Alle inzendingen over bijt

soms , niet altijd, als je diep zit, en vrienden veraf wil jij er de brui aan geven, bijt dan op je tanden recht opnieuw je rug en na weinige dagen komt jouw zin om te leven terug.…

Bijt er niet in: deze vruchten bessen, geplukt onder herfstluchten onvoorspelbaar, het weer wind.... een trouwe handlanger 'Hoor, een zanger' een late merel oefent al z'n lentelied Ik zal 'm belonen.…

Elandsgracht ik krijg een gevoel van oorlog van spertijd, van avondklok ik loop door naar het enige licht de Supermarkt van Albert Heijn ik kijk door het winkelraam grootse immense bedrijvigheid ik hoor een auto, het is politie ik schrik maar hoef niet te schrikken ik zwaai, zij zwaaien terug het is wel crisis-, maar ook vredestijd voldaan bijt…

in verwachten zo helder denk ik als de zon wat lichter schijnt de bomen groener dan het gras gebladerd zijn maar als ik takken zie draait het hoofd de lus al in wil mijn nek zich breken om de wereld te vergeten diepte lokt in vogelvlucht momenten van geluk een harde dood met losse tanden in de goot als water in mijn lippen bijt…

Van mij mogen alleen de vissen bijten.…

Op handen en knieën, stof bijt wonden uit, vuile vegen in gezicht Geen medelijden met God, verlaten al sinds lang, de weg is duidelijk hart schreeuwt om liefde. -------------------------------------------- *Van verre zichtbaar/hoorbaar…

Kus haar links en rechts en nog eens, ze wordt rood doet haar ogen dicht en wacht tot ik haar knijp venijnig in een onverdachte plek mijn armen om haar heen voorkom ik lichamelijk geweld dan likt ze me, bijt en ik ben weer uitgeteld…

je knipt je nagels in de zon als ik onopvallend door het venster naar je kijk in het vliegtuig leek je mij zo klein kwam het door die fokker of die wolken zo immens maar je zit daar en je knipt je nagels zo bevallig dat ik heel begerig in je nekvel bijt…

Ik schreeuw, vloek en bijt, terwijl mijn lijf ieder beweging vermijdt. Tranen aan de binnenkant niemand die ze ziet, gezicht als een masker, zonder verdriet. Een lappenpop zonder hart, geslagen door woorden, voor eeuwig verstard.…

Maar wil hij straks niet op een houtje bijten Dan moet hij flink wat van die stappers slijten…

wind giert meeuwen woest spat ruig zee brult leeuwen kots zuurt huig zout bijt lippen touw snerpt strak boeg op klippen ik een wrak…

Een eenling ervaart dat vroeg of mogelijk laat er zeker eentje bijt. Want de wereld is vis met weinig ruggengraat die hakend splijt.…

App Thuisbezorgd was uren onbereikbaar Moet ik vanavond op een houtje bijten Waaraan heb ik dat ongemak te wijten Wie maakt er zo laat nog mijn potje klaar Daar komt mijn vrouw aan met een bord vol eten Mijn “thuisbezorgd”...hoe kon ik dat vergeten…

jij meet mij en ik mezelf in deze context mag ik jou niet meten maar dat doe ik lekker toch in jouw machtige ogen zie ik zeer, je schiet met scherp, je bijt, ik duik en denk anders, dat doe ik anders…

Maar het is slechts verrukking bij mijn hondenspel want ik ben een echte lieverd en ik bijt heus niet zo snel…

Met een geluid als een zaag snorkelt zij door de ruimte en beleeft de dag als moment terwijl zij in mijn vingers bijt.…

de winterkoude bijt door de huid van de dakloze die op straat leeft en enkel een dun dekentje beschermt hem tegen de kou terwijl wij warm binnen zitten huil ik tranen om de kinderen wier leven de straat is…

langs ruige rietkragen die de oostenwind kraken glijden oranje voeten over de zwarte spiegel van stilzwijgend water klunend naar die plek onder de brug klinkt een lokroep van gevederde kwakers die de bijt ijs vrijwaren…

Men moet, hoezeer het ieder ook mag spijten, toch even door de zure Apple bijten.…

Al nagelbijtend tot kloven toe zit zij daar, wordt gans niet moe frummelt wat hier, schikt wat daar en weet, straks is de donkere avond daar dan komen de schimmen, de stemmen en schaduwen tot de ochtend gloort, de donkerte verdwijnt bijt zij haar nagels.…

Andere momenten bijten ze naar elkaar, beide gezichten doortrokken van oorlog en pijn. Nu zit ze op de bank met een glimlach op het gezicht, voor dit moment lijkt het vrede te zijn.…

Soms wilde dat ik vechten kon, slaan trappen bijten krabben, soms wilde ik da'k knokken kon in het wilde weg. Soms wenste ik me bokshandschoenen om zodoende muilperen uit te delen is het zonde, da'k dat zeg?…

De helft is hoofd, een vreemde constitutie, dit luidkeels wriemelende wanprodukt dat piept en poept, en bijt met scherpe tandjes. Gelukkig zijn er kleine kinderhandjes……

De arts die mijn gebit meer aanzien gaf Verdiende ieder jaar pakweg drie ton, Wat blijkbaar niet meer door de beugel kon En daarom moet er nu een hap van af Zodat hij voortaan op een houtje bijt Waar zijn gebit dan lelijk onder lijdt.…

appels bollen wangen ogen blozend net wat minder flauw peren buiken onder een geringe borstomvang de beet een beetje ronder maar op jou bijt ik mijn tanden stuk ik proef de wrangheid van ontveld geluk ~~~…

‘Vuile kutmarokkaan’ bijt zij van zich af Spijt heeft ze onmiddellijk daarna - niet van de term Wel dat zij zich verlaagde tot zijn niveau ‘Vuile rothoer’ noemde hij haar smalend, voor de tigste keer in het voorbijgaan. Wat bezielt zo’n joch? Wat is er mis met mij? denkt ze.…

Een topmaand voor de ratten van Privé Aan Leontien en Marco mogen knagen De afgekloven botten opgeslagen Daarna weer los op Bridget en André En nu bijt het verzamelde gespuis Zich vast in Gerard Cox en Joke Bruys…

blad en in tegendeel winterland en andere uitwassen wasem aan de binnenzijde van het torso rijp rond het hart en een ijzig hoofd vergeelde tanden bijten zich vast in oud groen en bloesem genadeloos in haar genade roerloos in bloei…

Tot nu toe wordt voornamelijk geblaft, echt bijten doen ze niet, die strategieën. Wel woekerwinst voor Poetin en zijn Gazprom, ons doet het vooralsnog alleen de das om.…

Wat kan je Oranje, met of zonder franje Niet bleu, wel blanje tegen dat Spanje Uur van waarheid, Holland dat zich verbijt, waarin jij op je tanden bijt - het is tijd Zon zink in rood, kom op in oranjegloed De stier is dood, leve de leeuwenmoed !…