Alle inzendingen over bestaat

Spinrag vangt de stemmen, uit de verste nissen van de kamers, opgerakeld door mijn adem, hoewel ik al vertrokken was blijft er een vage afdruk achter op een leeg en naakt matras. Die dag hoeven ze mij niet te zoeken, op de beslagen ruiten projecteert het verleden zich in wasem, een stille omgang langs vergeten gebeurtenissen.…

Op de blanke toppen van de duinenrij maakte ze haar uitzicht en boezem vrij, de adem van de horizon borstelt het golvende helm en bindt het gebronsde haar, gebleekt door het zout van eerdere jaren, waaruit haar meeuwen waren opgestegen. Zij dingen naar de hand in een volgende vallei en naar de verste uithoeken van de zee, zich…

Man en vrouw in verzet niet zwicht, lijfelijk met gelijke taal in de daad tot hun moraal verplicht, een geluid wat vleugels houdt. de weg ontwaart, waar de vrije woordvlinders zwerven om de leugens te ontdekken, zichzelf en niemand spaart om de hemel van hun levensdrang te overtuigen. In een ontmoeting met de waarheid, start een begin…

Decennia lang al mijn verwondering, ik las het in jouw spiegelschrift, onomwonden, gestreeld door onvolkomenheid, verbaasd over zoveel wederkerigheid, gegrift in een lichtschijn van het schoonste vuur met de liefdesmantel gedeeld. Het sterven herkent zich in de kleine dood van afscheid, elk moment van minnekozen verlegt de schaduw…

Kinderen uit het paradijs planten hun kleurige parasols in schaduwen van de regenbogen, op het schoolplein van de dorpen wordt de eindigheid door dans gewist, gedenktekens van wanhoop en extase, schittering in de ogen lekt door scheuren van de dageraad. Onder een gewelfde paraplu boren duizend stemmen stille gaatjes in de moezon…

Door de boog van de schepping aan te spannen sluist het beeld van gisteren door het innerlijke oog. Raak z’n pijl de roos van het licht waar de schaduw van de tijd de rug recht in zijn afgesloten kooi. We zijn een theater van geluid, souffleurs van een glorierijk verleden meningen en stemmingen van het heden. Publiek, de dichters op…

De geur van een hibiscus duurt een dag, ster in een hartstochtelijk uur van tegenspraak tussen landschap en hemel, een vrouw belichaamt water en vuur dat ze in zich draagt, brandstof van herboren lavendel. Wat zij niet weet, zuurstof als kleur is echt, wat zich in de eerste aanschijn aan levende wezens hecht, een speelse kracht…

In het venster verschijnt een gezicht vorm die nog verder die te gaan in een cultuur van woorden, geërfd uit het domein die ik nooit kende. Taal, geslepen op de kansels van dromen gekneed op bedden in genot van eenzaam licht, gebruikt als herkenning van leven en dood, wapens in strijd tegen toeval, list van het lot. Alles zien is niets…

In het vruchtvlees van het vergeten huist de pit van de herinnering, de harde kern die ik nu eenmaal ook ben in het lot, deinst terug en schikt zich als dode steenvrucht in de goede aarde. ik zoek naar sporen in de oorsprong van verklaring voor de feiten, maar oorzaak en gevolg zijn allang vervlogen en hangen als donkere wolken boven waar…

Avonden vallen weer in het slot ernstig novemberlicht waaruit de rimpels tuimelen, versobert in het raamwerk van het laatste gebod en lijken hierdoor nog wijzer dan wij al zijn. er daalt een stilte op mij neer vanuit de oorsprong van de perfectie, zijn blindheid leert mij wat ik had kunnen, zijn waarde tikt weg in een wegvloeiend genot…

Er weerklinkt geen samenklank, eentonig raast de wind van alle kanten drukt op de resten van de beschaving, het slechten van de ruïne is het enige dat telt. De wind heeft alle tijd, zijn onderste steen wordt over de wereld heen gedragen, houdt zich op de vlakte door ervaring platgeslagen, maakt hem meester en overwoekert hem. Wachtend…

Ik bezing de stemmen maar kan niet zingen, ik schrijf de oerschreeuw die mij de mond snoert, het bestijgt mijn keel,ik beadem de schorre teksten die van binnen weer naar buiten zijn gekeerd. Onderga de aderlating die de stilte reanimeert, gewit in de kleuren van zwartgalligheid, gestold in de ongewelde tranen van weerbarstigheid…

Wat is leven wat is tijd Tijd is niets meer dat de tijd dat ik er ben Met een begin met een einde Niets... was voor mij Niets... zal na mij zijn…

de welvaart vaart wel vaart wel en vaart voorbij gekeerd is het tij de wel van de welvaart mindert vaart vaarwel welvaart het boek is uitgekaart het varen is voorbij…

Mensen zeggen met doden te kunnen praten En ook te weten hoe het met hen gaat Kan het zijn dat dit mysterie bestaat? En kunnen we ons daarop verlaten? De aarde bestaat, dat kunnen we zien Maar de hemel, waar God woont niet Daartussen ligt een heel groot gebied Zullen we ooit meer weten, misschien?…

Ik streef naar iets dat niet bestaat perfectie, enkel schijn het idee dat ziel en lichaam perfect moeten zijn Ik ga kapot aan het gebrek ik ga stuk aan het gemis omdat het doel waar ik naar streef gewoon niet haalbaar is Ik streef naar iets dat niet bestaat en de drang verlaat me niet langzaam verlies ik al mijn kracht en er is Niemand…

Er bestaat een wereld, die wij mensen niet zien. Niet kunnen beschrijven. Er bestaat een universum, dat ons allen samenbracht. Er bestaan universele gevoelens, die mensen willen samenbinden. Velen voelen alleen maar liefde. Onbaatzuchtige liefde is het, die onze angst doet zwijgen.…

Het leven bestaat uit kansen. De liefde bestaat uit sjansen. Wat schijnt lijkt gezond. Drie maal rond is een kus op jouw mond. Drie maal rond is een vriendschap met rozen. Hij blijft steken op de plaats van een gelukkig verpozen.…

Er bestaat een groot verschil tussen de menselijke maat en de vergulde pil…

Hoe kan het dat haat nog steeds bestaat.. terwijl we haat allemaal haten...…

Als je voor een dubbeltje geboren ben dan leer je uiteindelijk met centen om te gaan want het kwartje bestaat niet meer!…

Liefde geef je door liefde bestaat voor die ander, ik geloof, dat er dan telkens iets verandert.…

Laten we vrijen alsof morgen niet bestaat – maar wij wel, altijd.…

Vrede en oorlog dat al eeuwen lang bestaat. 't is liefde of haat.…

Vrede en oorlog dat al eeuwen lang bestaat. 't is liefde of haat.…

Wat bestaat, is verdacht, is bedacht. Ontken het nu eens niet. Beperk je woordenpracht.…

zonder mij, dat ik nooit besta zonder de eeuwigheid, dat god bestaat en niet bestaat of toch wel?…

Mijn moeder houdt Van mij Ik weet Dat ze dat doet Ze zegt het niet Met woorden Ze weet niet Hoe dat moet Geboren in een tijd Waar diepgang Niet bestaat Gevoel wordt weggestopt Alsof het Niet bestaat Hoe kan je Iets verwijten Wat niet Verwijtbaar is Emotioneel gesloten In haar jeugdgevangenis En toch Op haar manier Doet ze haar…

Zou een stamppot weten, dat een groot deel van zijn brij bestaat uit zuurkoolslierten met een rookworst erbij?…

Eigenlijk bestaat er geen dood van onze dierbaren, zij transformeren naar de harten van hen die ze liefhebben...…