Alle inzendingen over biologisch voedsel

Voedsel weggooien schande, roept de mestkever tegen de strontvlieg huichelaar, gilt Bacil liefhebber van keverkak en verse vliegenpoep…

vliegen over de gracht zijn er echt niet zo veel maar straks als het kouder wordt zullen er veel meer zijn en ze krijsen lelijk op zoek naar voedsel in de storm van morgen vergeet je hun vleugels…

Nadat hij eerst door bleke Medici in hagelwitte jassen Binnenstebuiten was gekeerd Werd hem verteld dat er een vlekje Op zijn long was geconstateerd Dat biologisch niet meer was weg te wassen Keek hij totaal verbouwereerd In de ogen van de arts die hem Zijn leed langzaam verkondigde, Werd hij verpletterd door dit allemaal En was…

Hieraan helpt geen biologisch gerecht. Ofschoon ik er behoorlijk ziek van ben, is er toch ook een optimistisch feit, want ik beleef als geschiedenisfan, in tweeduizendtwintig, de pruikentijd!…

Toen Grietje stiekem hulp was wezen halen Verklaarde oom agent: "Ik vind het best Dat Hans hier door de heks wordt vetgemest Als zij daarvoor maar vettax wil betalen. En als ze hem zelf opeet zo meteen Komt er nog weer een aanslag overheen."…

'Van voedsel ben 'k stapelbezeten,' verklaarde een topkok uit Heeten. 'Ik droom er zelfs van!' Enthousiast riep de man: 'Nee, iets anders wens ik niet te eten!'…

De biologische klok geeft het aan tijd voor een welverdiende rust de koffers die gereed staan de familie reeds gedag gekust Mijn dromen nu realiseren visioenen van zon, zee en strand en gewoon heerlijk epibreren in luilekkerland Alle gedichten nog eenmaal bekeken voor u beste lezer wellicht ietsje sneu dus tot over een drietal weken…

onze steun aan de Dierenpartij kan niet biologisch genoeg zijn laten wij in alle nederigheid onze herkomst en wedergang als natuurlijke wezens van stoffelijke aard met pikken en spleten volgen geenszins vergeten om als schepselen te heten voor de blije vermenigvuldiging terug gaan tot gemeenschap geleid door de Herder om ons weids en…

Het vet mixt met de bouillon niet als één bel maar dubbeltjesgewijs. Slurpen is gepast het verlucht hitte verspreidt de smaak in volle mond. Mijn tong tintelt een pittige golf van ijzerionen surft er overheen. De kruiddampen botten het gehemelte en trekken blaasjes van warm genot. De slok die ik slik vindt glad een weg door…

Laat elke letter Een steen zijn Die jij dan kan aanraken Laat elk woord Een kleur zijn Die jij dan kan voelen Laat elke zin voedsel zijn Voor U Mijn lezer…

Dan is het zover de laatste fase balans op nul gesteld handen vullen zich met werkelijkheid met zaden dode takken aaibaar wild de adem zoekt verlenging maar niemand kent de maat ik plant bomen die als ze groot zijn zaden strooien die tot bomen ontkiemen die als ze groot zijn zaden dragen voor de toekomst…

Alle ellende op een stokje als honing uit te strijken op een volkoren beschuitje met roomboter gesmeerd. Zo druip ik dan lekker af want ik ben er klaar mee hebben en houden te beleggen met rookvlees of oude kaas. Ik heb zin in zalige zoetheid vol zindering en zonde. Mijn lippen te openen voor zoemende bijenzang. Ik zal mijn tong laten…

aardappelkuilen als voedselvoorraadheuvels voor eigenheimers…

De toxic- resistente mens ligt al in de wieg zorgvuldig werd dat uitgetest elk gifrantsoen naar wens. Een beetje water bij de melk Sulfiet in vlees en wijn Een snufje E, precies op maat vergif is goed voor elk. Hoezo bedrog? dit kan geen kwaad het kan er nog mee door er is geen mens aan doodgegaan en veel goedkoper hoor Misschien…

Zonder grenzen is de stad waar ik vertoeven wil Het zicht is dun en ijl Mijn ogen staren stil Klanken strelen zacht mijn oor Storm ontaard in frisse bries Geen oorlog geen geweld Dit is de stad die ik verkies Ziltig smaakt de waterbron Rivier door dam, gespleten Vruchtbaar, oevers overspoeld O, Stad hoe zult gij heten! Onschuld,vrede…

kikkerbilletjes bibberen in de blubber grauwe reiger spiedt…

eerst strip ik zijn vel als een slinger wind ik hem rond mijn vinger gelijk het scherpe mes ligt zijn lot in mijn handen een oog valt op de grond dan ga ik hem vierendelen en te water laten de wonden bestrooid met zout opgevoerd tot het kookpunt zal ik hem smoren leren in eigen sop als een kannibaal moet ik ‘m prikken en prakken…

Ik boog voor ze en geef ze te eten er wandelt hoop door hun ogen hopeloos door anderen aangeklaagd wat is onzorgvuldigheid ik vertrek van uit onze ervaring leven heeft me al vaker verbijsterd ik ga er niet in mee vertrek uit ervaring hoeveel wereldstelsels kunnen er zijn wat is het belang van vermoeden ik vertrek van uit onze ervaring…

Tijd verschuift het zachte dons, bepaalt het gewicht uit de ruïnes van het verleden en steelt voedsel uit de harten van de hemelkar, waar starre blikken worden versluiert, breken vonken door, geheeld door bloesemgolven uit een veilige kudde lammeren, die het land en zee bezetten, een witte meeuw vangt de zilte boodschappen als broedsel…

spruitjes glimmend van een vleugje olijfolie witlof heeft een zekere trots als je er gedachtenloos naar kijkt ergens zwom een vis tegen de stroom en die ligt nu op je bord met kappertjes de regens slaan het aardappelland beetje schillen of niet,met wat jus de asperges zwemmen in boter en niet te vergeten veel peper en zout 'mon…

jullie liggen op mijn keukentafel naast een paar citroenen in het schaarse zonlicht herinner me jullie geur in het aardappelhok en niet te vergeten de aardappelboer die net weg of er was de kolenboer oh ja, aardappels ook de schillenboer en de melkboer en de groenteboer die allemaal langs kwamen,gek genoeg herinner ik me niet meer…

ongebonden met z’n grijze tinten door de haren strijkt met littekens geschonden waarin ook gelijkheid is geijkt strooiden een deelbare levensmozaïek waarin ons onvermogen vruchtbaar raakte tot aan een denkbeeldige grens, als die bestaat die geen einde kent waarin we zullen berusten zaailingen in de sporen van vriendschap geoogst als voedsel…

Kanjerkreeft en kilo's krab met schaar vliegt in 't gekoelde laadruim van een jumbo als grote oceaanbuit naar de Jumbo de halve voedselketen etenswaar airmiles zonder kerosinetax gegarandeerde spijs voor nu en straks…

verbrand oud zeer verstrooi gedachten voedsel voor de scheuten van een nieuwe droom…

Fier op jouw kortzichtigheid kwam je bij me om mijn vrijheid te vieren naast mijn bed begon de keuken aan een wereld van genegenheid met biologische melk en dito yoghurt je gaf niets om mijn woorden zolang ze vrijblijvend waren verkoos jij een zwervend bestaan vanaf mijn bed tot aan de keuken bestond jouw geloof onder de maan die haar…

ze werd warm ontvangen op een bedje van stro de boer was biologisch en begaan met al zijn dieren ze mocht loeien in een warme stal en springen in de wei jarenlang waren ze gelukkig saam de boer en zij maar toen kwam de dag dat ze niet meer blijven kon ze mocht mee in een grote truck en kwam aan bij een grote loods het oogde luguber…

Wij Nederlanders zijn kuddedieren, van de bovenste plank, zodra er iets naars te melden valt, weigeren we constant, het aangebodene. Is er iets mis met de eieren, loopt de goegemeente te meieren, en stopt met: juist het eten van de eieren. Is er iets geroepen omtrent vlees, zoals nu weet met niet hoe snel het menu moet worden…

een laatste maal tijd kent geen grens vis voor iedereen manna, hemels voedsel Zweeds wittebrood geschiedenis, Die Wende water, wijn voor de verandering…

ben jij de bloem die zich koestert in het licht van de zon voedsel en water haalt uit de aarde als bron mag ik je plukken of wil je nog blijven om de grond met jouw zaad te verrijken…

ik hang mijn wensen aan de wilgen & m'n liefde voor jou mag in een boom 't oude zeer zal ik verstrooien voedsel voor scheuten van 'n nieuwe droom…