48 resultaten.
De burgemeester
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 1.041 Kunnen we hem als democraten geen straf toedelen
Als dank voor dit milde oordeel zonder honen
Vatte hij zijn dankbaarheid in woord en daad
U Raad keurig in het gareel zal ik belonen
Samen op mijn kosten naar het bordeel na afloop van de raad…
Schervenloze hemel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 101 zoals turend door mijn raam
vraag ik mij nuchter af
zijn wolken wilsbekwaam
of door toeval bevangen
in de orde der onwrikbaarheid
voorbestemd af te drijven
gelijk aan hardste uren van de tijd
laat mij aan indrukken onttrekken
samengeraapt zonder doel
door afwezige koudegolven
stijgt de temperatuur van gevoel
gebroken beloften zijn het bordeel…
Op de geestelijke gedichten van Hieronymus Sweerts.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 802 Geweldenaars, die kuise Zanggodinnen
Zo onbesuisd mishandelt en onteert,
En hen, in 't oog van ieder geschoffeerd,
Noch vergt om hulpe in uw ontuchtig minnen,
Als hadden ze, in bordelen opgevoed,
Een druppel van dat geil en eerloos bloed.…
Peperstraat
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 132 Schuinonder zat een wijnhandel en verder op
zat een pottenbakkerij en een schimmig bordeel,
waar ik de burgemeester eens heb betrapt.
Onder mij woonde een Freud-expert van in de
vijftig, die ik hevig wantrouwde, waardoor
ik nauwelijks onder de douche durfde.…
fluitgenot
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 967 als ik fiets door de straat
op mijn eigen houtje
dan fluit ik op snaakse wijze
naar elk zichtbaar vrouwtje
intens geniet ik dan:
aandacht geven is een lust
geen mens die dat onkent
voor mij een echte must
ik dwaal van hoek tot hoek
en aanschouw het lokaal toneel
niets ervan wil ik missen
noch het schoons in het bordeel
mijn fluit is…
5 mei 2005
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 376 zalm nederwietse walm duur betaald
de tong allang weer aangenaaid
mensen historisch gepaaid gehaaid
babylonisch vertaald de vertolking
de riem moet steeds aangehaald
verpoldering is nu verkolking
geluk de sla gelukt nog steeds in tuinen
elk thuisje heeft ‘n eigen kluisje
vrijheid gestift in bossen en kantelen
klef en blij de meisjes in bordelen…
gedichten gerieven tijdelijk
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.129 leuk hoor dat u schrijft
echt u vult mijn dag
met hoon dan wel gelach
maar voor den dag van morgen
verlicht u nooit echt zorgen
niets van uw schrijfsel beklijft
straks bent u gewoon vergeten
alleen kunst mag blijvend heten
alles van u is zo genaamd
niet wat ware poëzie betaamt
de poëet schraapte zijn droge keel
sprak kerel denk aan het bordeel…
City of lights 1998
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 Lampen, de lichtheid van het bestaan
Licht over de gehele wereld
Hoeveel jaren korter zal de aarde leven
Doordat overal die lampen branden
Op straten, in winkels, in de cafés, de bordelen.
Zien zonder te kijken, meer licht, minder waarnemen
Niet meer voelen, geen geur
Al die computers
Geen gevoel, wel "contact"
Geen aanraking.…
Het vuur van de hartstocht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 154 Over kronkelende paden dwaalden mijn gedachten
zwervend door kille winternachten
op zoek naar tekens van leven
eender welk vuur, het was mij om het even
Als eerste kwam ik een kleine kerk tegen
het licht van kaarsen kon me bekoren
alleen om de zegen zat ik niet verlegen
en de moed ontbrak, Gods nachtrust te verstoren
Een knus bordeel kalmeerde…
muren zwijgen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 46 Ik zou de verhalen van gevangenissen
en paleizen, internaten en kerken, bordelen
en parlement wel eens willen horen.
En van alle huizen waar ik zelf ooit woonde.
Of die van het beroemdste huis ter wereld,
dat witte, waar de machtigste man van Amerika
slaapt en doucht, luncht en dineert.
Dat huis, discreet en ligt geen tip van de sluier.…
De beunhazen plaag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 148 veranderen zwart in wit en wit in zwart
Beunhazen met een ziel zwart als roet
met een witte toet
azen
azen
hoeven zo niets aan de
penningmeester
af te dragen
Beunhazen
azen
azen
azende aasgieren eten alles op
Beunhazen met een ziel zwart als roet
azen
azen
kwijlen zoet maar
het gaat om de poet
Beunhazen
azen
azen
in het bordeel…
Zomaar een nymfomane
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 2.045 een vrouw met nymfomanie
zocht snel een andere baan
kocht wat paarse lingerie
veranderde haar naam
haar minnaar werd het te veel
hij kon het niet meer aan
dus werk in een bordeel
leek haar wel aangenaam
nu flirt ze hier met mannen
verwent hen ´s avonds laat
ze oogt echt heel ontspannen
geniet steeds van de daad
laatst trof ze op een…
Mager zwemseizoen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 212 'Dat zijn de nieuwe regels van dit seizoen,
meneer, het is hier geen bordeel, begrijpt
u wel, daarvoor gelden hogere geldregels!'.
'Stik toch, hypocriet!'.
'Wat zegt u?'.
'Niets.'.…
Picasso
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 565 kegel dwong hij op een vlak
doorheen de schuivende hoeken van een gitaar
kijk ik als een kikker naar een wak
als een vogel naar een verknipt gebaar
een taartpunt snijdt een halve cirkel
vijf gemaskerde hoeren staren me aan
gekruiste armen achter het hoofd
omlijsten de scherven van een gelaat
ze kijken verdoofd naar de matroos
die het bordeel…
ontspruiten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 69 rampen
trampoline springen stampen
dansen tijd vergeten leren lezen
belezen belazeren
zeer been trappen lopen
struikelen struikgewas
fietspomp luchtkasteel
meelfabriek ballotage Hermitage
ducktape cassetterecorder
walkman paarden mennen bang
hard wegrennen
wegwedstrijd mentaliteit majesteit
ontbijt eitje kiwi rivierbedding
bordelen…
Kindsoldaten
gedicht
3.0 met 3 stemmen 6.418 Ze vullen bordelen voor gruwelijke venusnachten,
leven als slaven in vettige zwoele modderpoelen
en soms afgekochte privileges.
Gebruikt als behendige struiklopers.
Gebruikt als gedweeë mijnenvegers.
Geconsumeerd als heldhaftige zelfmoordenaars.
Ze zijn het Milgrams resultaat.
Ze lopen aan hoofden van legers, rechtdoor.…
twee-eenheid (voor Fatuma)
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 184 op het acaciaroze laken
het kleine onbereikbare eiland ver
verwijderd van de grauwe wereld
ligt het kind in de armen
van haar moeder
hun warme gezichten dicht
zo dicht bij elkaar
voor altijd verbonden in
pure onuitsprekelijke tederheid…
Mária Lécina
poëzie
3.0 met 108 stemmen 34.339 Toen de zeeman haar zo Gods naam hoorde spreken
Voer hem de doodskou in zijn keel
Hij had nog nooit Gods naam horen spreken
als op die dag in dat bordeel
¿Porqué, Mária?
En toen Mária de zeeman zag
Voer haar de doodskou in haar keel
Want zij had nog nooit haar hart voelen kloppen
als op die dag in dat bordeel
¿Porqué, Mária?…