak meer va OR het is moeilijk te z

Ik heb een vriendin, jawel meer dan een, maar zoals ZIJ, is er geen een. Ze is jong, want wat is oud, verdient haar gewicht gewoon in puur goud. Heeft een gezin en is altijd druk, toch maakt ze tijd, voor ook ander geluk Heeft een man, drie koters, begin er maar aan, toch zal ze voor anderen altijd klaarstaan. Brengt spul naar school…

Ik als denker plas zittend en niet staand maar vooral voor het dichten en schrijven even een momentje voor mezelf mezelf ontspannen, legen, ontmoeten en als ik zit te plassen, te poepen, dan gaan mijn hersenen woorden roepen die woorden worden zinnen, verbanden tot gedichten, hartenkreten, verhalen dat komt dan vanzelf vanuit mijn brein…

Zachtjes loop ik op mijn tenen alles is sereen Ik kijk om me heen heel stil verklaren kan ik niet Maar het maakt me woordloos stille kracht die mij De kracht geeft om het negatieve te negeren…

rien ne va plus in deze tempelsamenleving waar de woekeraars en wisselaars het leeuwendeel beloven rien ne va plus in deze casinocratie waar wij blijven spelen inzetten verhogen op de minste kans rien ne va plus waar vele kleinste de weinige grotere dragend dankbaar moeten zijn waar het economische belang honger waard blijkt…

Doe een doekje om de klok het kan de tijd verstoren door het verstrijken van de tijd is al wat was: verloren Het zijn de uren van voorbij die aan belang gaan winnen herinneringen in een lange rij komen het huis weer binnen Een levenssnoer vol diamanten geslepen door het leven mooi, aan alle kanten zullen rust en vrede geven…

de kieviten lopen hier net een beetje anders door de wei ze voelen zich hier zo lijkt het meer thuis ach dat is onzin natuurlijk dat slaat nergens op maar toch ………. ik voel me ook zo’n vogel – ik vloog overal de weiden waren overal even groen maar hier kan ik de mensen het het best verstaan dit is mijn eigenlijke thuis 't is…

Ik weet dat de winterkou mijn keel beslopen heeft, dat aan elk lied een randje rouw kleeft , liep te vaak aan mijn stem voorbij, dan werd moeilijk ademhalen voor het wezen dat met mij leeft, zonder eind, met eigen wil, wat vervoering brengen zou verzamel ik ontroering, toch spreekt het zich niet uit,en Chrysostomos besloten heeft…

Maar wat we niet kunnen krijgen, dus onbereikbaar is, is zinloos om over te piekeren, sprak zei: en ik antwoordde: Je hebt gelijk: Ze zei: je moet egoïstisch worden en ik zei: Je hebt gelijk. Dus ik kijk naar wat ik heb en niet naar het onbereikbare.…

Zoeken naar het volmaakte het hemelse op aarde onvindbaar blijkt terwijl het onvolmaakte met geheimen vragend aan je voeten ligt…

Tijd is een relatief begrip, in ons universum slechts een tel, ’n wip. Een stap naar voren in het heden, is als je hem loslaat reeds verleden. Net als al die momenten die er waren, die je alleen met gesloten ogen terug kunt halen. Och mocht ik maar eens de tijd vasthouden met mijn ogen open, even voor één keer, ’n seconden, nog eens doorlopen…

Druk die geen Bovengrens kent, Ondergrens die al Niet meer zichtbaar is Bodem van beton Aangevreten door De wormen van de tijd - Snelkookpan die in mij Op stoom raakt En mijn eigen ik Vermoordt…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

In een woud van woorden Blijven ongehoorde Klanken, duister en obscuur. Als voortvretend vuur Verteert het binnenin Woorden zonder zin. Ongehoord blijft sprekend Beloften nooit verrekend. Uitgesproken en gehoord Wekt het woord in elkander Leven en licht ontloken Aan liefde, taal als geen ander.…

Een met het steen, de straat, de weg waarop ik loop van A naar B en weer terug. Een duidelijk omlijnd doel voor ogen en soms ook zo maar ergens heen. Dan zie ik al het groen rondom mij, de vogels in de lucht en de bomen. Wat ik moet doen is dan niet belangrijk en loop wat te dagdromen.…

waar ik woon in holland in holland staat een huis een eigen huis mijn plek onder de zon met altijd iemand in de buurt die van mij houden kan die mij helpen kan waar ik woon in holland in holland staat een huis een eigen huis mijn plek onder de zon waar ik wonen kan samen - met anderen samen groeien wij daar groot leren en helpen…

Ze zijn graag eerlijk, stellen zich voor Doen alles voor anderen, slaan zich te borst Oh wat zijn we goed! Ze zijn alles voor anderen, cijferen zichzelf compleet weg. Lopen te gloeien wanneer een ander complimenteert, Wat GOED van je zeg! Ze nemen en krijgen vertrouwen, in alles wat je mankeert Je kunt op ze bouwen, ach welnee,…

Ik weet dat de winterkou mijn keel beslopen heeft, dat aan mijn lied een rafeltje rouw kleeft, liep te vaak de innerlijke stem voorbij, dan werd het moeilijk ademhalen voor het wezen dat samen met mij leeft, in de rollende wind zonder einde, in wat vervoering brengen zou verzamel ik de ontroering, toch spreekt het zich niet uit, zo…

Ja, mijn rollator. Hij hoort zo bij mij. Altijd onder mijn handen, maakt er mijn leven een klein beetje vrij. Maar o, die wegen zo hier in de buurt. Geven angst om te falen, het zijn bergen en dalen, hoe goed je ook stuurt. Soms wil ik naar buiten, verzamel dan moed. Toe nou maar, kom, kom. Een druk op de knop en ik ben er, toch keer…

Dat sotto voce, kalm met zachte stem Piano, afgewisseld door wat forte Langgerekte noten dan weer korte 'k Zag 't bij die Parisienne, niet bij hem Te hopen valt dat wij weer sòngs gaan horen In 't land van gouden alten en tenoren…

De warme wind waait wollige witte wolkjes langs de knipogende zon de miezer voelt als vochtige vlinderkusjes vrolijk fluitende vogeltjes fladderen vlak voor me langs mijn aura weet zich gekoesterd dankbaar geef ik de natuur een dikke zoen terug…

Is het afgelopen? Is het hoofdstuk definitief afgesloten? Je zou het denken en er geen aandacht meer aan schenken. Ik zou willen dat het waar is, of heb ik het weer mis? Het is een oever zonder rand. Er is geen einde en ook geen begin. Het is vuur zonder brand. Het is een gezicht zonder kind. De houvasten zijn weg, net als een fiets die…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

gematigdheid van Wilders is slechts schijn met woorden wordt heel slim slechts gemeanderd vandaar dat er in wezen niets verandert zijn knechten blijven zitten waar ze zijn de windbuil wappert met een hele hoop verwacht hij echt dat ik voor leugens warmloop!?…

Het leven is moeilijk, Het leven is zwaar, Altijd maaar die knoop in je maag, Wil je dit of wil je dat Of kies je liever dat vorige pad. Keuzes maken hoort er nu eenmaal bij Of je daar nu boos van wordt of heel erg blij. Maar bij z'n moeilijke keuze zal ik er zijn, Omdat we voor altijd vriendinnetjes zijn.…

Zaaddonoren geven niet alleen hun zaad maar ook hun ziel en zaligheid! niet vergeten hoor a.s. moeders, nu nog vrouwen met zaad vragende zwangerschaps- ogen, eigenschappen en verleidingstechnieken!…

Vandaag leven en dit bewust doet en moeilijkheden het hoofd kunnen bieden. Terwijl dat met hulp van God moge geschieden.…

Zullen klanken die schelp raken waar horen niet meer luistert naar het gesprokene de hel ruilt zij voor een hemel waar eenzaamheid geen stoel meer krijgt alle plaatsen bezet sluit zij gordijnen en spreekt niet meer de taal van leven…

Ik zou afscheid willen nemen Als dat mocht en had gekund Een laatste groet brengen aan mijn oom Die geen lang leven was gegund Een goed mens in hart en nieren Geen slecht woord verliet zijn mond Met hem viel altijd iets te vieren Hij was de lijm die alles bond Ik wil afscheid kunnen nemen Bij hem zijn een laatste keer Mijn eer bewijzen nu…

Mijn hele leven voelt als los zand ik heb niet leren bouwen verder dan mijn legodoos ben ik eigenlijk niet gekomen Je leven stort dan vaker in mag je alles weer bij elkaar rapen ik geef geen cent voor cement maar krenterig ben ik nooit geweest Ik ben meer van 't plak en knutselwerk het friemelen, 'framelen', knipselen mijn kelderbox…

M’n aangifte heb ik nog niet verzonden, Het moet online, dus zonder formulier, Ik deed het vroeger altijd op papier, Maar dat wordt nu te ouderwets gevonden. Ik heb, door al dat drukke internet, M’n wekker maar op drie uur ’s nachts gezet.…