Alle inzendingen over binding

dames geven binding aan de man voor een diep beleven hunner suprematie zijn uitstoot van spermatozoïden gaat met hoofdletter Donnerwetter voor ultieme exaltatie waar het om gaat is sublimatie van zijn driften de gesteven opwinding van onomwonden op de kar gebonden zal weer verkeren in fatsoen en gratie gedane zaken nemen een keer…

ik voelde kilte opkruipen zag klamme mist dikker worden het contact dat er was verdween onzekerheid had mij losgeslagen van alle binding in het vervliegen verloor ik eenheid delen was niet meer mogelijk zonder geheel zinnen opgezegd intrinsieke waarde in woorden weerlegd toch voelde ik de warme hand van het universum oplichtend…

vanuit de vierhoekige aarde, te midden van galerijen met stenen pilaren aaneengeschakeld door ramen van lucht hoor ik het schuifelend schrijden van ruisende zwarte rokken in colonne binding zoekend het verhevene te ervaren en onrust af te scheiden als de zoete stemmen zich met mij gaan vermengen sterft allengs mijn duwend denken…

Mensen weten het niet als zij ademen dat ik treed op de thermiek van hun woorden, klimmen kan op hun zin, dat ik mijn bindingen slaak aan de aarde en dans als zij zuchten. Soms voelt een aandachtige mij voorbijgaan, een luchtstroom verraadt mij. Soms is er iemand die bidt. Wij doorkruisen samen de ruimte.…

even was ik daar waar grijze schimmen wonen doorzichtige wezens soms zacht gekleurd bewegend in een macabere dans hulpeloos keek ik rond had nog geen binding met wat daar heerste mijn ziel loste op in niets het leek als was mijn weg ten einde onwerkelijk stond ik daar maar met kracht zocht mijn hart naar de waarde van het leven mijn…

O leven zo bijzonder somber voorbeschikt dagelijks gedonder je hebt mij in gelikt nu mijd ik je patronen loop niet langer vast wou jij dat ik zou wonen heb ik jou verast ik verdrijf je leven als tijdelijk verblijf rijm wil ruimte geven geen binding met dit lijf jij kunt niet bevangen je dood is mij geen grens ik zal vrijheid langen…

dauwdruppels ademt water in meervoud uit eigen kracht is van onschatbare waarde waarlangs nieuw leven blijft groeien om geboren te worden voor het voortbestaan zo perfect zo volmaakt maakt het onmogelijke mogelijk zonder een mensenhand het blijft een miraculeus wonder dit wonderproces zal zich eindeloos blijven herhalen door de sterke binding…

zij raken elkaar associëren schijnbaar zonder binding in het grote spel dat denken heet gedachten en herinnering samen in een kronkeling om afgevinkt te worden bijna even snel als licht kleur geluid en smaak maken hun belang iets groter voor een snel bereik van de eerste lijn een hoofd vol wederwaardigheden die het denken…

nooit heb jij jezelf verwond aan de scherpe contrasten van het licht altijd waren er zachte filters uit de veelheid van jouw emoties die scherpte rondden jij die altijd binding had met degene die in het donker gevangen zat zonder enig perspectief jij die wars was van alle schijnwerpers en toch je boodschap van liefde en gelijkheid…

Dankzij mijn binding met liefde en haar vele vormen van uitstraling geef ik aan jou door hoe heerlijk het leven kan zijn, dat je nooit kende! Mijn bewapening zit echter wel alleen in grof geschut der scherpe woorden. Het was, wat leek en bleek tenslotte het voornaamste in elke relatie!…

Jouw liefde vol van onvermogen En als ik val, jouw hand te zwak Te bang, ik zie het in je ogen Je voelt je niet op je gemak Steeds op zoek naar ware binding Eenzaamheid als zwak excuus Vluchten lijkt de ware redding Vluchten in verward confuus Je wilt graag dansen, rennen, leven Durft niet alleen en wacht op mij Laat me los,…

schier onmogelijk dat land verlaten zonder amper week door ‘t water te geraken mijn ziel doorleeft wel enkel aan ‘t verzuipen - oppervlakkig laat nooit gaan - behalve drijven doet een vlot van enkel jonge twijgen ook als bindingen bestaan van natuur en al ontdaan weet van tijd of iemand meer moet ik zijn gedreven rimpelig mijn…

Al valt de appel van de boom, er was slechts tijdelijk verband, de binding maar een droom. Nog voor de appel is geland verliest het houvast elke toom: een pit belooft een nieuwe plant. De boom kan wortels daarom slaan,´ met takken minzaam overdekken, het nieuwe zal die ooit weerstaan, zich aan de boom vanzelf onttrekken.…

Geen spijt wel verrast Door mijn eigen gevoel verkracht Met open ogen vloog ik er in Moment van onachtzaamheid Meteen vanaf het begin Machteloos en totaal onvoorbereid Kwetsbaar mij niet bewust Als honing is zijn mond Verdrinken als hij mij kust Lieve woorden draaien mij rond Verslavend wil ik hem meer We zijn vrienden alleen Geen binding…

Een kleine vlieger, rustend op de frêle schouder van de vrijheid, tegen het contrast van het firmament verkend, ontrolde ze het ragfijne touw van haar dromen, waarna zij - voor mijn oog als toeschouwer - de "gedachten kluwen" ontrafelde en de binding brak.…

daar gaat zij daar gaat zij dan zij gaat nu pas de lichtstad wacht de stad wacht al lang op haar het leven verwacht haar daar ik voel haar ruimte de opening naar morgen scheppend naar vermogen een trede omhoog in verder in kleur en bruisend werk zo doorgaans sterk daar zal ze aarden zonder achterlating, hier, van waarden mijn binding…

woorden breken als ik schrijf, verliezen hun verband en onderscheid verspillen schaarse tijd letters zonder binding schikken zich in nieuw bevinden in een zin tot meer begrip als ik maar geen spelfout tik ik schrijf beelden maar het blond blijft warrig waaien je loop zegt onverwacht ik stop ook deze strofe is een strop ik wil je raken…

Seconden gaan als uren denken in het "NU" tot een fluistering het eindeloze beven breekt en rust zich zoekt in binding !…

nieuwe lente luisterend naar buitenaardse tonen die in universele uitvoering ons in hemelse odes diepte en warmte betonen jij hebt de rode erupties van mijn liefde in het nachtelijk duister op zien spatten in het samen voelen van mijn hete bloed ik heb ze verguld die integrale momenten van intense liefde geduld en dromen om onze binding…

adem mijn dromen voorzichtig in als ik jou vertel met zachte stem wat je toe mag komen ik waas niet bij daglicht ben noch een schaduw in de nacht voel de bries van tederheid die het versteende verzacht, je naar jezelf geleidt diep in jou aardt de binding, de kern van rust vandaar uit wordt vervreemding in slaap gesust…

lange dag we liepen en ontdekten de grote wereld in volle groei net na de lente in een snelle spurt naar bloei alles leek nieuw groter dan voorheen immens imponerend alleen al door de formaties van het eeuwenoude steen wij voelden ons nietig in het extreem grote heelal door dat besef ervaarden wij voorzichtig een intense binding…

waar is de chemie de binding met het linnen voel het diep van binnen maar er komt niets uit naar penselen taal ik niet de messen heb ik opgegeven het enige wat lukt is dat ik de verf spuit verdund met tranen banen lange slierten zich een weg omlaag nog dieper in de put ik schud het doek om meer houvast in horizon te krijgen de…

Soms verlang ik naar het Gezoem van een mug Die ‘ s nachts onzichtbaar Zoemt over mijn rug En verhaalt van vroeger In een bloedhete tent; Een ongrijpbare zwoeger Die vooral zichzelf verwent Mijn gesnurk aanvaardt En zoals de ervaring leert Alleen zijn vreugd bij mij vergaart Het geeft een binding Midden in de nacht Uren kan hij met…

je voeten herkenden in het rul warme zand de intense bindingen die jij hebt met dit groen mediterrane land in de tweesprong tussen warm en koud gaf jij aan de twinkelende sterrenhemel de belofte van overgave aan degene van wie je houdt in het intens beleven van die universele schoonheid heb jij je eigenwaarde ervaren als…

Een christen wil op zondag niks verkopen Omdat zijn overtuiging dat verbiedt, Maar dat ligt anders voor een islamiet: Die houdt die dag zijn winkel liever open. Maar als dat hier bij wet wordt toegestaan Wordt Albert Heyn meteen mohammedaan.…

gesprek jij had de warmte was aanspreekpunt niet hiërarchisch maar een heerlijk deelpunt van samenzijn dat communicatief open bloeide de energieën nam jij mee onder toevoeging van innovatie en verrassing wat er was kreeg een upgrade begon te stralen gaf input af aan de leefomgeving ja dat alles door jouw lach en visuele binding…

gelachen van hun plezier en grollen komt er eindelijk rust in het brein geen activiteiten maar naar een lager energetisch platform en kan de chaos van de dag een paar plaatsen opschuiven in de opslagorde van de dag in de zachte mist van herinnering wordt ik wist morgen weer weten er is zo niets vergeten maar alles heeft direct binding…

als de stilte valt in 't voorbijgaan is het moeilijk op te tillen, bevroren is je gestalt' je wilt het zo graag pakken omhelzen en... en zoveel willen, in een ontvankelijke houding staan doch je ontwaart enkel lamme takken en het luchtledige is niet te verslaan op dat moment heb ik weet van het bestaan je voelt geen binding met het…

ooit was je vrij ik kende nog niemand je vloog zonder binding, ik aarde een zoekplaats voor mij in steden schiep tijd ruis van de mensen hun ziel en de lijven gestapeld in hoge verblijven de wind zong het blauw van de hemel, je wolkte in dromen een einder voorbij, bleef tijden onvindbaar voor mij ik voelde je adem versnellen…

nog ik maar wij zijn elkaar goed gezind het zijn vreemde transfers zo zonder materie alleen de gedachte is al snel genoeg om onopvallend meteen ter plaatse te zijn als een geur de wereld voorbij in kleur niet gebonden aan seizoenen delen zonder bezitten genieten van schoonheid opzij mijn woorden beperken jouw ervaren duiden op bindingen…