Alle inzendingen over boosheid en

Boosheid, Is als een leeuw, Loerend over de savannes, Niet te stoppen, Boosheid.…

nu naar Boosheid Die plots een toontje lager zong.…

Met boosheid val je misschien op maar maakt doorgaans weinig tot geen indruk!…

Onuitgesproken woorden vol boosheid en verdriet waar blijft die grote bevrijding want vergeten kan ik het niet…

ik zoek in de onrust en in de boosheid ik zoek in het verdriet en in de pijn ik zoek in het verleden en in het nu ik zoek… ik zoek een antwoord…

verbazend stil zet ik mijn boosheid in de aard zeg jij is dat berusting in wat pech zou zijn en als ik al zou vragen naar de zin dan zou ik die niet willen weten…

Ik proef de tranen, de boosheid, machteloosheid, vanwaar dit verdriet. Ik voel de pijn, eenzaam, alleen op de wereld, waarom kan ik het niet vinden... Ik heb gegraven in hoofd en hart gezocht wat het zou zijn... Ik weet het niet..…

Je moet niet zo overdrijven, je boosheid zal wel overdrijven.…

Bevrijd je van boosheid Vind een manier om je woede kwijt te raken Schreeuw het desnoods van alle daken Sla tegen een kussen, schop tegen een bal Geef je zorgen aan het universum, het heelal Woede en boosheid maakt ziek Wat ook helpt is muziek Je kunt ook gaan sporten of rennen Wat dacht je van jezelf verwennen?…

Een requiem voor één van al die vaders Vrijwilliger, die voor zijn leven rende Een bal van boosheid in je maagstreek en de reacties van de vrienden van de daders Respectvol, waardig, slim noch tolerant Je voelt het; het wordt kouder in dit land…

Niet langer een ideaal dat medemensen laat lijden om zelf niets tekort te komen Zo onvolwassen, niet jij jouw klacht, jouw wens om meer meer solidariteit meer harmonie meer zelfkritiek Ik weet het, de kiem van jouw gulzigheid die dat allemaal wil is je lieve boosheid…

Laten wij elkaar beminnen, teder onze ziel omspinnen opdat de boosheid in ons hart, bezwijkt.…

Gelukkig denk ik dan in al mijn boosheid: Ik lig niet wakker van mijn slapeloosheid…

Slechts een paar tanden zouden je een boosheid laten zien. Maar ik, oud en tandeloos geworden, ben slechts meer en meer van je gaan houden.…

ik droeg alles behalve je kleding voorbijgaand aan het kind zijn jouw leed angst en boosheid op schoudertjes teer een volwassen geest in kinderlijf zo klein om echt te bevatten maar schijnbaar groot genoeg om jou te dragen…

Chauffeurs in Brussel èn in Rotterdam Besloten tegelijk een dag te staken Omtrent chauffeuronvriendelijke zaken Die bus- noch trambestuurder langer nam Hun boosheid is voor bazen uit den boze Maar het chauffeursleed reikt aan ‘t grenzeloze…

ik geef het vechten op na zoveel jaren ben ik gebroken van leugens wint men niet zo snel uw boosheid of haat is ongelooflijk groot en toch heb ik u nooit gesproken mijn potloden berg ik in een la ik zal ze niet meer slijpen het is u gelukt u kreeg mij klein maar het waarom zal ik nooit begrijpen…

Nee pikken is in dit geval geen stelen We worden blij verwelkomd als een vorst En zelfs geen boosheid als er iemand morst En nee we komen niet alleen met velen Inflatie echter is een grote vijand De beurs van iedereen lijdt aan zijn leiband…

Hee kleine man aan het begin van jouw avontuur Geef me je hand dan neem ik je mee voor het eerste stuk, zolang als het duurt En als je dan ontevreden wordt je boosheid op mij richt Weet ik dat je alleen verder kunt en dat brengt een glimlach op mijn gezicht Pappa…

Voel dan mijn boosheid transformeren in machteloos, vruchteloos murmelend protesteren .…

verdrietig sprekend met diepzinnige woorden vechtend tegen de boosheid voorzichtig zoekend tussen bedreigende verhalen wachtend op de eerlijkheid eindeloos vluchtend naar veilige plekken aanvaardend van de waarheid hoopvol ontmoetend voorbij alle grenzen klievend door de eenzaamheid…

Dan klapt hij dicht zwijgt... hij weet het niet gedachten in zijn hoofd tollen of staan stil Maar zij voelt boosheid zich niet serieus genomen interpreteert de stilte als onverschillig negeren Tenslotte doorbreekt hij met: ik weet het niet Waarom zei je dat dan niet het ergste is de stilte erger dan de storm…

onweer klettert gegrepen door onbegrip wakkert het een intense boosheid aan die diep verklonken zit binnenin, veilig weggeborgen totdat een zeker iemand gehuld in schimmen zich uit de voeten maakt hij had beter moeten weten of dichtte zij hem echt te veel wijsheid toe…

Excuses jongens, sorry voor die klappen, het liep een heel klein beetje uit de hand al lijkt hier sprake van een misverstand waardoor wij jullie boosheid niet goed snappen: Wij zorgden feitelijk zeer adequaat voor eindelijk meer bont en blauw op straat.…

Agnes hield niet van water bij de wijn Maar stortte zich vol vuur in de debatten En als zij in de Kamer stond te katten Kon zij zo prachtig verontwaardigd zijn Al heb ik van haar boosheid zeer genoten Zij hielp zo wel de SP naar de kloten …Na een slechte verkiezingsuitslag heeft Agnes Kant zich teruggetrokken als fractievoorzitter van…

Als niemand begrijpt wat je bedoelt als niemand weet wat je werkelijk voelt als niemand ziet wat stilte met je doet als niemand kent hoe 't is als boosheid in je woedt als niemand snapt wat ik allemaal hoor als niemand wil weten waar ik me aan stoor dan voel ik me soms ellendig alleen...…

Dan klapt hij dicht zwijgt… hij weet het niet gedachten in zijn hoofd tollen of staan stil Maar zij voelt boosheid zich niet serieus genomen interpreteert zijn stilte als onverschillig negeren Tenslotte doorbreekt hij met: ik weet het echt niet Waarop zij dan briest: waarom zeg je dat dan niet stilte is erger dan de storm…

zij kende de vraag in hun ogen legde het antwoord in haar lach zij waren uitgenodigd werden verwacht helend luchtte zekerheid alle oordelen op vol liefde en warmte sprak hun hart zonder woorden verloren agressie en boosheid hun kracht lege handen zijn gedaan zij kunnen weer van elkaar op aan…

Hoe kun je iemand vergeten waar je zielsveel van houdt mijn tranen smaken zo bitter mijn tranen smaken zo zout In je ogen kon ik het zien jouw hart lag niet bij mij ondanks dat je naast me zat was je weg en niet dichtbij Dat ik je zo zou verliezen had ik me niet gerealiseerd boosheid en een diep verdriet hebben mijn hart écht bezeerd…

ze kon me zo intens verwarren ze heeft me soms zo diep geraakt toen ze me begon te sarren heb ik er een eind aan gemaakt de boosheid steeg me in de wangen tenslotte had ik het niet meer en toen heb ik haar opgehangen maar later belde ze me weer ze bleef maar zeuren elke keer toen werd ik gewoon waanzinnig gek ik heb het haar eerlijk gezegd…