Alle inzendingen over contact

ik zag hoe de omgeving jou meer en meer begon aan te spreken vergeleken met vroeger pril was nog de interesse maar groeide in frequent contact iedere keer als jij het zag je hervond stukjes herinnering waarvan de afkomst zonder raken langs je heen ging nu lijken alle zaken steeds meer deel van jou uit te maken bij jou te gaan…

telefoon geeft een geluid mijn hart springt op ik kijk hier al zo lang naar uit toch een beetje gespannen open ik het bericht wie weet wat je gaat zeggen nu misschien sla je de deur wel dicht langzaam lees ik woord voor woord en dringt het tot me door dat mijn gebeden zijn verhoord ook jij wilt graag dit contact en wijst het niet af…

Kom niet aan mijn buren, ze komen ook niet aan jou. Maar als je aan ze komt, raak ze voorzichtig aan, teder als een peuter: geef ze een hand, een kus, een schouderklopje, een aai over de bol. Ze hebben het verdiend of ze gaan het verdienen. *Geschreven voor de site 'Kom niet aan mijn buren'!…

sommigen hebben in hun bedroom een nachtdroom sommigen leven hun dagdag in een bad dream sommigen hun dag in een nachtmerrie hun dwaalschreeuw getikte herrie - hun darkroom babbelbox-idioom veilig achter scherm chattend keren zij hun kerm anoniem - wel heel ferm hun bestaan gaat ons allen aan: onbekend ongemind…

ik kende de bruggen met hun snelstromend flitsend water waar hun schaduw met diepzwarte woorden riep om te duiken mee te gaan in de fuiken der verlokking van het niet meer bestaan nog restte de kou en een twijfelachtige afzet bang voor de pijn van contact in de klap die het water echt brak en de brug verdween…

nog weten wij van warm contact in het schrijven van dromen op elkaars huid in een bijna vergeten perspectief zijn er overleveringen van bruidegom en bruid in massa media blijven dans en muziek nog bekend door sensomotoriek maar naar echte aantrekkingskracht smachten generaties die dat nooit hebben gehad waar vroeger liefde…

Het contact is verbroken Vrijdag was het laatste bericht Toch kan ik het niet laten Zie continu je gezicht Wil je toch nog laten weten Dat ik veel geleerd heb van jou Ook al gaan we niet met elkaar verder Weet dat ik best veel van je hou Heel bijzonder waren onze momenten Iets wat ik niet meer vergeet Dat je mijn prinses bent Dat is hoe…

In Bern staat een steen met opschrift op een begraafplaats oud en Israelitisch GOTT WEISS WARUM geplaatst door Myria Dreyfus gelovige een bericht in wanhoop gespleten vol onbegrip voor de Allerhoogste In 1944 na de slachting van Arthur Bloch haar man 16 april 1942 veertig jaar rond reizend handelaar in vee goedhartig vreedzaam en bedaard…

door het strelen van je hand verdwijnt de logica uit mijn verstand in vrij associëren vragen gedachten niet te wachten met intenser raken vingers maken onderhuids contact wisselen gevoelens uit door stromen energie op gelijke golflengten groeien dromen bloeien in een zacht en teder samen komen…

ik raak je aan je schrikt vindt dit nu het verkeerde ogenblik maar klein contact van huid op huid intiem zonder geluid kent geen beperkingen het is verstaan met elkaar gaan het warme tonen van welgevalligheid in openheid zonder geboden de wereld laten zien dat wij elkander mogen…

Ik Wil Echt Puur Contact Wat is dat Wat is echt Wanneer is het echt Natuurlijk Wat is dat natuurlijk Ik wil er gewoon zijn Wat is dat Er gewoon zijn We zijn er toch gewoon Of niet... Zijn we er niet?…

die vervaging... alsof het er niet toe doet glijdt het voorbij, rent weg verbergt zich in de brij van niet meer weten meten stappen steeds dezelfde pas het gras is groen, maar wat nu als verborgen achter glas de wijdste blikken er nu ook niet meer toe doen?…

Licht lichter en lichter Dicht dichter en dichter het luwen traag en trager nog een paar laatste seconden die eeuwigheid worden de hersenen de uitval elektronen die in de kern vallen de waarnemingshorizon eeuwig vallend het massief zwart gat de genade die pijnloze dood wordt raakt nog aan de neuronen het laatste contact met de verzuchtingen…

om eender welk contact maar woorden kunnen bij een handschrift achterblijven…

Ze ligt met een landschap van een man in bed. Hij is enorm en zij heeft nooit voor bergbeklimmer gestudeerd. Verkleind tot een verliefde kleuter klautert ze rond: tong in zijn oor, spitse vingers in zijn maag, verder omlaag - ze hoort niets. Een landschap praat niet. Hooguit gromt het zachtjes, liggend op de rug, zichzelf, waardig. -…

Elke dag worden duizenden mensen geboren elke dag gaan duizenden mensen dood Elke dag vrijen duizenden met andere duizenden en moorden enkelingen duizenden uit Elke dag zoek ik naarstig naar mensen en ga met mijn kop door duizenden muren ------------------------------------------ Uit: 'Geen Hemel zo hoog', 1983.…

Lange tijd niet meer gezien, mijn broer. Waar was jij al die tijd? Het was zeker al een jaar of twee, toch was ik jou niet kwijt. En nu ik jou na al die jaren toch weer even tegenkom. Weet ik niet wat ik moet zeggen. 'K weet het, het klinkt misschien wat stom. Maar iemand die je amper kent die mis je niet. Da's wat ik ervoer. Toen ik…

rust heerst in mij de bladeren zijn gevallen net als gedachten een plek vinden en de strijd in mijn gemoed allengs verzachten rust heerst in mij ik kan weer geven de ander zien en horen de eenvoud van intens contact kan mij weer bekoren ja,,het lijkt niet groots of van gering gewicht toch raakt het dat wezenlijke wat…

Toch verlang ik zo naar dit contact met mijn huid. Als hij met een vinger de split van mijn vingers beroert, word ik rood en voel ik mijn schoot. Wij glimlachen, het doet ons goed. Is het wel, als het moet? Maar ik geef toe en doe, en doe, en doe.…

en ik in stille verwondering een tastbaar, ontroerend contact ervaar. Met dank, voor jou Philippe…

Het korte contact vluchtig als de wind door lange haren bleef toch voelbaar als de afdruk van lichamen die elkaar hebben verwarmd Zie ik je nog wanneer of waar of wordt dit toch weer een stukje eeuwigheid droom van een dag…

Nu zoek ik contact met andere taalmensen, om gevoelens te delen, om ergens heel close te zijn in deze moderne tijden van hardheid en domme vluchtigheid. Ik ben een taalmens, ik kan daar niets meer aan doen, zal altijd een taalmens blijven op zoek naar jou, lief ander taalmens.…

Het contact werd zelfs langzamerhand formidabel gevonden door elk, want ze konden de pot op en dát schiep een band.…

Waar wij eraan gewend Zijn geraakt elkaar Wegkijkend voorbij te gaan Is daar zo maar die ontmoeting Via Marktplaats waar we Zo waar een mens ontmoeten Die we in de ogen zien, Die zijn verhaal vertelt, En die bereid is ook Ons verhaal aan te horen…

Mijn buurvrouw was de geleende vuilniszak en af en toe wat vulling voor de kattenbak dieper reikte het contact nooit ik ben enigszins verstrooid Ik kreeg vandaag een kaart dat haar klus was geklaard ik heb spijt als haar op mijn hoofd ik heb haar ooit eens een kopje suiker beloofd.…

Ik dank je Dockumer Stabij, je bent een zegening voor mij, want ik besluit mijn dag toch blij omdat ik wat contact had.…

mijn glazen dalen af naarmate ik haar ervaar en de zoete reuk mij bevangt als lokkend gebaar het witte zijde kleed omhult haar flets waarneembaar lijf waar een licht golvend gewelf zeker nog niet hangt, zover ik met fantasie daarop drijf de afstand valt weg ook al schept het naakte geen innig dichterbij ook niet als ik haar raak; een…

We praten nergens over, we ruiken alleen -- naar dezelfde zeep.…

om eender welk contact maar woorden kunnen bij een handschrift achter blijven…

De politie van Rotterdam wil beter contact met de burger, vanwege ‘t onveilige gevoel, wat niet wegneemt, dat men altijd op zijn qui vive moet zijn!…