Netgedichten

netgedicht (nr. 6.358):

In 't kneppelhout

'k Mag graag in 't kneppelhout verwijlen,
waar kneuters door mijn knoken zeilen.
Daar kust mijn krats,
daar rust mijn frats
van 't snorren van de domme dagen,
van 't porren van de veile vlagen.
In 't kneppelhout is zonneschijn,
daar waar de kneuters zijn.

Daar waar de kneuters op de bogen
der sparrelaars hun sakkers zogen,
daar les ik dorst
aan borrelborst.
Daar hangen aan de twille twijgen
de snakkers van de volle vijgen.
In 't kneppelhout is 't een festijn,
daar waar de kneuters zijn.

En vraagt gij mij: wilt gij de knotters
niet scheren van de donze dotters?
Krijgt gij geen glut
van deze brut?
Dan zeg ik: neen, want hóe ik snapper,
dáár zijn de tritsen altijd knapper.
In 't kneppelhout is kneppelwijn,
daar waar de kneuters zijn.

En gij? Waar kleunde gij uw klonten?
Waar wrikte gij uw frêle fronten?
Zag 'k ooit úw bout
in 't kneppelhout?
Kom, ga met mij een snater snokken,
ga onbeschaamd een tater fokken.
In 't kneppelhout is 't een festijn,
daar waar de kneuters zijn.