Alle inzendingen over gewoon

Mop, ik wil je wat zeggen, het een en ander aan je uitleggen. Misschien snap je dan wat ik bedoel, over wat ik denk en voel. Heel gelukkig ben ik nu niet en dat doet me veel verdriet. Ik wil zo graag terug naar toen en het vandaar met jou overdoen. Daar voelde ik geen pijn en verdriet, want weet je, het bestond er gewoonweg niet. Alleen…

"Gewoon" een diefstal, van "gewoon" een auto, uit een "gewone" showroom, door "gewone" inbrekers. We gaan en blijven, 't "gewoon" vinden, en dat is 't toch ook "GEWOON"…

omdat vandaag nooit gisteren blijft en elke tel zijn geschiedenis schrijft omdat in het troebelste gedachtenwater alleen de waarheid bovendrijft en oude kwaadspraak naar nieuwe leugens neigt omdat de wijsheid in alle talen zwijgt en licht met donker de liefde bedrijft omdat ik niet verdraag dat de droom wordt bedreigd en in die…

Zonder na te denken, zeg k mijn dagelijkse zinnen, weet ik liefde te schenken en de mensen te beminnen...…

wij sterven ook gewoon bladeren worden weggewaaid vlinders worden weggeregend wij sterven weg stikken in de tijd dood gewoon doodgewoon…

Zijn wereldje is heel klein geworden, de kinderen druk, zijn belangrijk geworden, voor hem bezoeken hebben zij geen tijd, of is het gewoon…onnadenkendheid.…

gewoon zoals ik ben en voel, dit ben ik gewoon .…

Gewoon even weg, even weg uit deze wereld, dit leven of alle gebeurtenissen. Gewoon even weg, even weg om te voelen hoe het ook anders kan, anders dan nu. Gewoon even weg, even weg uit deze wereld, dit leven of alle gebeurtenissen. Gewoon even weg, even weg maar toch liever ook niet..…

Zo heel gewoon, een vriend van mijn eigen zoon, vraagt, wanneer ging U het laatst uit eten? Bijzonder is het antwoord evenmin, want iedereen mag best weten, dat dit amper meer voorkomt.…

Gewoon maar doorgaan en net doen of alles gewoon is, wat helemaal niet zo is, maar dat weet niemand, dus gewoon doorgaan, gewoon gewoon doen, zoveel mogelijk alles gewoon maar gewoon doen. Net zolang tot alles weer gewoon is. Maar je weet niet of het ooit nog gewoon wordt.…

morgen is het weer zomer dan hangt aan het groene ijzerwerk rondom mijn kleine buitenterras weer het opgehangen plastic in zwart gevuld met een kleurrijk gewas of beter gezegd, eenjarige plantjes zij blijven twee seizoenen zo sterk als de kwetsbaarheid van oude van dagen er zijn nog vetplantjes in rieten mandjes, overjarigen zoals dat…

Soms denk je dat je anders bent, maar juist dan ben je gewoon. Maar wat is gewoon? niemand is hetzelfde dan zou het saai worden en dat is anders. Anders als gewoon is dus eigenlijk normaal. Want wanneer je anders bent, ben je dus eigenlijk gewoon.…

Smorgens opstaan, heel gewoon, onder de douche staan, heel gewoon, ontbijten en koffie, heel gewoon, tussen de middag een boterham, heel, heel gewoon.....…

Gewoon, gelukkig zijn, zonder rancune gewoon, blij zijn zonder woorden. Gewoon, is zo gewoon nog niet, wanneer je de narigheid om je heen beziet, maar draai je om en sta niet stil, niet omdat je dat niet wilt: Maar omdat je gewoon gelukkig wilt zijn, zonder rancune, zonder pijn!…

een zwarte vogel met gele snavel tikt zachtjes tegen het raam een teken om stilaan vrolijk op te staan mereltje lief mijn grote hartendief want elke vroege morgen zingt hij eerbiedig voor mij vlekkeloos… zijn mooiste lied !…

Ze zei: ik brand een kaarsje, speciaal voor jou alleen, dat ga je merken, dat voel je echt da'k het meen! En zo brandde zij een kaarsje speciaal voor haar vriendin, en weet je ze ging er echt, niet eens tegenin. Want 't branden van dat kaarsje ging heel Nederland door, kwam precies terecht waar 't wezen moest en daar deed…

Zoals tijd in het leven snijdt, Meedogenloos en zonder spijt. Zoals pijn en verdriet teveel kan zijn, In jouw leven het refrein. Zo ook weer kan er dat moment komen, Dat je weer in jouw dromen durft geloven.…

Mijn ogen zal ik nog niet voorgoed opslaan, al zijn ze vannacht plots met schrik vervuld, is er werkelijke onrust in mij komen wonen die met alle macht het wankele wilde tonen. En waarom die uren eensklaps zijn gekomen zo mijn denkruimte thans hebben ingenomen ongevraagd hebben zij wellicht iets geveld, heel stilletjes met 'n vreemdsoortig…

Je spreekt vaak over de complexiteit van het leven dat ons is gegeven, over hoe de mensheid ontnuchterend van geluk mag spreken dat er kinderen onbevangen registrerende pennen zijn. Sommige uitspraken van je zijn als een liedje een bijzondere versregel of persoonlijke brief. Nee, dagelijks andere prikkelende gedachten dan weer juist een unieke…

Het is te horen, 's nachts in die kamers ver weg, of was het ook bij jou onderweg op tonen in de wind ook echt duidelijk te verstaan niet ver hier vandaan. Ik zag het zelf in hun ogen intens bewogen al was en is het in een herhalende flits snel gegaan ik zag in werkelijkheid ook jou weer hier bij ons staan. Een punt zetten maakt wellicht…

Gekleurde bermen waterkant wijde verten niemandsland Zwanennest haas in de wei fluitende vogels de ochtend is van mij Neveldruppels kwakende kikkers opgaande zon Op zo een moment wou ik dat ik schilderen kon...…

Een duplicaat van jezelf dat noemen ze een Kloon Hoe kunnen ze het bedenken Ik vind het belachelijk gewoon, om zover door te denken...…

Sinaasappels zijn oranje het weer wisselt per seizoen De zon die ons verwarmt het gras nog altijd groen De zee die met vloed opkomt en met eb weer snel verdwijnt De blaadjes aan de bomen de maan die 's avonds schijnt Zo "gewoon" als de sneeuw wit is en de hemel die meestal blauw is Zo vanzelfsprekend is het voor mij dat mijn liefde alleen…

Je ogen vertellen levensverhalen, je lippen beschrijven boekwerken, ik kan maar niet van je gezicht afdwalen, en kan niks negatiefs opmerken. En ik ken je niet, nooit gezien, je zit alleen maar naast me in de trein, ik weet alleen je gezicht, en bovendien, voel ik ondertussen pijn. Vraag me niet waarom, of hoe zoiets nou gebeurt, ik geef…

Een zonnestraal, een zuchtje wind Een brede glimlach van je kind De koffie 's morgens voor je werk Het zingen, zondags in de kerk Het wandelen, de rit per fiets Een vreemde groet je, uit het niets Het leven als je wakker wordt geniet er van, het is zo kort…

Met mijn gekleurde gedachten zie ik je schaduw voorgoed verdwijnen in een dankbare leegte van een gebroken moment. De tijd was een toeschouwer die op ons leek en het moment bewaarde in een gedachte die zijn navelstreng verloor. De pijn volgt ons niet meer en verstopt in…

de dichter droomt van oeverloze stromen die traag door een oneindig laagland gaan hij peinst over de zin van het bestaan en wat er na de dood zo-al zal komen hij is een god in ’t diepst van zijn gedachten z’n ganzenveer bedwingt het perkament beschrijft de wolkenvelden die frequent extase of een zwaar gemijmer brachten hij weent om bloemen…

rust heerst in mij de bladeren zijn gevallen net als gedachten een plek vinden en de strijd in mijn gemoed allengs verzachten rust heerst in mij ik kan weer geven de ander zien en horen de eenvoud van intens contact kan mij weer bekoren ja,,het lijkt niet groots of van gering gewicht toch raakt het dat wezenlijke wat…

Ik droom niet van een mooie auto Of nieuwe kleren Wat ik zou willen, heb ik al vaak genoemd Al duizende keren Ik wil gewoon zijn Ik hoef niet speciaal of excentriek Ik wil heel gewoon Helemaal niets uniek Net als iedereen Wil ik mijn leven leven Net als iedereen Wil ik mijn leven zin geven…

ons en alles gewoon zomaar mocht en het normaal was dat ik stief van verdriet heel gewoon.…