Alle inzendingen over buren

ikzelf bestuur het is vandaag weer transformeren in profielen die de geest oproept wisselend waar stemming aan voldoet ik zal het moeten uitproberen bliksemschichten door een aggregaat botsend warm en koud de dader is als het hoofd weer eens op onweer staat natuur brengt vrolijkheid en treurnis weersomstandigheid je darren laat bij de buren…

je bedondert de boel Als m'n ogen nog niet open waren Zijn ze het nu, dat heb ik ervaren Na het gedicht van vuur vielen de schellen van mijn ogen Liever een verre vriend dan een goede buur…

ik ben hier niet goed in maar ja, we zijn nu toch buren. ik zet me schrap de ondervraging begint waar kom je vandaan wat doet je man werk je of heb je kinderen in de planning dan?…

de buurvrouw kwam achterom binnen de jonge vrouw zuchtte maar de vrouw was oud dus toonde ze haar respect ze luisterde naar haar verhalen over mensen in de buurt kletspraatjes waren het altijd negatief ze antwoordde nauwelijks en buurvrouw begreep nors stond ze op om triomfantelijk te zeggen dat ze nog een bakkie ging doen –elders…

Hoelang je ook zult gluren, Het gras blijft toch groener bij de buren.…

Slijpen we de messen om een natuurlijk deel te eisen, rechtvaardigheid in een vrije val rotsen in de ongetemde branding, de slagschaduw van onze natuur in de gevaren die ons omringen, de mythen blijken onze grootste buur, die naar geest niet te begrijpen is misschien wel de grootste straf.…

Waar wij nu staan heette hier en de verte noemt men ginder. Tot het plots door lijnen werd verdeeld in ons en andermans gras. Een streep veel dunner nog dan niks bepaalde dat wij voortaan hetzelfde en iedereen daarachter, echt heel anders was. -------------------------------------------- Uit: "'s Nachts verdwijnt de wereld", 2016…

het hangt er buiten omdat het binnen nog steeds te smerig weer is [senryu]…

Kwakende, kwakende kikkers bij zomernacht plonzen de vijver in d' eendenkroos tierend om hét vrouwtje paringsrituelen storende nachtmuziek maakt buren boos…

Ik woon in een half thuis uren van de stad in een steenslagdorp waaruit de jeugd verdwijnt en waar ik geen taal hoor die mijn pols versnelt Ik ken de jassen van mijn buren en denk dat ze nette mensen zijn vreemden die ik groet en van wie ik niet meer wil weten dan van mezelf Het is allemaal duidelijk een vraag naar vriendschap of er…

Schavuiten die op uitgestorven uren Muziek uit hun mobieltjes laten schallen En laveloos door stille straten lallen Die zijn natuurlijk altijd van de buren Die halen voor hun wangedragexcessen De etiquette van hun Breezerflessen…

Wie treurt er nu om regen als de dag zo traag begint en de buren vrolijk groeten, als het kind met heldere ogen 't klein geluk weer even vindt.…

Er hangt een wiegje in de struiken waarin een piepklein eitje wacht op warmte van het moederdons op het gazon strekt zich voldaan de kater van de buren uit ze zijn niet thuis dus zoekt het dier zijn heil bij ons…

zoals elke nacht eenzaam en alleen in het grote bed en wakker worden door het gelach en gepraat van de buren. elk woord van mij is er een te veel dus daarom niet gesproken maar onuitgesproken eenzaam en alleen.…

de huismus komt vanuit het verhaal in de krant onze tuin ingevlogen blij verwelkomd door de roodborst de kwetterende winterkoning verbaal door de merel van Groninger komaf die bromt: bist d'r weer mien jong alleen de zwart-witte kat van de buren van onze buren staat eventjes paf ik moet me al op verschillende veren concentreren en nu komt…

mag buur nog spreken namens eigen hart...…

de halve maan kuste de rokken van het wolkenfront ik keek in de nacht voorbij verdwenen buren schijnwerkelijkheid ik hield mijn adem in 1-hoog had even gelijk een ster verschoot…

jou pluk ik elke nacht zo zacht de buren weten niets, jouw pracht op water, op de schouw water ieder uur en tranen altijd weer als ik je sterven zie zo zonder wortel…

Een troostende buur zei d'r: 'Kijk niet zo zuur; je weegt véél minder kilo's dan grammen!'…

Kolderiek periodiek (nr.7 uit een reeks van 100) Zegt de ene buur tegen de andere: "Waar je ook heen gaat, je komt altijd jezelf tegen!" Zegt de ander: "Dat is nog altijd beter dan dat ik jou tegen kom!"…

wie hier heeft gewoond kan beamen dat tussen deze muren en helder schone ramen een dag langer leek te duren dan vierentwintig uren rozengeur en maneschijn alleen bestond bij onze buren…

Zondags naar de kerk na afloop koffie en limonade bij de buren gezelligheid en samenhorigheid beelden die ze nooit zal wissen.…

Die zomerzon werpt nog amper ‘n blik Op mijn balkon en dat van de buren Dus zijn ‘uren, dagen, maanden, jaren’ Zijn geteld; hij wordt eind winter geveld Met als resultaat heel, heel veel kapzooi!!…

Bij de buren misschien. Dat daar een tafel omvalt. Of een kachel. Dat daar woorden vallen. Dat men daar elkaar Naar het leven staat. Dat daar later alles koek en ei is. Maar hier niet. Hier gebeurt niets. ----------------------------------------------------------- uit: 'Hier gebeurt niets', ongepubliceerde gedichten 2010.…

mijn geluk stijgt naarmate ik het deel met anderen en ontbrekende buren ontstijgt één dag alle hokjesdagen het strand onbezet vliegen meeuwen laag in de kern van de zaak maar terzijde…

wil ik huizen wanneer mijn hart het niet meer doet middels bloesem van de kersen stuur ik jou een laatste groet daar zal ik dromen over de buren een duizend jaar of tien in deze ronding wil ik rusten hou ik het voor gezien…

Het is vast en zeker opruimingseizoen de buren kochten een nieuwe leren bank en een paar weken terug al een surfplank ik begrijp niet waar ze het van kunnen doen Zij zit uren aan de telefoon te debatteren de stofdoek is door haar niet uitgevonden hem vind ik behoorlijk kortaangebonden Stug?…

Als buren voorjaar denken hun wielenwagen wekken uit zijn winterslaap maakt hij langzaam hoge poten op een krappe parkeerplaats Hij gaapt, hebben en houden binnengedragen, schoenen uitgesloten voor de deur ‘ver weg zeker?…

Ze wordt zestien bijna, Liesje van de buren. Ze wordt bezien weldra en krijgt al meisjeskuren. Want als de jongens uit de straat beginnen lonken, heeft zij, de kin omhoog geeneen een blik geschonken. Ze smelten allen voor haar lange donkere vlechten die zij uitdagend zwaait: laat ze maar voor haar vechten!…

Vooruit sta op, en ga naar uw vergeten buren, en geef ze vandaag eens een gewoon en vriendelijk woord.…