2146 resultaten.
Bloemen
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 2.347 Bloemen
groeien en geuren
eindeloos mooi
ontelbare kleuren
harmonieuze tooi
Bloemen
water om te leven
meer hoeven ze niet
ze bloeien zo even
einde in`t verschiet
Bloemen
die langzaam sterven
hun geur die verdwijnt
bruine bladernerven
de knop die verkwijnt
Bloemen en Mensen
overeenkomst is daar
hun korte levenscyclus…
Eendagsvlieg
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 827 Vroeg in de ochtend geboren
Geen ouders
om hem te begroeten
Meteen al zijn jeugd verloren
alsof hij
voor het leven moet boeten
De tijd gaat snel, is beperkt
Geen ruimte
om volwassen te groeien
De tegenslag is niet verwerkt
als zomaar
een romance op gaat bloeien
Hij schrikt van de aanblik
'dag leven'
en wordt steeds maar banger…
Omfloerste lichaamstaal
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 109 je oogt westers
toch sluieren je ogen
mediterrane kleuren
lach jij de
temperamentvolle
luidruchtige emoties
spreekt jouw
omfloerste lichaamstaal
haar terughoudendheid
jij bent een bloem
die nog volop moet bloeien
de moederplant zal ontgroeien
in een onafhankelijk bestaan
want er is geen man
die jou de weg zal wijzen
zijn paden…
Gewone woorden
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 957 " zeg je, of: " 't is koud" -
zo heel gewone woorden
van hem of haar die van je houdt
en die je vaak reeds hoorde,
maar onderhuids is 't lente dan
en bloeien lieve bloemen
voor haar of hem die klanken van
je diepste naam kan noemen.
De bron vanbinnen stroomt weer uit
en drenkt het hart van velen.…
Als het lente wordt...in de Jordaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 97 Als het lente wordt dan stuur ik jou
Vooral de groeten uit de Jordaan
En die tulpen, die gele, die rode
Die duizenden tulpen uit Amsterdam
Die komen er ook aan
En natuurlijk de Lente-uitnodiging
“Kom naar de Jordaan”:
Naar de binnentuinen
Vol natuurlijke pracht en praal
Maar waar bovenal
Als het lente wordt ook de daken
Gaan bloeien als…
klaproos
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 418 Verdort die ene roos
in dit bont geheel
om niet mee te kunnen komen
in dit bonte krakeel
en maakt het einde van
z'n bloeien ook het gehele
perk gedoemd tot snoeien?…
De profeet
poëzie
3.0 met 11 stemmen 4.135 Waar ik treê daar bloeien de landen
zonnig en overblauwd,
wat ik raak met tastende handen
vat ik tot glanzend goud.
In mijn handen draag ik het Wonder
voor die terzijde staan,
hoog hef ik het licht, waarzonder
z'hun weg niet kunnen gaan.
Dat met fonklende glans hunner dagen
eentonig grauw omhult.…
Eigenzinnig
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 384 verloren woorden worden vertrapt
door stampvoetende passanten
verdwijnen tussen kierend beton
opgenomen tussen de smalle openingen
vergruizen ze in nietszeggende letters
waar ze opnieuw mogen beginnen
met de opbouw van een zinvol bestaan
voorzichtig
pluk ik ze tussen de tegels uit
als onkruid, dat ooit verstoten
weer mag bloeien als zichzelf…
Ik kijk en observeer
hartenkreet
1.0 met 19 stemmen 1.345 Ze kunnen me kunnen me niet laten bloeien.
Ik kijk en observeer.
Maar dit keer zie ik meer.
Jij ben als een diamant.
Edel en galant.
Ik kijk en observeer.
Hoe langer ik naar je kijk des te meer ik leer.
Leer over mij en mijn leven.
Maar langzaam ben ik ongemerkt om je gaan geven.
Ik kijk en observeer.
En wil eigenlijk meer.…
Vreugde
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.187 Hoort het suizen van de lucht
waarin honigbijen zoemen
neemt uit die somberheid de vlucht
naar het land waar bloemen bloeien.…
verre liefde.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.812 Waar licht in ons op zal bloeien
door gouden straten en stralende zeeën.
Verlos me van alle pijn in de verte,
door jou, door de liefde die vergankelijk bleek.…
Een betoverende melodie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 129 zoals wind
de tere bladeren
zacht kan raken
laat jij steeds
de knoppen ontwaken
naar een schitterende bloei
bestrijkt de snaar
met lichte tonen
om daarna met
speelse akkoorden
door te stromen tot
een betoverende melodie
zo heb jij
mijn hand genomen
me weer teruggebracht
uit vreemde dromen naar
een paradijselijke werkelijkheid…
Uit hoge minaretten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 74 gonst door oude tijden
het onherroepelijke einde
vernietiging breekt
monumenten in
hun trots en statigheid
na eonenlange waardigheid
beesten feesten
na het doden van de geest
die opgeslagen lag in
wat ooit beschaving is geweest
als afgoderij en mensen schennis
in dezelfde bloedbaan stromen
zullen woestijnen nooit meer
tot bloei…
Ontembaar is mijn Wad
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 133 geslachtsrijp
maar onvermogend daal je
af om de pijn te ontlopen
striemen die sprekend jouw taal
verslaan lijken op de duizend
doden die het zand hebben beschilderd
met kleuren die niet eens bestaan
toch drink ik van de rode wijn
die mijn Wad me heeft geschonken
en zal mijn pijn jouw innerlijk gaan
bevruchten met het zaad dat
nimmer zal gaan bloeien…
Soms woon ik nergens
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 650 De rozen staan alweer in bloei, hoe klein
ook nog en teer de tinten.
De zonnebloemen spreken
van vertrouwen dat geel groeit
en dagelijks de zon verbleken doet.
Ik groet
de nieuwe morgen en je stille lach
omdat alweer een dag
ik nergens woon en toch echt thuis ben.…
De stilte lacht
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.035 Laat dromen bloeien,
dat is wat ik wil.
Laten we drinken
op stil geluk.
Op het warme gevoel.
Deze dans is voor ons!
Ik wil met je vrijen
en je beminnen
de hele nacht door!
Mijn allerliefste vrouw.
De boomgaard slaapt,
de stilte lacht...…
Samen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 435 als we dan een bankje vinden
met de zon op onze rug
denkend aan de jaren terug
wat is geweest maar toch tevreden
zoekt jouw oude hand de mijne
blijven wij zo uren zitten
zonder kijven zonder vitten
geheel apart ineen geweven
dan zullen er bloemen groeien
eentje voor elk grijze haar
een voor het verleden jaar
en middenin daar bloeien wij…
spiegelrozen
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 570 kan je
rozenbloesems
laten bloeien
onzichtbaar
in de palmen van je hand
levend water
uit regenbogen scheppen
kleurig zoals je stem
wanneer woorden samenvallen
met het licht
kan je de zomer ademen
in elk bewegend blad tussen de lijnen
van het leven
en zou je dan bij iedere ontmoeting
een afdruk willen schenken
voor hen,…
leven in die zin
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 121 als alles dood lijkt is er weer leven
waar de dood voor wijkt
als voedingsbodem naar nieuw leven reikt
mijn vriend dat nieuw leven dient
hier ben ik groei bloei
in de bodem van die zin
is de kern levenszin
wortelt daar in een schijnbaar
zinloos ding die zinnen
waard zijn in tegenstelling
met de pijn
die schoonheid is overweldigend…
Lente.
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 402 Als de bloemen weer
voorzichtig gaan bloeien
een veulentje zie staan op
zijn wankelende pootjes.
Lammetjes vrolijk zie
dartelen in de groene wei.
de vogels hoor fluiten tussen
de bloesem in de boom.
Voel ik de levensvreugde
in mij naar binnen stromen
krijg ik weer nieuwe kracht
zodat ik kan gaan genieten
van iedere nieuwe lentedag.…
Van duizend madelieven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 159 ieder jaar weer
word ik verliefd
op jouw lentemuziek
die klinkt in je stem
waarvan de kristallen tonen
verwaaien in warme wind
speels fonkelt
de melodie van je ogen
in kleuren die alles beloven
zacht dirigeert lichaamstaal
het bloeien van onze bloemen
naar de voorjaarsfinale
weer luidt het geel wit
van duizend madelieven
jou in…
Onverbloemd
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 122 Het is rust en ik pak
voor het eerst sinds
drie jaar de telefoon
om de één in te toetsen
en wacht vol spanning
ik wil vertellen van bert, dirk
wesley, gio en vragen wat jij
van het eerste doelpunt vind
en van die verdomde vuvuzela's
ik schrik van mijn gebaar
spring op de fiets richting
kerkhof en zie dat de oranje
tulpen volop in bloei…
Gekleed in naturel
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 122 ik zie je staan
maar in het naderen
wijk jij steeds meer
van mij vandaan
je kleurt helder
in het grijs van
niet geziene vormen
eenvoud kent zijn prijs
waar anderen
woekeren met talenten
bloei jij doorschijnend fel
slechts gekleed in naturel
jij bent voor mij een
nimf in onbereikbaarheid
alleen schoonheid kent als
hoogste trede…
Als een roos
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 378 Nu in de herfst van mijn leven
koester ik de liefde om me heen
mijn blik richting de zon om als
een roos nog even te kunnen bloeien…
Meiboek II
poëzie
2.0 met 12 stemmen 2.141 Zo staat ook wel een meisje vol in bloei,
De bruigom loopt om haar en streelt het haar,
Zijn spitse ving’ren door haar gouden haar:
En loopt nu onwetend heen en zoekt in spel
Matheid en slaap. Dan treedt op zijn drempel
Een bloot beeld: onder ’t witte bedgordijn
Glijden er blikken en een woordentrein.…
In uitstervend rood
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 132 ik heb
de bladeren geraapt
vruchten terug gehangen
met muziek
van wolken gespeeld
de wind uitgefloten
maar jij
ging niet open
in zomerse bloei
ruiste kou
dwarrelde dood
in uitstervend rood
je ziel lachte zachtjes
want in de grond
stroomde jouw leven
niet jij maar ik
viel aan afscheid ten prooi
bij lentes eerste dooi…
Wilmink en het gemis
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 458 op de omslag van de bloemlezing
'het kind is de vader van de man'
prijkt een foto van de dichter Wilmink
ooit geschoten door Hans Vermeulen
Wilmink in een kek suede jack
in de bloei van zijn leven
zo ook de kracht van de bundel
liedjes gedichten en vertalingen
persoonlijk lees ik de bundel
nog altijd met veel genoegen
maar tóch kan…
ik ben op zoek naar jou
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 784 3-12-2012
Soms ben ik losbandig
Soms ben ik onhandig
Maar zo voel ik mij dan wel
Ik speel géén spel
Nu ben ik op zoek naar een vrouw
Misschien wel naar jou
Die mij wil laten voelen
Dat ze mijn liefde kan laten bloeien
En er zo iets tussen ons kan groeien
Ik wil je dit laten weten
Dat je het nooit meer zal vergeten
Mijn grote liefde hoop…
God doet nooit zomaar iets ( E. )
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 197 Jij, op mijn pad,
het zat al langer in onze groei,
jij naast me
was noodzakelijk voor onze bloei,
apart en afzonderlijk,
uiteindelijk ook samen.
God doet nooit zomaar iets,
bracht ons bijeen.…
De man
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 455 wildernis
heeft zij het tedere libidogeheim
aan de dieren terug gegeven
de duisternis heeft zijn ogen
weemoedig gemaakt met een glimlach
tussen de wellustige spelonken
van zijn innerlijk schrijven
leest hij haar universele spiritualiteit
de man is als een boterbloem in de leeuw
verslonden door humane eenvoud
alleen met pure magie in bloei…