Alle inzendingen over caleidoscoop OR patroon

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Het kleine oog gericht door het kleine venster in het licht van de wereld de kleine caleidoscoop, kleurt de aarde met één oog, telt de multiculturele regenboog, abstracte stukjes land en culturen afgewogen, verkleuren vorm en plaats, beweging door een simpele handomdraai, en een voortschrijdende tijd, om de carrousel te verfraaien, intuïtief…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Zere kaakspieren na bezoek lachgaswinkel, patroon van leegte.…

Een vrije vogel Gevangen in het patroon  Vleugellam gemaakt…

ik voelde het hete bloed vloeien breekbare momenten zweefden voorbij de samenhang verdwaalde in fragmenten pas toen het stopte was de realiteit van mij de caleidoscoop had weer zijn juiste tijdverloop het voelde thuis in handdrukken en welkom zijn er zijn een paar uur zoek ontsnapt ben ik aan boeien in onbewust gekluisterd zijn…

eens is er de tijd dat mijn huid het lijkwit baart aan de dood gelijk en onveranderlijk dan is van aard nog steeds kleur ik naargelang ik ruik en de ander mij proeft of de ander kijkt terwijl mijn geest soms in een doolhof vertoeft de caleidoscoop van de verandering onvermijdelijk besloten in mijn vlees wordt voortdurend vaak…

verweven de onder liggende patronen complex het boven gronds bestaan…

lijnen toveren onverwachte patronen fantasie vol kleur…

ingevulde plaatjes oude patronen vergaan klaar en afgedaan…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

jouw draden met mij verweven samen één patroon voor ‘t leven…

Verworpen in eeuwige strijd van zelfbeschikking geen enkel doel dat heiligt, ook ikzelf heb mijzelf gestenigd, oneindig lang de tijd gepijnigd rollen vuurstenen aan om in het mooiste uur tegen elkaar te slaan, vonken bloed zwijgen in de caleidoscoop van een fossiele oer-natuur herschikken de scherven in het zielebeeld van mozaïek…

Hobby klossend vlecht de kantwerkster in patronen voort. Wordt met klossen nog slechts een oude traditie in patronen bekoord.…

ik rol de losse draden maar op kluwens het gebeuren in de eigen kleuren bij elkaar ook zijn er lapjes stof ten dele onbewerkt gerafeld en nog lang niet klaar ik zoek naar een patroon in het mozaïek van maanden probeer toch alles af te ronden van het voorbije jaar op het palet van kleuren opent zich de nieuwe tijd geen patroon nog…

moet tegenwoordig twee keer kijken soms met vroeger vergelijken of het niet dan wel de waarheid is speelt werkelijkheid weer dubbelspel duik dieper in de zaken en laat me niet met oppervlakkigheid vermaken maar om tot het juiste te geraken moet ik in mijn herinneringen graven een caleidoscoop van mooie platen waarvan het verband…

gevangen in het patroon van jouw opvoeding is het voor jou dan ook normaal om steeds voor iedereen klaar te staan maar dan onverwacht... een signaal jarenlang borduur je verder nog steeds gevangen in datzelfde patroon het is niet langer vol te houden er moet iets gaan veranderen maar hoe... men zegt gewoon eindelijk zie je zelf in dat…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

ieder legt zijn mozaïek de steentjes heb je meegekregen patronen echter niet we voegen ze met groeien laten kleuren bloeien in geluk en harmonie tot de steentjes breken wij het geëigende patoon vergeten niet kunnen volgen onder kritiek worden bedolven door af te wijken van wat gangbaar is ja ook jij wist weet dat jouw patroon…

waar aan verjaren nog een stoffig image kleeft is het bij jou altijd feest natuurlijk is er de terugblik op wat is geweest in een nostalgische caleidoscoop maar door je lach die nog straalt met jeugdige vitaliteit vergeet ieder die tijd kijkt in bewondering naar de souplesse waarmee jij je door het leven beweegt verbazing over…

steenvruchten vergroeid met tijdsbeelden als harde pit te kraken, ongenietbaar, verdicht tot hij de ogen sluit wordt hij uitgespuwd, op het geopende land om z’n overwoekering vrij te maken ontstaan winterharde pijnbomen, de ziel stijgen boven de kruinen uit, iconen sluipen het gedroomde binnen, van de lente, zomer en de herfst, caleidoscoop…

nog steeds nieuwe kleuren en van voegen wil ik niets weten omdat alle patronen bij mij steeds weer breken…

te geven in een patroon voor verder leven met een geweldig eigen perspectief…

alles dat beschadigen kan Het diepste dat mijn ik genoemd wordt Daarom vraag ik hulp aan jullie Die vakmensen zijn en deze Patronen herkennen, en mij willen Helpen deze te doorbreken…

eens zal het woord niet langer duister zijn het zal zich splitsen in wereld oude dromen de wekker zal gaan het verborgene zal patronen weven in de honger van heimwee…

Het is zo druk in mijn hoofd Ik voel me ellendig en alleen Het is zo mijn patroon overal voor te zorgen en mezelf aan de kant te zetten En nu kan ik het niet meer Ik moet nu mijzelf bijstaan en er gewoon zijn…

Ik ben zo Een lief kind Ik vecht Om gezien te worden Doe alles Wat de ander wil Laat de ander Mijn leven Besturen Zoek bevestiging Van de ander Vind mij lief Zie mij Ik ben geen kind meer En in gevecht Met mijn eigen leven In eigen hand te krijgen Mezelf lief te hebben Met hart en ziel Mijn leven Leren leven…

jij bent van stof hebt ooit jezelf geweven uit genen die je zijn gegeven zij sponnen zich tot draad kleurden tot patronen in veelvuldig delen hun eigen boodschap bracht jou groot van moederschoot tot meerderjarig jouw bestaan is het uniek gebeuren van een leven lang leren tot stof zal jij weer wederkeren…