Alle inzendingen over bladeren

De boom heeft net zoveel bladeren Als ik herinneringen heb aan jou Als manieren waarop jij lachen kon Als lieve woorden die jij zei Jij was net als die boom Na de storm waren de bladeren verdwenen…

Waar verstopt men zich Als dat nodig blijkt Te zijn achter een Boom of een struik Verstopt men zich dan Achter de bladeren Als een beest verstopt Men zich dan Tussen de bladeren Niet ritselen dan En stil zijn Ze zien je niet Je bent verstopt Onzichtbaar…

Minder bladeren meer bomen!…

bladeren eerst sterk weer veel zwakker dan weer sterker regen wind bladeren balkon terwijl je in je woonkamer zit in het donker met de deur open zomaar regen denk je aan alles…

daar sta ik eenzaam op het lege plein de harde wind verdooft mijn oren en mijn zielenpijn alweer vallen de bladeren zo snel gaat de tijd mijn leven zo langzaam groen en geel de bladeren en ik geteisterd door venijn…

Melodieuze Dwalingen door bladeren De herfstsonate…

bladeren drijven wie nu nog geen huis heeft, zal er geen meer krijgen…

november - volop bladeren in herinnering…

Winter, te vroeg Straks dooit het De bladeren zullen zinken Hun kleur verliezen En vergaan De laatste bladeren zullen vallen De bomen blijven kaal Tot de lente Winter, te vroeg en te koud…

pluk bloemen als zij zich laten plukken bladeren en wind vertellen het juiste moment door haar herkend... fluisteren bladeren en wind 'vergeet vooral niet terug te komen pluk ons in het fluisteren van de wind.'…

Vallende bladeren Verkleurde bomen De zon blijft langer weg En de regen blijft maar komen De zomer zwaait vaarwel Er komen talloze bladeren voor terug En met een adem, een zucht Verwelkom ik de donkere, grauwe lucht…

overspelige waar is je schaduw bladeren vallen…

de bladeren weten niet dat ze daar liggen want ze denken nog aan vallen…

De kale bomen en verdorde bladeren. Ook een kleurenpracht.…

Van de vallende bladeren kan ik nog veel leren: je gewoon laten gaan, niets kan je nu nog deren de wind bepaalt de plaats waar je terechtkomt laat je meevoeren, maar laat niemand je de mond snoeren zing mee met de wind dwarrel met de bladeren willen kunnen durven weten ervaren zijn adem het leven versla de dood ervaar het…

Ik schrijf de rust toe aan de zielen aan de zielen van weleer Zij waren levensmoe want hun stemmen want hun stemmen klinken niet meer Ik dicht ze vogels daar bladeren ritselen daar bladeren ritselen van verdriet Zij gingen ons voor doch wachten wij louter doch wachten wij, want onze tijd is 't nog niet…

loslippig bladeren de bomen hun oogstgebed zacht spelt de wind hun woorden als zij de aarde met hen dekt in dank voor seizoenen waarin de takken tot de hemel zijn gestrekt vaten zijn gesloten woord en kleurenstroom zijn onderbroken tot een nieuwe lente bladeren wekt…

Beekjes, bladeren herfstwandeling in het bos genietend kijken…

in het winterbos het laatste pak bladeren op elkaar geplakt…

geweven koepel van takken en bladeren, plaats om te schuilen…

typisch herfstgeluid: dorre bladeren onder zware voetstappen…

Storm laat de bladeren ritselen in mijn onrustig hoofd.…

wervelend tussen steunbeer en kerkmuur dorre bladeren…

voorbije dagen verwaaien als bladeren kleurrijk in herfstzon…

Op een kleurrijk pad kraken droge bladeren onder mijn voetzool.…

Vertakkende boom ik heb je zien bladeren ontluikende stof.…

Bloem op het water drijvend op je bladeren je spiegelt schoonheid…

Groene bladeren kussen het helderblauw meer op en top zomers…

in ons levensboek ontmoet ik ze dagelijks de vrienden en vriendinnen mensen zoals jij die mij het leven kleuren die mij zijn laten wie en wat ik ben bladerend in mijn levensboek vier ik zo steeds het feest van herkenning in het grote en het kleine van het doen en laten dat nabij of veraf jou met mij verbinden laat bladerend in mijn…

omweef jouw zachtheid in het dansgedwarrel van stervende bladeren aanschouw er leegte door het verbreken van tastbaar houvast omsluit het gloren in amper licht gevoel als een duistere kus die bekoren wil en berust gelaten waar kwetsen vervaagt dans het gedwarrel van stervende bladeren…