inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.224):

het vals gezicht dat doodt

de maan trekt water aan
nevels slierten sluierend
het vals gezicht dat doodt
en grijnst in koplamplicht

dauw remt langer in
het vochtig glijden op de
stille weg, het botsen zal
niet stoppen is voorzegd

de mist schijnt witter
tussen flarden zon en
raadselt waar de dag
het van het duister won

de tijd schraapt zijn
seconden, koestert het
voorbij, nu is niet te grijpen
heden vormen ik en jij

Schrijver: wil melker, 26 september 2003


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 760

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)