Alle inzendingen over corona

Ik denk dat ik het niet zo goed meer snap, Eerst moesten we in vleermuizen geloven, Maar deze week bracht een rapport naar boven: Waarschijnlijk komt corona uit het lab. Het virus is dus moeilijk te verklaren, En ook niet in een doofpot te bewaren.…

Een mooie vrouw minister president De BBB wil Volendamse Keijzer Maar is die vrouw gemaakt van staal en ijzer Corona Mona, heeft die dat talent? Dat Carolien zich in de vingers snijdt Is klaar, maar spijt is wat een koebeest schijt…

in hetzelfde schuitje zeggen wij zitten wij allemaal met elkaar al zijn er ook grote verschillen in de vele bootjes en jachten sommigen varen het comfort ontspannen op hun balkons een goedgevuld glas drinkend van luxe gemak stijlvol voorzien anderen varen een motorboot die host en klotst op de golven alsof er geen grote zorgen zijn…

Het flexwerkpleksyndroom is uit mijn dromen Kantoortuinstress is ook verleden tijd Geen last meer van ‘collegialiteit’ Geen file meer is ook mooi meegenomen Onlangs zag ik mijn vrouw en beide zonen Ze bleken in hetzelfde huis te wonen!…

er is angst er is isolatie er is hamstergedrag er is ziekte ja dood is er zelfs er is zelfs dood maar we horen de vogels weer zien elkaar op afstand beter nu dan dichtbij de lente kondigt zich zoals alle jaren weer onder kleurrijke hemel die van donkergrijs naar hemelblauw tint mensen zingen voor elkaar klappen en applaudisseren…

door de hele wereld waait een andere wind ooit sereen en zonnig is zij guur en koud nu ons angst boezemend voor het onzichtbare dat ieder bedreigen kan met in toenemend aantal straaltjes van zonneschijn van blijken van waardering door de zorg voor elkaar die wij welhaast vergeten gelukkig hervinden kunnen in het stof van ons hart…

Denk met vleugels dat geeft vrijheid, zei een wijs mens tegen mij.. Los van ketens overstijgend, diep van binnen vogelvrij…

Sinds het begin van corona, nu enkele maanden geleden, leven ze in ademnood zij die het vandaag nog kunnen navertellen. Aan de muur hangen hun herinneringen een boom met vele takken. Dat is waar zij voor elke dag opstaan.…

Zij die naar het buitenland reizen, komen hopelijk gezond terug; want van corona herstelt men minder snel, dan van een zere rug. Het verschrikkelijke virus geeft ons deze winter ook geen vrijheidsgarantie; Laat ons ondanks alles klinken op een coronaluwe zomervakantie;…

Er is een leven met corona maar heel voorzichtig met mondmasker in de straten. Beter dat, dan opgesloten zitten. Na maanden van vrije val blijken de touwtjes en de parachute weer stilaan te verstrengelen. We hangen nog te bengelen. We voelen nog geen vaste grond. Onze hartslag gaat weer de hoogte in.…

Winkelschaamte, afstand houden, handen wassen, mondmasker. Dat soort gewoontes wordt vandaag omschreven als het nieuwe normaal. Daarnaast is er ook het nieuwe abnormaal. Of vindt u het vanzelfsprekend dat de zee niet van iedereen is? Vindt u het normaal dat uw zoon maar op 1 september naar school mag? En gaat u spontaan opbiechten aan…

Voorzichtig schuifelen wij elkaar voorbij met ogen die gedogen ogen naar andere ogen achter gesnoerde monden liggen woorden gevangen blijft taal bekrompen ik zie jou, jij ziet mij in vertraagde wereld nog coronisch veraf maar toch zo dichtbij blijft elke verhouding platonisch.…

Corona code oranje, het weer code rood; aan beiden hebben we een broertje dood. Over de Covid maatregelen kunnen we maar niet zwijgen; dat komt omdat we het aantal besmettingen opnieuw aaneenrijgen. Het virus slaat weer genadeloos toe; Menige groepen waren de "huidhonger" moe.…

Emoties vandaag Honderden mensen opeengepakt in de zaal voor het optreden voor hun idool. Bijeengepakt, zwetende blije mensen naadloos schouder aan schouder, buik aan rug, adem aan adem. Juichend, wuivend, glunderend. Ik keek het aan en een kleine droefenis greep me bij de keel. Ik voelde gemis. Niet zozeer om daartussen te staan,…

Alles went, als het maar lang genoeg aansleept, zelfs de pest die corona heet.…

Corona doet vreemde dingen met ons.…

Tijdens de corona worden kleine werkjes uitgevoerd. Buren die bezorgd informeren. Vrienden die een grapje sturen. De plotse rust in de agenda Een duim achter je naam. Wij hameren voor kleine gaatjes te vinden in ons al zo korte leven, om toch nog iets goeds te beleven.…

Corona ontwrichtte verbijsterend veel (het dichten daarover viel eerst veel te zwaar). Het drong zich naar binnen, er bleef weinig heel. Een knuffel werd afstand, een kus slechts gebaar. Een vijand die “eigenlijk” niet werd verwacht, Vernietigde levens; het heden werd “toen”. Maar zorgers en dokters ontwikkelden kracht.…

Gekooid binnen afgemeten contouren zie je ons zitten als in een wagon van de trein der traagheid hoe achter beslagen ramen de uren, de dagen vervagen hoe lang duurt de reis naar het eindstation of blijven we nog lang in de ban van het ongewisse?…

'k Ben in mijn kot gebleven 'k luister naar de stemmen die er niet meer zijn het duurt nu al even en ik vind het eigenlijk wel fijn ach, wees niet bang het grote misbaar keert terug en dan wordt leven aan een slakkengang weer snel herinnering, denk maar millenniumbug maar jou zal ik dan wel weer horen ondanks het geloop en ondanks het gedoe…

Ademnood, ademnood, ademnood en dan volgt de dood. Met gerochel en gepiep is hoe het leven afliep. Een week geleden nog volop in het leven gestaan, nu in quarantaine eenzaam heengegaan.…

Voor mij is deze tijd niet zwaar te dragen Want huis en tuin zijn steeds al mijn Parnas Geen geldnood: mijn pensioen komt trouw in kas Toch word ik innerlijk geplaagd door vragen Zo komt er alsmaar bij me bovendrijven Waar nu een dakloos iemand ‘thuis’ kan blijven…

zoals van me wordt verwacht om m’n moeder te beschermen ongeacht dat ze binnenkort sterven gaat tranen zag ik tranen op haar gelaat we huilden met glas er tussen ik zwaaide en gaf haar kussen een ongekende pijn ik kon niet bij haar zijn mijn hart door midden gescheurd wat is er toch gebeurd tranen door het glas ik wou dat ik geen Corona…

De jeugd is tegenwoordig te frivool, gedraagt zich egoïstisch en losbandig, dus dacht ik na de CITO: 'Kies verstandig en plaats je dochter op een strenge school.' Eén ochtend slechts heeft haar verblijf geduurd: ze niesde en ze werd eruit gestuurd.…

Corona trekt zich niets aan van wiens schuld deze tweede golf is. Het enige dat indruk kan maken op het virus, is dat we allemaal onze plicht doen en zorgen dat we zelf de regels opvolgen.…

ik wacht staar hang geeuw slenteren werd mijn nieuwe wandelen in het westen verdwijnt het schrale licht dat nog nooit op iemand wachtte ik keer op mijn stappen terug thuis zwijgt de mailbox als het graf mens noch nieuws onder de zon dag en nacht dicht ik de kloof sinds jij er niet meer bent…

Wat al lang niet meer opvalt is de somberheid en het doemdenken. Met korte zinnetjes die alle hoop wegnemen. De samenleving is mislukt. Jongeren zullen de gevolgen van de coronacrisis hun hele leven meedragen. De economie zal het nog lang heel moeilijk hebben. Ze gaan gepaard met sentimentele verhalen over pijn en verlies. We koesteren…

Ik haat die zin. Het is een leugen met een strikje maar we horen hem graag, soms liever dan te moeten vaststellen dat het leven niet alles brengt wat werd gehoopt. Wat nochtans waardevolle verhalen zijn. Toppers die een steile klim hebben gemaakt, zijn inspirerend. Maar ook mannen en vrouwen die zijn moeten afdalen tot de bodem weten veel…

Als een donkergeweven deken valt de avondschemer in. Zwarte boomtakken als haarvaten vormen medische netwerken. Ganzen aan de horizon haasten zich naar warmere oorden. Al vloeit mijn inkt wat ongelijk, beeldrijk laten patronen hier de hemel op koud marmer lijken. Later zal deze stemming-ets met hagelwit passe-partout, in een glimmend-gouden…

Neem me met je mee Waar ik kan rennen door de straten En kan vrijen in het park En mijn zorgen achter laten Neem me met je mee Naar een talkshow zonder gasten Waar het virus niet bestaat Net als dashboards en fantasten Neem me met je mee Waar de oude mensen dansen En de jonge en de vreemden En de mensen kunnen sjansen Neem me met…