Netgedichten

netgedicht (nr. 7.977):

B o s s e n

bossen klotsen een riviertje over rotsen
ontvouwen houten lommer boven
waar echo's op stilten botsen

in kruinen schuilende schaduwen
fluisteren schrikverhalen
van wezens die klaarte schuwen

alsof bij het tijdloos verblijven
onder een hemel van blaren
wolven sluipend thrillers schrijven

in een mantel van fruitig kruid
loop ik de boomtunnels uit
en leef diep

verbonden met wie
van vogels fluitende wouden
schiep.