118 resultaten.
botsen op het slagveld van galop
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 421 vlammen dansen nacht
likken aan het duister
deinen fluweelzacht
net hoorbaar hun gefluister
een vonk ontwaakt in dromen
zet de paarden aan
tot wilde haast, de klaroenstoot
laat de vijand komen
ze botsen op het slagveld
van galop en draaien steigerend
een ronde maar de tijd is al gestopt
er vallen geen gewonden
het vuur brandt Waterloo…
wintertijd
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 243 Auto’s botsen op elkaar.
Ons bioritme raakt verstoord.
Mensen krijgen hartaanvallen.
Katten vangen versufte muizen.
Muggen voelen zich duizelig.
We zijn eruit.
Het gedraai aan de klok is nergens goed voor.
Oei, dat klinkt serieus!…
zwitserland
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.382 De sneeuw siert de rotsen,
je zou denken, dat zelfs
de wolken zouden botsen.
Deze vleien zich zacht,
tegen hun flank.
Het is een samensmelting,
van muziek zonder klank.
Op die hoogte, in die zuivere lucht,
is het lekker genieten,
van een deugddoende vrucht.…
exodus
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 58 ik dacht aan duinenvelden
die botsen, zand uitwisselen
maar elkaar ook weer afstoten
aan Mauritaanse dorpen
nabij woestijnen die onder
zand verdwijnen
aan houten vissersbootjes
schommelend op zout
zilver schitterend water
aan de vergeefse uittocht
van naamloze mensen naar
het ene of andere beloofde land
aan Atlas die de hemel…
Van de Graafse brug
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 171 het botsen en vallen
ramptoeristen aan beide kanten.…
de regenboog is opgedroogd
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 525 ik haal zonnestralen
uit elkaar en stapel
dan de kleuren
tot een regenboog
laat buien botsen
donder wolkt nog zwarter
dan de bliksem schicht
daaronder zit ik droog
ik leer de wetten
van het licht uit het
natuurlijk evenwicht totdat
de regenboog is opgedroogd
de rafels van de bui zijn
weggeschoren door de wind
in het blauwe van de…
De snaartheorie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 180 waar deeltjes
botsen in
het cyclotron
ontstaan weer
nieuwe energieën
waarvan de massa’s
om en om
althans naar oordeel
van de wijzen in
deeltjes of golfjes verblijven
zouden dan
de golfjes in hun
langgerekt verschijnen
de snelheid van het
licht iets overschrijden
de snaartheorie
gaat in dit spel
heel hoge ogen gooien
alleen…
Breinpijn
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 116 Alsof alle weetjes en gesprekken
die je ooit opving,
besluiten te gaan botsen
in je kop.
Opeens is er chaos, eentje loopt
uit het gelid,
waarna anderen verdwalen
in de plotse mist.
En om ze terug in het gareel te
krijgen,
je met je laatste krachten naar
medicijnen grijpen moet.…
Botsing
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 85 de emoties botsen met elkaar
als de golven onder het staketsel
in mijn hart baart een woeste binnenzee
van bittere ongezouten woorden
de vuurtoren knippert zijn licht
over het strand
aan uit
aan uit
mijn omega
maar ook mijn alfa
mijn voeten zijn verankerd
in deze wereld
met een zekerheid
die onnatuurlijk lijkt
maar het wel is
de…
Klotsend gemoed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.337 De zoutige substanties
Botsen met de zuiverheid van
Gewoontes en tradities,
Laten mij geen keus.
Heil meen ik te zoeken
In je onbewogen blik,
Spreek ik moedwillig aan
De fiere achterkant van je keel
Hoop op een geruststellend woord
Een aanmoedigend gebaar
Dat mijn maag tot kalmte maant.
Maar toch: deze ziekte valt niet te genezen.…
Onbekende wateren
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 227 Ik klamp mij vast aan rotsen
Golven volgen elkaar op
Zij zuigen en zij botsen
Overspoelen met getob
Ik kan voelen het gevaar
Achter mij en om mij heen
De angst dat ik beland, daar
In het kolkende geween
Het verdwijnt onder water
Mijn zicht, mijn vingers voelen
Nog steeds de stenen sater
Ik begin te verkoelen
Glad het enige houvast…
Hun weerbarstig kind
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 378 zie de lagen gaan
gedragen door de wind
ze koppen hun weerbarstig kind
het tikje herfst
lucht even zomer op
in wit blijft blauw de top
klim maar in je vormen'
de donkere onderkant
geeft regen ook een kans
totdat ze botsen en
jij je bliksem schiet
uit veel te hoge wolken
dus hagel maar en
donder op jouw herfst brengt
onze zomer…
Grimmige grauwe wolkenstrijd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 267 van twee kanten komen ze aangedreven
grijs en grauw, als twee enorme kwallen
ze kunnen elkaar blijkbaar niet passeren
noch elkaar vreedzaam ontwijken
en botsen na enkele minuten op elkaar
krijg nooit genoeg van ’t kijken
naar dit dampige hemelse spektakel
dat wringen en dringen van vochtige luchten
het uiteindelijke samensmelten tot een nieuwe…
het vals gezicht dat doodt
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 760 de maan trekt water aan
nevels slierten sluierend
het vals gezicht dat doodt
en grijnst in koplamplicht
dauw remt langer in
het vochtig glijden op de
stille weg, het botsen zal
niet stoppen is voorzegd
de mist schijnt witter
tussen flarden zon en
raadselt waar de dag
het van het duister won
de tijd schraapt zijn
seconden, koestert…
Cirkel
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 101 een gesloten cirkel
dichtgeplakt
met duisternis
beangstigend
benauwend
gedachten botsen
tegen de harde
ronde lijn
komen als een
boemerang terug
onontkoombaar
onafwendbaar
gevoelens vinden
geen uitweg
gevangen
in de cirkel
opgesloten
uitzichtloos
de geest vliegt
rond en rond
duwt, duwt, duwt
met kracht
een opening…
Mama
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 477 Hoera, hoera, hoera
Het is vandaag moeder-dag
De mijne is al jaren dood (1913-2009)
Maar de zijne nog jaren niet
Die van mijn levenspartner, mijn man
Het is mijn schoonmoeder van 86
Zij heeft al weer 3 jaar een nieuwe vriend
Is ondernemend, fietst, rijdt auto
Is actueel, sensueel en humoristisch
Natuurlijk heeft zij een pijntje, een kwaaltje…
wild water
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 748 je hebt dat ongetemde en dat trotse
een bergbeek in godzalige natuur
het water van het allereerste uur
belaagt de oude wortels, speelt met rotsen
je bent nog onbezonnen en nog puur
een wild verlangen laat je telkens botsen
te jong nog voor een overwogen klotsen
tegen de tirannieke kademuur
maar achter verre bochten wacht het dal
eens zul…
B o s s e n
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 382 bossen klotsen een riviertje over rotsen
ontvouwen houten lommer boven
waar echo's op stilten botsen
in kruinen schuilende schaduwen
fluisteren schrikverhalen
van wezens die klaarte schuwen
alsof bij het tijdloos verblijven
onder een hemel van blaren
wolven sluipend thrillers schrijven
in een mantel van fruitig kruid
loop ik de boomtunnels…
Netels kan je beter niet zoenen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 860 Maar als lelies willen botsen
met de harde rotsen
is de verliezer steeds gekend.
Als je zachtjes wil zingen
naast een schrille zaagmachine
zullen de klanken schrompelen.
Het lijkt op lieve woorden mompelen
voor een hart van steen.…
Als korrels zand
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 98 fragmenten van
normen en waarden
die van belang
zijn voor leven en
bestaan op aarde
bedroevend
is haar oogst
in tastbare
resultaten wel
vage toezeggingen
als wij weten
waar wij samen
over praten
om dat vorm te
geven duurt jaren
breekpunten
zijn ego en de
eigen vrijheid in
maatschappelijke
gebondenheid
in een teveel
aan geesten botsen…
Sereen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 111 je bent nog
steeds een droom
in flarden lucht
ik lig op mijn rug
zie je soms vervagen
kijk hoe
kleuren botsen
in rafelend scheuren
door een vlagende wind
als de bui echt begint
je gezicht blijft
wonderwel sereen
als het spookt
om je heen met ogen
als kleine regenbogen
plots klinkt je stem
na de eerste donderslag
ik droom alles…
Met Noorderslag
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 118 in overpeinzing
terwijl gedachten beuken
met noorderslag
botsen dukdalven verbittering en spijt
vonden verspilde woorden toch
hun weg in vrijheid
in tragiek van leven
lach na lach
traan na traan
het kan me niet schelen
zolang ik jou maar heb
want gisteren bestaat niet meer
alleen nog maar de morgen
nu de herfst door onze haren speelt…
de smaak van passie
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.341 je cirkelt in mijn mond
waarom is rond uitdagender
dan hoekig of kaarsrecht
ik volg je lijnen van
alpha naar de omega
geen plaats om te verdwijnen
daar waar het leven snijdt
zijn cirkelgang vermijdt
zal ons bestaan gaan botsen
het kruisen hoekt met
schaduwen van pijn, wie
laat de ander meerdere zijn
je cirkelt in mijn mond
je zachtheid…
Als excuus
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 96 de speelse wind
danst en glinstert
in het stof dat
hij doet opwaaien
het is mijn vrind
vaak botsen wij op
strand en boulevard
hij jaagt scherp zand
met hagel en regen
door mijn haar
maar als wij lopen
langs de vloed
is hij het steuntje
in de rug dat doet
mij oneindig goed
soms schiet hij
uit zijn slof
orkaant kusten
drijft…
verloren strijd
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.193 een cryptogram
verweven in een woordenweb
waar zelfs de spin van huivert
en de vlieg spartelt
klevend naar adem hapt
en één dag te kort is
vraagtekenwolken die
roerloos drijven en botsen
in een hevige onweersdialoog
tranen neerstorten in onmacht
steeds weer verdampen
onopgelost en gevangen
enkele winnende ronden
in triomferende…
Geloof
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 217 het magische
van de wereld
staat of valt met het geloof
maar als geloven botsen
en iedere cultuur zijn eigen rots heeft
het geloof wandaden goed praat
dan is er enkel
een samenleving
waarin je moet kunnen
overleven op straat
je leert niet op school
dat er in de samenleving
een gevecht is tegen
de riool
beschaving
is hoe de elite met…
woog mijn kracht te licht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 277 dat de harmonie zou blijken
jij gaf me meer gewicht
dan ik kon dragen
woog mijn kracht te licht
zag je ogen vragen
waarom ik ben gezwicht
de stenen vielen in
de moederaardeschoot
weg was de belasting
wat jij raapte kon niet
leven was gescheiden dood
voel de rotsen
weet hun eenheid
als de tand des tijd
altijd zullen winden botsen…
(over)vloed
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 1.165 Metronomisch kabbelde je
interesse maar wat voort
't klotste, schuimde
en betastte m'n lippen
spoelde tevergeefs tegen m'n kade aan
tot eb opkwam
en ik begon te missen
wat zo'n ritme verdoven kan
Schor smeekte m'n verstand
maar die golven bleven
botsen en woorden ongehoord
zo ging ik wat verpozen na dit akkefietje
en schudde…
Melodie van stilte
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 99 een
dralende melodie van stilte
bekende vormen
gaven het knus warme
beslotenheidsgevoel in
hun demping van alledag
jouw mist
is beklemmend met
het unheimliche gevoel
van opgesloten zijn
waardoor de blik nooit
verder reikt dan vandaag
omdat perspectieven
in de tijd verdwijnen
ik zag het misten
vanmorgen al vaag
weet dat ze botsen…
Een relatie
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 41 zij wist
wat zij had
te geven
haar hele
leven heeft
zij die ogen
al gezien
het staren
de lokkende
gebaren
het begin
van een lach
als jij in je
onschuld daarin
was getrapt
in subtiel
ervaren heb
jij de gevaren
al vroeg
onderkend
dan botsen
karakters
ligt afwijzen
op de loer
met alle
emotiepijn
jij bent geen
therapeut
niet…