Netgedichten

netgedicht (nr. 69.592):

Als korrels zand

ze heeft
alle mensen
aangekeken
gespeurd naar
hun geweten in
fragmenten van
normen en waarden
die van belang
zijn voor leven en
bestaan op aarde

bedroevend
is haar oogst
in tastbare
resultaten wel
vage toezeggingen
als wij weten
waar wij samen
over praten
om dat vorm te
geven duurt jaren

breekpunten
zijn ego en de
eigen vrijheid in
maatschappelijke
gebondenheid
in een teveel
aan geesten botsen
meningen als
korrels zand op
een overvol strand