Alle inzendingen over bruut geweld

tegen bruut geweld zijn nog altijd geen helende kruiden gewassen.…

Het seizoen is weer begonnen, We liggen ‘s avonds languit op de bank, Te kijken naar een talkshow, met wat drank, Vol bruut geweld en schietende kanonnen. Maar kennelijk is wat met name leeft, Wie van de twee de meeste kijkers heeft.…

tussen de keerkringen in het felle gele licht woedt bruut geweld een handvol rijstkorrels ruilen voor een stuk papier onder de tropenzon kneed jij planten en aarde tot verf op inpakpapier de schildering van je bleke gezicht omlijnd door donkere tinten wat oorlog met mensen doet…

de tentakels van het verleden houden mij in een ijzeren greep nu eens probeer ik mij voorzichtig los te maken dan weer met bruut geweld niets helpt geboeid zie ik het heden van gedaante veranderen langzaam maar zeker toekomst annexerend grijnzend mijn verweer gadeslaand het verleden dwingend het hof makend mij degraderend tot de bekende…

Doe mij een dag vol avontuur en nat van 't water het dreigen van de zon als kwelling tussen buien ik wil verdwalen niet meer weten welk veenpakket ik nader welk eiland ik passeer ik wil de horizon vergeten dat daar beschaving is verziekt door bruut geweld gevolgd door stille tochten doe mij het zingen van het water van de staande…

hij had zich niet eens voorgesteld toen hij haar met zijn bruut geweld haar waardigheid ontnam zo was dit nooit aan haar verteld zij lag daar beurs en uitgeteld gevoel compleet zo lam toen hij zijn oordeel had geveld mobiel vrouwliefje had gebeld “schat ben wat later thuis” toen voelde zij zich afgepeld ontpit en helemaal ontveld en…

Soms schaam ik me om mens te zijn word ik door diens handelen beroofd van elk begrip, kan slechts verdoofd me verschuilen in mijn mistig brein Zo dacht ik starend in de rollende ogen van een oude merrie die in`t weideveld slachtoffer werd van zulk bruut geweld dat niet past in gangbaar denkvermogen een zielloze gek, ziek, geobsedeerd…

Drie jaar oud, met bruut geweld; daar lag je dan, totaal verdoofd. Uren later werd je gevonden in het donker, koud en bang. Aan handen en voeten gebonden, waarom duurde het zo lang? De dader spoorloos, jij levenslang als j`er aan denkt word je weer bang. Daar, drie jaar oud in het open veld werden voor jou.. je jaren geteld.…

Nam nooit een kabinet een fout besluit en kon men elke heerser maar vertrouwen, behoefde niemand zich een breuk te sjouwen en bleef vervuiling van de wereld uit, werd niemand ooit door pijn of angst bevangen, bestond geen oorlog, ramp of bruut geweld, ging niemand in de fout door zucht naar geld, was nergens onbevredigd seksverlangen, als…

Ruwe nagels vormend in een muur duwen slaan in met bruut geweld. Druk die je op de kop van de nieuwe nagel uitoefent jeugd die geraakt bekneld, het hoofd schuin gebogen zonder kracht, zonder macht. Zie wel de duimspijker, staalhard prikt het door beton en raakt kloppen maar dan geen geschikte hamer hebben blijft een gevaar.…

een spelend kind van acht met pop en wieg op straat de camera’s paraat de wereld wacht het kind zingt zacht een lied en ziet de perslui niet het offer moet gebracht het lam geslacht de spanning stijgt de wereld zwijgt de scoop die komen gaat houdt ieder in zijn ban en plots met bruut geweld en onverwachte kracht wordt ’t kind van…

Op ieder potje past een dekseltje Op maat gemaakt Uniek van vorm Vaak gekleurd in unisex Voldoet hij aan de laatste norm Na jaren raakt het potje aangetast Het zet wat uit Of krimpt wat in Het dekseltje past steeds minder goed Schuift door of knelt Vullen, wringen, bruut geweld Is nutteloos, heeft weinig zin Bezit zo'n potje nog wel waarde…

Als bruut geweld de harten weer doet bloeden, terreurgeweld dat niets of niemand spaart, als god of mens ook nu niet kon verhoeden dat dwazen weer tot beulen zijn ontaard, dat twijfel dan de blik niet zal verblinden, dat angst noch haat de mensheid dan verdeelt, dat 't hart zich met de rede blijft verbinden en solidariteit de wonden heelt…

Een man stapt uit en heeft niet in de gaten hoe bang zij zijn, op bruut geweld bedacht, omdat hij zelf, gevolgd door onverlaten, ternauwernood ontsnapte aan de jacht. Daar staan ze, oog in oog met elkaars angst. De vreemdeling vertelt zijn wedervaren, van hen gedrieën is hij zelf het bangst. Hij moet naar Gent, waar zijn familie woont.…

De vesters komen met hun motorzagen met bruut geweld het sparrenbos belagen alvast voor Kerst, dan is die klus maar klaar. En ieder jaar, ’t is steeds het zelfde lied ga ik op pad om weer een spar te kopen terwijl ik denk: ~het is toch straal bezopen zo’n boom in huis~ maar laten doe ‘k het niet.…

Bruut geweld duwt het hoofd in braaksel Het slachtoffer weerloos op de grond Een hand op de keel, een voet op het hoofd Een strafexpeditie in het tennishok Hersenletsel, zware mishandeling In de pikorde staat de beul aan top.…

moment van herdenking slachtoffers van nodeloos bruut geweld verdriet, mededogen gevoeld in het land voor Samuel Paty en de onschuldigen omgebracht in Nice ik zou het willen uitschreeuwen om het verdriet zo groot, vele tranen snikkend tegen de angst, want die is verstikkend letters op papier letters, woorden die vragen, schreeuwen om…

Vuvuzela, vuvuzela ik was zo in de ban maar naast mij stond een man die blies zijn longen stuk en verjoeg mijn geluk het werd me plots teveel ik greep hem bij de keel en gilde stop eens gauw met dat toet’ren van jou er was geen houden aan ben door het lint gegaan Wat heb ik door mijn schuld hem aangedaan - refrein geveld door bruut…

Verspil het niet met bruut geweld. Wees moedig en beken je schuld. Wellicht word jij alsnog geduld en wordt de straf je niet fataal, die volgt in 't wereldtribunaal.'…

Terwijl het anders kan Zo’n ultiem verloren katholiek Hij haat de hele moslimkliek nooit mocht hij de Bijbel lezen Dus mag hij extra gruwel vrezen Want die paar rare misstanden Waarin de moderne Islam belandde Komen in hun ver verleden tijd Overeen met Jood en Christen beid’ Reinheidsgeboden van de Joden De vrouw achtergesteld Een en al bruut…

Zij zwalkt door de verlaten straten Al het menselijks is uit haar leeggeroofd Wild rukten handen de kleren van haar lijf Haar leven in een seconde van tijd uitgedoofd Haar schoen is zij verloren in het gevecht De tranen zijn stille getuigen in haar bevlekt gezicht Een schamel kledingstuk hult haar blote lijf Totaal verward doolt zij eenzaam…

Tere takken, jonge twijgen, bloesem in de knop beloftes die een aanvang krijgen het voorjaar volgt de winter op De lucht zindert vol beloften van leven de tere twijg wordt weer een tak de zwellende knop tot bloem verheven voor het oog met het grootste gemak Pasen schenkt nieuw leven het oude is voorbij gegaan een levend licht wordt ons…

Wat toch een weerzinwekkend wreed geweld! Wij willen wenend onze weeklacht jammeren vanwege die lieftallig leuke lammeren, lafhartig door een lamstraal bruut geveld. Zo’n lam moet, potverdorie nog aan toe, pas zinloos dood voor onze bárbecue!…

Niet ééns de benaming, zinloos geweld... Want als je de beelden hebt gezien, van de paarden die zó ongelooflijk bruut door een ménsenhand zijn geveld, dán is daar maar één woord voor op zijn plaats... pure immorele krankzinnigheid, zeg eens eerlijk, zit ik ernáást!?…

hij neemt mij hard en schopt zijn kinderen op de wereld maar hij heeft wel een klein hartje vroeg mij eerst hoe ze moesten heten…

Ze kopen een kip en ze kopen een haan en ze zeggen het ei is van mij Het kuiken komt uit ze brengen het groot en dan komen ze af met de bijl En niemand die er tranen om laat of een lijvig boek over schrijft Als hun eigen broed het leven verlaat is het dikste boek nog te klein na de nieuwe Big Bang is dit alles voorbij de kip…

Ik heb de zee met haar gevechten, haar brute krachten lang aanschouwd, hoe zij met nietsontziende golven de bange kuststrook heeft benauwd. Ik heb gezien hoe zij vernielde wat haar geweld dorst te weerstaan en toch, na eindeloos geworstel, moest wijken en ten onder gaan. En dagen later zag ik hoe zij in rimpelloze tooi verscheen.…

Ondersteboven abrupt afgebroken bruut snapshot van wreedheid…

Lentegeur briest bruut voorlangs, Bloesem verjagend.…

S trijdend tot de laatste ademsnik E enzaam vechtend om een waardig bestaan M aar brute kussen laten geen traan I s zij naar een vrije wereld gedwongen R esten van een waarheid worden gedoofd A fgelopen is haar leven, van vrijheid beroofd (Semira Adamu, een Nigeriaanse vluchtelinge, gestorven voor een zucht van vrijheid)…