Alle inzendingen over bout

de trein vertraagt onverwacht vaart, knarsend schuren de ijzeren wielen roestige bouten raken verweerd ijzer, een bleke, jonge vrouw leest de krant soms blikt ze verveeld naar buiten, nipt rode wijn die hart, ziel en zinnen slechts even gloeien doet, treinreis naar het zuiden van Italië, proestend en slikkend, verdroogt en verstikt stof…

Ik hoef u niet te jagen als het hert, Wanneer ik straks in woud en herfst weer dool, Ge zijt een winterspijs, al blijft de snert Mij liever nog dan alle bout en kool. Gij waggelzieke vogel, Moeder Gans, Ge voert mij telkens weer in vreemde dans Van ganzenbord tot het Romeins verleden.…

vertrouwde Achter me ga laten Aankomst in een Onbekende stad Waar alles nieuw is Waar vertrouwdheid Nog groeien moet - Vlak voor het grote viaduct Dat verbinding vormt tussen Grootstedelijke waanzin En het kalme platteland Staat daar dat bronzen beeld Van een verwrongen auto - Wielen in de lucht, Het dak op de grond, Bouten…

Tien stopte hij ze bout na bout als varkens in een vat met zout. Sint-Nicolaas passeerde daar, het was precies na zeven jaar. Bij 't slachterhuisje streek hij neer: 'Hebt u voor mij een bed meneer?…

Spits denken wil geldsommen omranden, die hun spel leiden met moer, bout en ring, zich vrijmoedig tonen, vol bezinning, om voldaan in de la te belanden. 's Avonds maakt de zwoeger een vermoeide stap, waar de arbeid vloeiend klinkend in verdwijnt, vindt het heerlijke, verlangde gereedschap.…

Ze lijken te zeggen: “je kan me de bout hachelen“ en kachelen weg uit het westen. Zij die waggelen doen dit als de beste. Voor merels, mussen en spechten is er niets wat restte dan te sterven zonder reserve, ten langen leste.…

Bouts-rimés op ~Het universum is verzot op vorm~ van Ton Gelijk het universum ben ik dol op vaste vorm. Het is een feit dat ik niet wil bestrijden; ik kan mezelf er moeilijk van bevrijden en schrijf ik een gedichtje dan houd ik hem aan als norm.…

De vlerken gaven toe aan poten en een ongehoord snel zakken van de bout, het hart bekoord door 't zachte wiebelen van het wed -Merkte nou niemand wat? Ja hoor, een kleine hond kwam blij tevoorschijn hollen, behulpzaam wees hij hen de weg.…

Versvorm e-Rondeel Bouts-rimé op ~Vast en zeker~ Ik stop er nog niet mee, dat is wel zeker: Met minnen ben ik nog niet uitgeteld.…

A horse with no name Door dorre woestijn Een zwarte sirene Naar hall zonder fame Gros bisous de partout Een anoniem paard Plotseling de nulle part Sans doute tout à coup Een bodembestaan Ondergronds zonder water Nooit werd het er later Diep als d'oceaan Gros bisous is au bout Een meermin met voile Een zwarte étoile De nulle part…

nooit is uit gegaan, Maar die gedurig brandt bij ons, of d'antipoden; Gij, die geen zwavelstok noch vuurslag hebt van noden, Om (of gij wierd gedoofd) u weer in brand te slaan: Gij van wiens vuur al de planeten en de maan Haar leven trekken als de mensen van de broden, Ja, zonder wie ons vuur geen pot zou kunnen zoden, En niemand schier een bout…

Van een oude vrouw kreeg ik een babbelaar en in café 'Bommel' nam ik twee borrels, een voor Bout en een voor mij. Later sta ik met een kleffe bolus in mijn eendesnavel gefrustreerd op een gepensioneerd ramschip, denkend: Ik moet Boutens in steen uithakken, naar de Markt slepen, voor het stadhuis plaatsen, voor mijn intercity vertrekt!…

Zonder fantasie stelt doodgaan niets voor, anders -- gaat het om alles.…

Het lijkt een fluitje van een cent: Het schrijven van sonnetten Maar toch is er een heleboel waarop je dient te letten Het eindrijm zit vaak heel niet mee: wat simpel twee aan twee Terwijl het toch veel mooier is ‘t omarmend neer te zetten Dan heb je nog het metrum, volgens welk sonnetten lopen: Het beste is toch om de pen in ~jambe-inkt~…

Zag 'k ooit úw bout in 't kneppelhout? Kom, ga met mij een snater snokken, ga onbeschaamd een tater fokken. In 't kneppelhout is 't een festijn, daar waar de kneuters zijn.…

de bout schuurt langs de luiken En 't uur kruipt traag. De dis beurt, glanzend in 't damast, Zwaar zilver en zoet ooft; in donker-koele kruiken En transparante fluit smilt 't welig coloriet Der kaarsen, die hun vlam tot een goud hart ontpluiken.…

Een bijna Bouts-rimés naar het gedicht ~Op En Neer ~ van Ton Mijn fiets die slijt dat is een feit hij rijdt ook al een hele tijd en waar hij zich door onderscheidt is niet alleen oubolligheid maar goede kwaliteit doch nu raak ik hem kwijt.…

Betonstaal, kettingen, bouten en moeren; scheepsonderdelen en windmolenassen betekenden een productie die continu draaide op volle toeren. Gastarbeiders uit omliggende en verre landen maakten na de tweede wereld- oorlog in Utrecht graag vuile handen.…

straattaal PISKJE EEN FLESJE FOLLER Hoe ist t by doekoe in d frijste tied dat t front bist n bizniks watsmet jou ja met jou werede ist je t be cl benske do sa bout det t bout wats jo tkomst ta spacen n ta blwen ta bije wurklse sa wurklse its n fieze fur dis schappije ja n fieze fur sa gaotese ende sa unfrindeluke tvolle mnsken dy sa…

Hoe vaak zij wankelde op zere voeten Dat kan alleen de dichte mond vertellen Probeer het eens de bouten los te wrikken Tracht eens de stalen sloten te ontsluiten Strijk langs het koele voorhoofd, vaak verhit Schik eens bewust het piekerige haar Maak losser eens de stramme, stijve vingers Voor eeuwig zonder vingerhoed en schaar Doe na de…

I Vandaag zal ik eens erwtensoep gaan eten. Juist, in de volksmond ook wel snert genaamd. Ik kook het zelf, zoals ’t een kok betaamt, want erwtensoep uit blik is niet te vreten. In Honig-snert zijn ze de worst vergeten en bij de Unox -dat men zich niet schaamt- daar lijkt de snert wel uit de sloot gewaamd; alsof ze niets van smaakvervangers…

En grijp niet naar de beste bout. 26. En sla geen vingers in het zout, maar neem het liever met      een mes. 27. Doch houd dit voor een vaste les.      …

Bi wilen heet, bi wilen cout, Bi wilen bloede, bi wilen bout, Hare onghedueren es menichfout. Die minne al maent Die grote scout Haerre riker ghewout, Daer si ons toe spaent.…

X 10/4 sonnet (Bout résonné op IX) ‘t Is zware kost, dus niets voor holle vaten want reken maar het is een heel gemier, de rijmklank als ie is, ook zo te laten. Edoch, heb je het kunstje in de gaten, dan loopt het versje als een tierelier.…