Alle inzendingen over besta

in de verte lijkt het op een vlucht kan ik er komen de ruimte schijnt er onlosmakelijk verbonden met waarnaar ik op zoek ben het is er licht en onverwacht is het bereik een leegte, door mij opgevuld nu hoort het zo te zijn, wezenloos staar ik in het rond tuimel en verlicht iets welt in mij op en tilt mij over dat éne moment heen…

als niemand van me houdt behoud ik tóch mezelf als niemand om me geeft vergeef ik het mezelf als niemand met me meeleeft beleef ik het wel zelf als niemand met me mee feest beest ik met mezelf als niemand mij nog ziet kijk ik juist om me heen als niemand mij wil begrijpen snap ik dat alleen als niemand…

Als je hebt besloten Je leven op hoop te moeten bouwen Kun je concluderen Jezelf eigenlijk niet te vertrouwen. Want als je je zelfbeeld Door hopen laat bepalen Zul je steeds afhankelijk zijn En valt er geen eer te behalen.…

nog treur ik in mijn hoek en peuter aan de voegen die kruimelig tegen me praten zojuist de bel gehoord maar niemand komt me halen zou de juf me vergeten zijn of ben ik onzichtbaar en is het maar een gedachte dat ik besta…

Ik besta, ik wil door vrienden gezien worden -- echt, zoals ik ben.…

Ik besta dit betekent ik leef, ik adem ik heb pijn. Ik besta dit betekent ik lees, ik schrijf, ik eet wanneer ik iets te eten heb. Ik besta dit betekent ik denk na, ik vraag mij af of ik besta. -------------------------- uit: Gedichten 1957-1970…

De zin, de kern, de ziel van het bestaan, is soms zoek, zo lijkt. Dat die juist waardevol hoort te zijn, dat blijkt. Wordt er nog gesproken, ook nog wel gekletst? Maar wordt er ook gepraat en wordt er nog gehoord? Hoeveel geluid moet je maken, om te zorgen, dat de woorden ook de ziel nog raken? Wordt er nog geluisterd?…

In het noordelijkste dorp op aarde In het graf van een stad De gerafelde brand van de woestijnen Waar niemand kan leven besta ik En besta ik alleen Mijn voedsel maak ik uit niets Water uit marmer, vuur uit een rots Gebrand, verhard, gelooid In het lege blazoen van de wereld Besta ik, het leven.…

Wat is Ik Besta Ik Als individueel Of is het Een deeltje Van het geheel…

In mijn ongedurigheid, in mijn verlegenheid Is mijn eigenheid mijn grootste angst dat ik niet ben, Niet besta, niks kan.…

mijn lichaam zegt nee, mijn geest zegt ja ik doe het toch maar nu , nu ik nog besta…

vanmorgen op de weegschaal (84.9 kg) ontdekte ik ik weeg dus ik besta…

Mama blijft rustig, wat ik ook doe, ik weet niet -- of ik wel besta.…

Maar helaas ik besta niet meer. Ik besta niet meer sinds mens en eigen mening. Er is wel waarheid maar ach de kunst is het niet het hebben maar het vinden daarvan.…

gewoon een kleine akte in een boek wat foto's in een la bewijs dat ik besta…

koester je mijn ziel bekwaam en liefdevol beleef, bemin, besta verbeter je mij nooit? dan is daar de dag waarin de rest donker zal zijn en men zal buigen in het lot dat ons tekent? ooit…

de marge, mijn wereld ook al ben ik zelfvoldaan, zijlijn volgeschreven ik kan maar niet voldoen krijg het er maar niet ingewreven het geeft niet, hoor ik modder aan en ga door waar een ander blijft staan…

kunt stappen zonder voortdurende pijn heel hard roept hij –stop- maar je kunt een rijdende trein niet zo maar stilzetten tenzij je aan de noodrem trekt maar een noodstop in een doolhof klinkt niet als een aantrekkelijk perspectief je kunt ze alleen maar volgen die grillige gedachtengangen proberen te blijven denken: ik zoek dus ik besta…

Nu besta ik ook voor jou. Je spiegelt je aan mij. Je zegt minzaam ‘Dag’ en loopt langs me heen of ik niet besta, een spiegel ben, die jou elke morgen voor de vorm gelijk geeft wanneer je denkt dat je mooi en niet eenzaam bent.…

Ik besta, zonder dat.…

stop, van tijd tot tijd breng lichaam en geest bijeen stop, besta bewust…

Het is alsof de lucht mijn deken is en ik mijn hoofd het liefst te rusten leg op het kussen van mijn longen, de plek waar ik mijn hartslag hoor in vierkwartsmaat: dat ik besta, dat ik besta. ------------------------------------------------ uit: 'Gedichten voor gelukkige mensen', 2008.…

Slechts in woorden kan ik schuilen in een web van letters weef ik me in tot ik me veilig weet en enkel nog besta in mijn binnenste binnenin.…

hopelijk geven ze me ooit een trap na zodat ik voor hun niet meer besta. hopelijk vindt iemand mij zodat diegene mijn touwen doorknipt: VRIJ!…

Ik ben wie mij maakt en ben wie mij ontdekt wanneer niemand gelooft dat ik zonder oplossingen besta.…

Zeg me, Papa Waarom ik besta Is mijn enig doel Dat ik iets voel? Als ik niet wil Wordt het dan stil? Is niet bestaan Gelijk doodgaan? Zou mijn konijn In de hemel zijn?…

Vaak genoeg Twijfel ik eraan Of ik nog wel besta Twijfelend aan mij, Aan mijn Ik en Aan mezelf Over hoe geluk Misschien wezen kon Maar gelukkig, 'k ben er nog Want ik heb weer een bon…

Niets haast in Dit leven lijkt Houvast te bieden - Maar de poëzie - Zij bewijst dagelijks Dat ik besta En legt verslag Van waar ik ga of sta…

Lig ik in de weg, sta ik op de verkeerde plaats, loop ik langs de foute kant, ik leg je geen strobreed in de weg, want ik besta en heb recht op mijn bestaan.…

Het leven is te klein voor dit groot mysterie Ik bedenk me hoe het zit Elke keer dat ik besta Boven de wonderen die ik weer zie Als ik ten onder ga…