Netgedichten

netgedicht (nr. 8.631):

botsen op het slagveld van galop

vlammen dansen nacht
likken aan het duister
deinen fluweelzacht
net hoorbaar hun gefluister

een vonk ontwaakt in dromen
zet de paarden aan
tot wilde haast, de klaroenstoot
laat de vijand komen

ze botsen op het slagveld
van galop en draaien steigerend
een ronde maar de tijd is al gestopt
er vallen geen gewonden

het vuur brandt Waterloo
in een wirwar van geluiden
de rode rotten rukken op
blauw verliest het zuiden

ik doe mijn ogen langzaam open
de haard is uit en in de verte
hoor ik hoe hun nederlaag
heel traag de klok weer luiden laat