Netgedichten

netgedicht (nr. 8.820):

zo gewoon

rust heerst in mij
de bladeren
zijn gevallen
net als gedachten
een plek vinden
en de strijd in
mijn gemoed
allengs verzachten

rust heerst in mij
ik kan weer geven
de ander zien en horen
de eenvoud
van intens contact
kan mij weer bekoren

ja,,het lijkt
niet groots
of van gering gewicht
toch raakt het
dat wezenlijke
wat ik zie
in jouw gezicht