Eens

eens is er de tijd
dat mijn huid het lijkwit baart
aan de dood gelijk
en onveranderlijk dan is van aard

nog steeds kleur ik naargelang
ik ruik en de ander mij proeft
of de ander kijkt

terwijl mijn geest
soms in een doolhof
vertoeft

de caleidoscoop
van de verandering
onvermijdelijk besloten
in mijn vlees
wordt voortdurend
vaak onwillekeurig
overgoten

het maakt mij telkens wees

vergankelijkheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 6 stemmen 174