Alle inzendingen over bloemen OR geest OR voorbij

Zes bladeren en 20 takjes staan in een vaasje dicht bij mij geur van de bloemen raakt mijn zintuigen laat ze, net als de bloem zelf doet, hoffelijk buigen laat mijn geest stralen Iedere lente verheug ik me weer op de Lelietjes der Dalen…

Denkend, dit komt van een buur, zegt die, nee hoor veels te duur en ik denk verder wie oh wie, schenkt me bloemen op deze ( eerst) nare dag? Een berichtje naar een andere buur, brengt de oplossing wanneer ik app, heb jij die bloemen bij me neergezet?…

Oktober strooit, bij wind en vlagen, De gele blaadren langs de grond; Reeds koud en huivrig zijn de dagen, En vliegt gij, Zwaluw! hier nog rond? o Vlucht, geliefde! vlucht dees streken, Door al uw zustren reeds ontweken; Zet u in betere oorden neer, De lente is hier al lang verdwenen, De lieve zomer ook is henen, Hier zijn geen schone dagen…

Een witte auto reed langzaam voorbij, ze keek niet op- of om, alsof ze 'n wedstrijd aan 't doen was hoeveel bloemen kunnen erbij? De agent stapte uit z'n auto, vroeg: wat doet u daar mevrouw? ze keek hem aan, toen naar haar bloemen waar lijkt het op denkt U en plukte gauw.…

opgesloten… vind ik niets voor mij dus laat me los, maak me vrij ik wil stoeien op de groene wei met mijn soortgenootjes: de honingbij ik ruik de planten en de bloemen maar zit gevangen in mijn korf mijn vriendjes hoor ik heerlijk zoemen och, wat vind ik dit ellendig grof want alle bloemen wil ik kussen ik wil vliegen, ik wil brommen zie…

De mensen ogen blij, blijer dan met de kou gelukkiger met nu, de zon stappen we allemaal de paden op- de lanen in op gepaste afstand dat wel langs de velden met: De tere mooie bloemen!…

In mijn gedachten Woon ik, in de Namen - In gedichten Komen ze voorbij, Eén voor één, En als ik de bloemen zie, En hun liefste geuren ruik, Komen ze weer langs, Eén voor één, Uit de tijd Van voorbij…

(tanka) er was een vlinder in mijn bloemen bloeide hoop maar ze vloog voorbij toen de zon vergeten was haar vleugels te verwarmen…

Die bloemen langs de weg markeren waar een geest een lichaam verliet nietsvermoedend en onwetend ben ik iemand die dat ziet. Bloemen langs de weg.…

Ik zie de schoonheid van een bloem in kleuren verhaalt het zich levenslang mijn blikveld glijdt voorbij aan gedachten lang geleden ongerept gevrijwaarde natuur ongestoord in harmonie door eeuwen hoelang nog voordat een grijze stroming de bloem verwelkt…

Ontwaakte dag, Met droeve ogen en voeten in de kou. De tijd gaat onmeedogend Van helder weer naar grauw. Onmetelijk ben ik alleen Met droefheid om me heen. Waarom is alles grijs Zelfs dit aardse paradijs?…

In mijn gedachten richt ik mij; laat ik de teugels volledig vrij, zoals bloemen zich richten naar de zon. Gebroken woorden. Verscheurde beelden. Gestrande illusies; als uitkomst van wat ik deelde. Reeds voorbij voor het goed en wel begon. Jij blijft. Jij bent mijn hoop. Jij bent mijn glimlach. De geest waarin ik mijn ziel doop.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

tot hier en stil donker praat niet langs dwaaltuinen in geest klein open staat wat niemand wil weten neem aan loop voorbij mimicri…

Een fado meeslepend en zacht als een heimwee naar een voorbije nacht. Een zeurend leven in gevoel; onbestemd en zonder doel. De voortlevende geest die de tekens van de saudade leest.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

gedroogde bloemen in je haar getuigen van een lang vervlogen tijd. je handen zijn getekend door de tijd een wirwar van vormen en lijnen: rivieren van een eeuw. Botten en vel zijn bijna een. De druk van het leven gestempeld op je lijf. Maar zoals altijd blijft het blauw van je ogen de jongheid van je geest veraden.…

Het is voorbij de horizon dat ik je over liefde zou spreken. Herinneringen ophalen van de liefde diep in mijn hart. Kon ik maar zeggen wat de zon mij heeft verteld. Ze had al de warmte mee van ver over zee. Moest ik voorbij de horizon kunnen kijken dan kon ik mijn geest verrijken.…

Pluk de dag, want voor je het weet: is het avond!…

De menselijkheid voorbij als m’n bevattingsvermogen het niet goed verwoordt m’n incasseringsvermogen het niet goed verdraagt De menselijkheid voorbij als in schemerende geesten van volksmenners waanzin werkelijkheid wordt de beschaving verdaagd De menselijkheid voorbij na genocide verwacht ik dat de knop om gaat de mensheid…

Het terras is schoon tussen de wilde bloemen die hoog oprijzen. Ik zend mijn geest uit naar jou en ieder ander om te genieten.…

Bloem in het gras laat haar kopje hangen. Slak die voorbij komt vraagt: 'Maar wat is er toch met je?' 'Slak', zegt Bloem, 'Ik voel mij niet goed. De mens heeft weer gespoten, zo blijf ik steeds beroerd.' 'Oh wat naar', zegt Slak, 'Het houdt maar niet op. De hoogste tijd lijkt mij voor een permanente gifstop.'…

Voorbij is mei, het groenend gras, voorbij zijn ook de jaren, toen alles nog zo simpel was. Hoe snel zijn zij gevaren. Het woord, dat bleef niet zuiver meer en het lijf het leeft gevangen. En soms in mei doet het hart zo zeer van weemoed en verlangen. Al zijn de bloemen eeuwig mooi en kleuren bloesems bomen.…

Voorbij is mei, het groenend gras, voorbij zijn ook de jaren, toen alles nog zo simpel was. Hoe snel zijn zij gevaren. Het woord, dat bleef niet zuiver meer en het lijf het leeft gevangen. En soms in mei doet het hart zo zeer van weemoed en verlangen. Al zijn de bloemen eeuwig mooi en kleuren bloesems bomen.…

je zag de vlinder en je dacht een bloem ik zag je geest verdwijnen alleen je hand was warm toen je wilde vliegen om er niet te zijn liet kleuren weer verschijnen je telde op een oud refrein mijn handen op je huid ik wilde je bereiken je bleef als in een trance steeds maar naar buiten kijken ik wil die vlinder zijn geef mij de kleur…

Ze zit in haar stoel voor het raam Elke dag zit ze voor het raam Ze kijkt naar buiten Er lopen mensen buiten Af en toe kijkt ze naar de klok Ze kijkt naar de wijzers van de klok De minuten gaan voorbij De uren kruipen voorbij Ze loopt naar de tuin Het is warm in de tuin Ze kijkt naar de bloemen Ze plukt een paar bloemen Ze gaat weer…

In de wonderlijke wereld van je geest pluk je de mooiste bloemen bejubel ze, want zij ontroeren het meest Sta ook stil bij de stilte in je hart en geef je over aan de beelden van je zijn wees liefdevol in alles wat je doet want zwart en wit doen pijn en je hart geen goed…