Alle inzendingen over bloemen OR samen

Als ik iets bij naam zou willen noemen, Dan zijn het toch wel de prachtige bloemen. Zo zuiver en puur Is alleen de natuur. Ik hoor de bijtjes al zoemen.…

Zij plukten woorden als boeketten bloemen, lieten het onkruid waar het was. Dit samen zijn, niet te benoemen, als milde regen op het gras. Zij deelden lief en leed, geluk en pijn, met onderhuids de dreiging, het fragiele van het zijn.…

La dame droeg altijd die bloem. Niet zo netjes naar mijn gevoel. Een witte als ze beschikbaar was en anders een rode. Als je begrijpt wat ik bedoel. Zo leuk, die details, over een bloempje. Gewoon bij mijn zoon in de tuin. Al jaren onopvallend. Maar nu zijn naam is genoemd, blijkt hij heel bekend te zijn. Zelfs wereldberoemd.…

Samen de dagen met elkander zo te leven de regen en stormen te willen doorstaan nee, niemand zal me ooit meer kunnen geven zoals jij zal er niemand op aarde bestaan.…

we varen op een zee van tijd het strenge vaderland ligt achter ons we zijn ervan bevrijd de kinderen met goede wind verzeild gekoesterd en geklonken en waar de diepte is gepeild de bittere herinneringen in zee gezonken ik heb je in de bloei gekend jij zag mijn wilde streken en gaandeweg werd onze horizon vanaf dezelfde plaats bekeken…

samen…

Een veld vol bloemen hun kopjes fier in de wind. Wat hebben ze een pret ik voel me net een bloemenkind. Rood, blauw, geel of wit het maakt voor mij geen verschil. Samen genieten, de vrije natuur is het enige wat ik wil.…

heb je geen bloemen gegeven geknakt in hun bloei jij wilt het leven samen voor groei niet in langzaam verval heb je mijn handen geboden warm hart en een lach zag het ja in je ogen de kus kwam niet onverwacht…

bij ons ging het om knoppen en bloemen…

'k wou dat ik je pijn kon lijden 'k wou dat ik je angst kon dragen samen met jou tussen de sterren zweven samen met jou de hemel beleven de takken van de bomen zullen je stevig omhelzen de blaadjes van de bloemen zullen je zachtjes beroeren de gloed van mijn hart zal je blij verwarmen 'k zal er zijn om je stilletjes te omarmen…

Enkelhoog Was het gras De zomervruchten zoet En onbespoten De wolken Wit en zacht Als katoen Zojuist ontsproten De bijen Vlogen bedrijvig Van bloem, Naar bloem, Naar bloem En te midden van dit schouwspel Lagen wij Zonder Iets te doen Onze eerste keer samen Als man, Als vrouw Geen ring die wij droegen Of belofte van…

Bloemen bloeien overal frisse kleuren vouwen steel en blad soms samen handen grijs en grauw sluiten een verbond met nummers geslagen maar voor altijd naamloos zij duikt onder en graaft in het onnozele waar verval ooit eigen wetten schreef letters krassen tijd waar onbekend rust en een kaarsje brandt bloemen bloeien overal…

jou is als lippen zonder kleur Als ogen zonder zicht Als bloemen zonder zonder geur En als dagen zonder licht Ik zal alles voor je opgeven Als je me belooft te blijven in mijn leven…

wanneer men in de ribbelende velden ons fronsende herkent omdat het wijds zicht geen enkele bloem kan verzinnen dan heeft het herfstige het leven de diepte ingedreven zullen wij koukleumend samen wachten tot het zich terug naar boven zal trachten…

Nu kun je komen om samen te genieten van nu en van dan. Het terras is schoon tussen de wilde bloemen die hoog oprijzen. Ik zend mijn geest uit naar jou en ieder ander om te genieten.…

Bloemen uit Nederland Daarmee is Rome Uitbundig verfraaid Wachten we nu op het Nederlandstalige Dankwoord, ja dát is waar Pasen om draait –…

Met heel mijn hart met heel mijn hart zal ik leven met je, voor jou en na je. Niet met mijn lichaam noch ziel. Evenmin handschrift noch handen. Het zal de waarheid van mijn hart zijn, dat met jou leeft en voor jou vecht. Ja, lief, alleen ál het leven in het hart, dat ons dóet leven! Voor altijd zéér liefdevol hartelijk.…

Adem die soms Niet eens aan Zichzelf toekomt, Te kort schiet Of overslaat, Krijgt nieuwe Kracht, nieuw Elan dat krachtig Als de branding Aanrolt uit de Volle zaal hier Voor mij, die Mij de energie En meer dan dat Teruggeeft als Ik haar gegeven heb…

Het stond zo geweldig, van begin tot einder zover je zien kon, een kleurenpracht enorm het was zo schitterend en koste veel werk nu zijn ze niet meer dan wat stelen. Het was een prachtig gezicht, zover het oog reikte alle kleuren van de regenboog en meer, een ware lust voor het oog, of beide ogen dan nu is de kleur verdwenen, weg is de pracht…

woorden kunnen bloeien die de schoonste bloem evenaart fluistert zacht vanuit de knop een stem dat bloemen weer zijn te verstaan als onvervalste kleuren opbloeien vanuit de ziel die immer levensvreugde spreekt daarom moet er stilte zijn…

Soms, geloof ik, geloof ik in mijn eigen leven, in die schone wereld met alles erop en eraan bloemen, bomen gras en vogels zeeën, en meren herinner ik me toch ook vooral al die keren dat onze dromen uitkwamen en wij samen waren.…

Gelukkig heb je matrozen die de zeilen strijken jouw helpen met het leven zo samen aan boord al zal niet alles even makkelijk voor je lijken niemand die zich dan aan je foutjes stoort.…

We horen bij elkaar We zijn voor elkaar geschapen Zoals een traan is geschapen voor verdriet Een melodie geschapen is voor een lied En de nectar gemaakt is voor de bij Zo ben jij geschapen voor mij We zullen altijd samen zijn Samen als de sterren en de maan Wij zullen net als twee vlinders Altijd samen door het leven gaan Zonder jou kan…

ik kan geen blaadjes breken van de bloem die voor ons samen bloeide zij kleurt het uur waarin we groeien geurt een koele wind in ons lachend samen stoeien lente bracht haar knop in zomers openen vergaten we de dagen en het tikken van de klok liefde geeft de oogst niet op die deze herfst heeft te geven in rijpen en begrijpen…

Hij bedankte weer voor de bloemen uit Nederland maar een lieve Madelief en een mooie Margriet samen in één potje mag van hem niet. Die onthoudt hij de zegen van zijn hand. Ofschoon hun liefde echt de echt verdiende zegt hij nee, deze Benedictus de XVI-de…

Je nam het wolkenafscheid tot je een laatste kus, een warme wang voor het innemende dodenlied tranen die je in mijn denken achterliet op de ladder, samen ooit beklommen herkende je bloemen, niet de vaas op weg naar zoete dromen was je me zelfs stervend de baas.…

ik wentel me in jouw armen samen kijkend naar het ontluiken van Moeder Natuur kriebelen nieuwbakken sprietjes geurt heel voorzichtig een kleurrijke bloem hoe licht danst een vlinder trek je mij dichter almaar dichter naar je toe…

in een dankbaar samen gebaar…

ik zie bloemen aan je vingers bloeien maar voel je handen leeg koud je armen die mij deden groeien hoor je stem die winter schreef nog is de oogst gekleurd in samen binnenhalen vruchten zijn gekeurd op houdbaarheid en in ons hart voor noodgevallen weggezet in eeuwigheid een strenge kou kan alles openbreken maar geen vorst zal…

Waar duizend bloemen bloeien komen wij samen onder de sterrenhemel waar hemels gevoel een tijdloos boeket geur kleur en warmte schikt naar elkander vochtig zoeken en voeden tot een prachtige ruiker samengebonden eenheid…