Alle inzendingen over bondgenoten

omarm de wereld van het woord in een bondgenoot van schoonheid het leven in een nieuw licht van elegantie waar regels veranderen verwachtingen doorbreken glijdend op een golf van het hedendaagse geef toe aan datgene van jouw spectrum en laat woorden boven de massa uitstijgen…

we wieden niet, maken distels en brandnetels tot bondgenoot, storen ons mateloos aan het zevenblad en heermoes volgen slaafs onze eigen paden en raken hopeloos verstrikt in hagewinde en klimop schoorvoetend banen we ons een weg en rusten uit op het groene bed van mos en varens hier regeert de waanzin, haalt wanorde, orde in ontredderd…

De hennen worden bondgenoten en vieren de wrok.…

Uren zijn onze bondgenoot. En toch druipt het beton in mijn voeten Voorbarig daver ik voor de ramp die een ander zal treffen. Luister naar het verzoek van mijn bloed: Spoel mijn gehemelte met jouw gloed.…

geladen blikken vanonder strooien boord het weeskind waarvan zij de vader samen zwijgend hebben vermoord zij hoedt de geiten op de berg en treft er elke rots en spleet zo dringt ze door tot in het merg waar ‘t water ’t eerst naar buiten treedt als vergelding voor haar vaders’ dood dempt zij de bron met leedvermaak met de hitte als haar bondgenoot…

Bondgenoten der indiaanse tradities, volgen het medicijn van persoonlijke intuïtie, onder de verschroeide rode dode huid waar dromen witgebrand liggen.…

(over Jeanne d'Arc) 1 Een gespleten boerendochter kreunt onder het juk van de bezetter in een rijk zonder koning Haar verbeelding is de bondgenoot Hoor de galm van de aartsengel De opvolger sleept zich naar de troon te loom voor het slagveld Deze gewijde grond moet bevrijd Ze jaagt hem in het vrome harnas Achter het schild verbergt…

duizend jaar weg langs molenlei en trage heuvels zand, waar het vlakke schootsveld de stad naar zuid deed heersen, daar hield het leven stand en ging men altijd door op dat mooie stukske Brabant, waar de bunzing sloop, de vogels floten en kinderen argeloos speelden aan de waterkant het terrein was bondgenoot of vijand de groene…

als wij het feest mogen vieren van jouw jaardag bart jij die voelt als ons eigen als stralend jouw ogen charismatisch en charmant jij jouw liefde betoont in het ervaren weten dat haast voorbij geluk snelt doorloop jij het leven eenvoudig - stap voor stap als geluk zich verkopen laat ben jij vast en zeker de verdeler een vriend en bondgenoot…

graagte wekenlang hun nest Ma zorgde voor de kleintjes in conifeer Leylandi en Pa die deed het eten en de rest Vaak zat hij in de top van conifeer Leylandi en floot voor hem een zielig liefdeslied ik kreeg zowaar begrip voor conifeer Leylandi en voelde met hem mee in zijn verdriet Zo ben ik dus geveld door conifeer Leylandi en door zijn bondgenoten…

Geen bondgenoot, geen band in 't Zuiden Havere, Havere, 't zal niet gaan dat gij het Noorden uit zult luiden om aan onz' erve hand te slaan! Heb ik geen recht, ik heb geen land; heb ik geen brood, ik heb geen schand; Vlaanderen, Vlaanderen, met hand en tand sta ik recht voor u, vecht voor u!…

Het stille zwijgen en ik versmolten als één gaan flirten met de tijd de tijd als bondgenoot... Oh stilte, voel jij mij, zie jij mij beter dan ik spiegeling van mij... Kijkend door mijn ogen door mijn blik leef je in mij...…

metterdaad voor elke strijd die ik streed en al te zeer heb getracht waar de Koning komt en het offer is gebracht Roep-'t uit waar je bent in huis op straat, loop langs de paden in dorp, stad, havens, langs kaden 't-is een land van goeden en geen kwaden waar ze je toelacht en je hoofd kan rusten in haar schoot en niet de haat, maar liefde is je bondgenoot…

Eerst zien en dan nooit meer geloven Want het blote oog is een bondgenoot Tekent de krijtlijnen van wat kan. Zoals een sterrenwachter van tien Twijfelt aan Eden en het gouden kalf. Kerst drijft nog ovenvers door de straten Pronkend in het uitstalraam.…

En zij: de morgen leende eerst zijn dracht, nu werd de middagzon mijn bondgenoot; rood zijn mijn wangen, rood het bloedsatijn, rood is mijn mond, rood de gedronken wijn en dit is rood op rood en rood op rood.…

Jij krijgt het loon dat je verdiende De straat, de goot en het riool Leven, het wordt je allemaal te veel Leven, leven, het leven grijpt je naar de keel Jij schraapt de honing uit de raten En elke vuilbak is een dis Je voelt je als een hond verlaten Je weet verdomd wat honger is Jij schuilt bij regen onder bruggen En kou is niet je bondgenoot…

Hoe moet het nu verder met The States en hun bondgenoten? En wat als de Clinton fans nog een tijd in de straten van zich laat horen?…

dat is irrieel het westen is straks het oude westen niet meer Europa en Amerika geen echte bondgenoten dat doet zeer als oude vrienden uit elkaar wie is in de toekomst de winnaar of zal het echte bewustzijn van mensen groeien en de wereld opnieuw in nieuw bevochten waarden kunnen bloeien…

de dodenherdenking op onze Nationale Dam: "Laten we niet wegkijken” Nu Majesteiten, Koninklijke Hoogheden, Hooggeplaatsten kunt u opkomen voor uw volken en uw vader- en moederlanden en u verenigen binnen de diversiteit van landen en mensen van de Europese Unie, Europese Commissie met haar (handels)partners, Raad van Europa, NAVO/ NATO met bondgenoten…