Alle inzendingen over bezoekuur OR ziekenhuis

U weet toch ook dat Claus in alle jaren Zich naar behoren van zijn taken kweet In alle functies die hij heeft bekleed; Alleen zijn nierfunctie gaat zorgen baren. Betoon u dus een dankbaar onderdaan Door aan de prins uw nieren af te staan.…

De zon speelt De gang in, Werpt lange schaduwen Over het lichtgroene tapijt En wij hebben net Te horen gekregen Dat het nieuwe Leven in ons Is opgehouden Met kloppen - Daar kan geen Beeldend werk Aan de muur Meer iets aan Veranderen…

je wilt of niet Vandaag of morgen Een keer moet het er toch van komen Natuurlijk moet je lachen Schateren om mijn onnozelheid Om de manier waarop ik alles aanpak Handschoenen aan en uit Warm water koud water De lampen hoog en laag Er is niets voorbereid En iedereen heeft twee linkerhanden en iedereen sterft van de kou In dit onverwarmde ziekenhuis…

de forse broeder met de harde handjes de trippelbroeder met de wollen wantjes de hoofdzuster, imperatief, vult massief de kamer dreigend met haar zwarte hamer gejaagd telt het infuus 66 druppels per minuut een half uur lang onrust een nieuw infuus: 7 druppels per minuut traag geruststellend getik kam en zakdoekjes vallen oprapen? vergeet…

Uw mans onderzoek heeft niets ernstigs aangetoond zit tussen z'n oren; had gisteren gebeld, was hij vannacht niet gestorven…

"Meneer..., wat ligt u toch te lamenteren? Uw buik doet nog verschrikkelijk veel zeer? Dat kan niet! Maar… wat zegt u daar nu weer: had ik uw arm niet moeten amputeren? Oh sorry, dan is er iets misgegaan: ik had toch echt wel ‘blinde arm’ verstaan!"…

Een tijd was ik verslaafd aan slaaptabletten. Ik loog mijn diagnoses bij elkaar en zei, al was het helemaal niet waar: ‘’t Is Alzheimer’, zonder goed op te letten. Ik heb er spijt van, dat mag u best weten, dus wilt u wat ik zei maar snel vergeten?…

Ik was vanochtend even in het ziekenhuis als je dat ziet en meemaakt, 't is net een fabriek, dan weet je zeker wat je nooit wilt wezen: ziek maar ja, artrose, 'k heb tot mijn tragiek wat gruis dat tussen wervelschijven van m'n nekkolom als zand dat daar niet thuishoort m' immobiliseert knarst, schuurt, obstructie pleegt en pijnlijk irriteert…

Is het deel van de complexiteit van leven eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn, het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn. Ik leunde vandaag wat op de tijd en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt. Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader een lader van je gemoed…

Mijn voetstappen klinken zwak Over de o zo stille gang Klik klak, klik klak Glimlachend zit zij op haar bed Kijkend naar foto's van jaren terug Met naast zich liggend haar krulset Elke dag probeert zij er iets van te maken De tijd verstrijkt toch wel Door wat te breien of te haken Soms zit zij voor het raam Te mijmeren over lang vervlogen…

schrikken we Van zijn ononderbroken gebrul En moeder die ogenblikkelijk toeschiet Om haar kind te ondersteunen Kreunend op het asfalt Ligt hij met gebroken been Verbouwereert voor de auto Door een mensendrom bekeken Wij gestald bij vrouw Kooi Nadat de ambulance sireneschallend Ons broertje per brancard Afgevoerd heeft naar het Pius-ziekenhuis…

Ik zit als een gevangene achter glas en dikke muren, de winter ken ik slechts van het naar buiten turen. Als een vogel die wil vliegen zit ik in een kooi te zwijgen in de stilte, aan weemoedigheid ten prooi. Als een monnik zit ik eenzaam in m’n cel, alleen een monnik doucht niet met verpleegsters; en ik wel.…

Tot bij het ziekenhuis, tot voorbij het ziekenhuis, tot aan mijn huisdeur. Je mag meelopen tot in mijn kamer, tot het glaasje van het een of ander, tot ik mijn tanden heb gepoetst of tot het eerste ochtendlicht over de stoel met kleren valt.…

Tot bij het ziekenhuis, tot voorbij het ziekenhuis, tot aan mijn huisdeur. Je mag meelopen tot in mijn kamer, tot het glaasje van het een of ander, tot ik mijn tanden heb gepoetst of tot het eerste ochtendlicht over de stoel met kleren valt.…

Een ziekenhuis in Tilburg doet zich gelden: Een siliconenmuts maakt naar het schijnt Aan chronische kaalhoofdigheid een eind En dus ook aan het jennen en het schelden Want 'Kojak' en 'biljartbal' zijn passé! (Maar 'badmuts' gaat nog wel een tijdje mee)…

Als u zich blijft gedragen als gespuis stuur ik u naar het Radboud Ziekenhuis!”…

Wie in dit land een baan krijgt en wie niet Wordt voortaan in het ziekenhuis bepaald: Daar word je door een scanner heen gehaald Die in een oogwenk jouw geschiktheid ziet. Dus iedereen wordt straks gehersenscand, Als eerste de minister-president.…

Buigend Het stug meegaand Pitriet Vergramd zijn geest Over alles wat was geweest Mooi gemuild de korf Die zonder die ellende Nooit was geweest In zielsverwantschap opgedragen aan Bob, Arbeidstherapie jaargang 2011, Academisch Ziekenhuis Groningen…

Een arts met zeer besmette reputatie - Geschrapt uit de registerlijst van BIG - Vertrok naar Duitsland en verschafte zich Tot driemaal toe een baan door malversatie Pas nu is Jansen (met of zonder Steur) Voor íeder ziekenhuis een nonvaleur…

Nederlandse vrouwen blijven thuis wanneer het tijd is om een kind te krijgen, terwijl hun Europese zusters neigen naar bevallen in het ziekenhuis. Ons land bevalt dus anders dan de rest. En mij bevalt het thuis ook opperbest!…

Saddam is in het ziekenhuis beland Omdat hij uit protest niet meer wil eten Maar zo´n idee kan hij meteen vergeten Hij maakt zichzelf heus niet zomaar van kant Men zal goed over zijn gezondheid waken Om hem straks lekker dood te kunnen maken…

400.000 dollar te vergoeden Een flinke dwangsom voor het ziekenhuis Een operatie leidde per abuis Tot chronisch overeind staan van een roede Hoe lucratief, zo'n miskleunimplantaat Als je standvastig blijft. Recht zo die gaat!…

Hij zwoer Hippocrates een dure eed Dat hij zijn beste krachten wilde geven Voor de bescherming van ons aller leven, Hetgeen hij in het ziekenhuis ook deed. Maar het behoorde tevens tot zijn taken Om na zijn arbeid thuis een bom te maken.…

een ziekenhuis een kamernummer en heel veel genummerde spuitjes heel veel wit van lakens en schorten en zijn gezicht een bel die niets doet behalve vervelend teuten bezoek dat meelijden veinst maar zich niet kan inleven en ik die wacht op beterschap…

Ach keepers, speel de bal toch met de handen, Laat mij niet in het ziekenhuis belanden.…

Dus ziekenhuis of medische kliniek, Een wachtlijst blijkt gemaakt van elastiek.…

Dodende liefde. Iedere nacht komt jouw beeld te boven, in mijn hoofd dreunen de laatste woorden, die ik tegen je zei en waarna je wegliep, terwijl ik je nog had willen zeggen.......... Maar de kans werd me ontnomen, je weggaan leek op een vlucht, niets kon je nog tegenhouden, niemand kan mijn woorden nu nog horen. Twijfel en ongeloof…

Na eenendertig saaie voetbaldagen Viert Nederland uiteindelijk spontaan De grabbelact van goalgorilla Kahn Als hebben wij de Mannschaft zelf verslagen Alleen Prins Claus ligt met een Aspro Bruis Ter observatie in een ziekenhuis…

U bent als u het mij vraagt zelfs te ziek Om naar het ziekenhuis vervoerd te worden." Maar de patiënt zei toen: "Ik zal wel moeten, Want anders krijg ik daar een wegblijfboete."…

Helaas waren ze deze keer abuis: Ze lagen wel, maar in het ziekenhuis.…