Alle inzendingen over boom OR verdriet

het verdriet dat ik vergeten was is alleen maar stil geworden roerloos voelt mijn hart de zwaarte de vergane tijd sluipt verder weg jij komt steeds dichterbij ik wandel van boom naar boom van jou naar jou…

Vogels vliegen dalen neer op bomen fluiten zachtjes avondlied mijn gevoel geeft enkel nachtelijk verdriet…

Verdriet ? Ik niet doorgaan niet stilstaan Nooit achterom kijken altijd vooruit dan zal blijken ook dromen komen uit ! Verdriet ? Ik niet doorgaan niet stilstaan Dan barst de bom zonder reden kijk ik toch achterom naar het verleden Verdriet ? Ik niet doorgaan niet stilstaan !…

De stilte van de bomen, de akkers en het riet, de stilte van de bomen, wie kent en hoort ze niet? De stilte van de harten, hun zucht en stille klop, de stilte van de harten, wie hoort en ziet ze niet? De stilte van de doden, hun rust en ons verdriet, de stilte van de doden, wie schreit en rouwt nu niet?…

zee zo oneindig de kuststrook lijkt verdwenen als opgegaan in een nevel het twistend bootje in een eenzame cirkel vaart zo ver van een thuis meeuwen schreeuwen vechten zich een plaats in het bestaan jij roept naar een haven het vuurtorenlicht je zoekt een baken, een zicht waar zijn toch de liedjes de golvende woorden van je…

Zeg me, wanneer het minder wordt, het gemis, zeg me wanneer het minder gevoelig wordt, geen pijn meer doet. Zeg me hoelang ik je zal blijven missen, zeg me! 'k ben de wanhoop gepasseerd, niemand heeft me ooit geleerd, hoe om te gaan met dit moordende verlies, zeg me, wanneer het niet zo schrijnend meer is, dat ik je…

Ben 'k even zielig niemand die het ziet, mijn stil en weggestopt voel- en tastbaar verdriet. Lopend in de regen, hou ik mijn tranen niet meer tegen, dat doet de regen ook niet!…

Soms is een traan een uitweg, een uitlaadklep, een emotie van liefde, vreugde of verdriet, het is maar net, hoe je die traan op DAT moment ziet. Soms, of vaak of: helemaal niet, is het datgene wat je juist NIET ziet, maar waarvan je ook niet wilt laten zien, dat.....verdriet, emotie en blijdschap kort bijeen liggen…

Niet te tellen de tranen niet te herstellen het verdriet. Niet te stelpen de tranenstroom dus doet ze gewoon niks, laat de stroom Lopen. Want verdriet stop je niet!…

Veel te lang hield ze het verborgen tot de krop in d'r keel niet groter kon de bom is gebarsten, eindelijk het tranendal zal zorgen voor Verlichting.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

jaarringen vertelden de sage verbonden zijn levensverhaal gegeven in acht blinde lagen zij droegen die zwijgende taal waar dromen je ogen bedekken doolt eenzaam de roep van zijn geest vertrekken stil scheurende takken daar zijn koude uren geweest toch laat hij zich huiverend zakken achter het lied van de maan schuifelen op bebloemde paden…

Je hoeft geen metaforen te gebruiken om mijn verdriet te benadrukken de bomen in het park zijn zelden zwijgzaam zonder mij komt de zon ook op of achter wolken vandaan mijn verdriet is slechts eerloos tot aan de tanden ontwapend de maan werd trots geschapen om met mijn eerzucht te slapen mijn verdriet is slechts eerloos tot aan de bodem…

De bomen zij staan, Daar waar zij blijven, Als ik ben vergaan.…

alleen de merel in de boom voor het venster was aan het verschil der dagen niet voorbijgegaan en begon een lied te zingen onder de zon waar ook de paarden draafden alsof hij zelf de teugels in handen hield het zoete licht en het op hol geslagen hart bedaarde…

met mijn voeten in de aarde en mijn armen wijd gespreid voel ik mij een boom van waarde een monument in eeuwigheid met de vogels op mijn handen en hun jongen op mijn kruin groeit er mos tussen mijn tanden ben ik het middelpunt van jouw tuin met mijn vingers kromgetrokken trotseer ik regen, wind en storm blijf ik sterk en onverschrokken…

een mens zingt zijn zwanenzang rochelt, roffelt het golft in hem nog even zich voortslepend hoor, de voeten van de dragers de pendule slaat, luid wat straks voor hem het klokkengelui niet meer telt het rochelt, roffelt golft in hem zijn trommelaar blijft aan zijn zij het doodsfloers hangt reeds voor zijn ogen vingers graaien…

bom, kogel granaat met kennis gemaakt buitenkant glanzend staal binnen satansgeest speelbal van de groten aan de ronde tafel werd besloten in welk land er wordt gespeeld scherven wat overblijft…

De wind waait in het gezicht Bomen die zwaaien, vogels die kraaien Huilend zittend in het gras, tranen van verdriet maar vergeten kon het niet. De wind waait in het gezicht Bomen die zwaaien, vogels die kraaien De wint waait in het gezicht Maar vergeten kon het niet Nu zit het daar, Geheel alleen.…

Ren niet weg, Ontspan je spieren In armen en benen, Sla niet op de vlucht - Vandaag hoef je geen Kilometers te vreten, Sta stil en kijk Gewoon naar de lucht Waar de zilveren tortel Zich zachtjes wiegt In de kruin van Je eigen dennenboom Zij gaat niet weg Zo lang jij er bent En in stilte naar haar kijkt, Zij gaat niet weg…

Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen waarom de dingen de dingen moesten zijn, liet mij in nachten vaak het sublieme lezen in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn. Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen, brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen. Tijd leerde mij hoe ik zelf grenzen moet trekken tot…

Wat behelst onzegbaarheid, als je al naar de randen van de aarde bent geleid, daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht, alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht. Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen. Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…

De nacht die kwam was al een warme nacht een waar ik nog wel een tweede van verwacht. Buiten puft het gras en ook de stenen maar het is geen droeve nacht voor deze of gene. In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen. Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los deze week loste ik…

Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet. Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar. Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt. Toch hoor ik ook bij tijd…

Is het deel van de complexiteit van leven eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn, het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn. Ik leunde vandaag wat op de tijd en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt. Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader een lader van je gemoed…

Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden, verneem ik woorden van zuid en noord, als door een open poort zie ik de grote beer naast de kleine ook diep in slaap iedere keer. Zie ik slaperige andere sterrenpracht gedurende de lengte van menige nacht. Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen vanuit de maan als het desolate wit, naast…

Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben. Moet je eerst oud worden en kunnen lijden om over andere tijden te kunnen belijden. Het is zien, horen en voelen van leven. Het is ontdekken en ontleden van het zuigende ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang rood oranje en roze durven dragen…

Ik heb twee gezichten Één is altijd blij Ik lach, ik ren en ik spring Maar dit is maar een deel van mij Je zegt dat ik zwak ben Dat ik mij aanstel Voor confrontatie weg ren En dat klopt ook wel Dat komt door de andere helft Die met pijn en verdriet Die is alleen van mij De helft die jij nooit ziet…

Een handvol zand: Met een hand vol zand begon haar pad van leven, onwetend wat ze zou beleven. Met haar hand vol zand bouwde ze luchtkastelen, dromen brachten haar een verre toekomst zonder verleden. Haar ogen konden glinsteren als sterren in de nacht, ze straalden hoop, liefde en pracht. Ze danste op de tonen van het lied, dat vreugde…