Alle inzendingen over dak

De last zonder slopende gedachte De dragende muren die het dak laat rusten De last is zwaar De last lacht, ik rust…

Een lijster twee meesjes een winterkoninkje minimale kostbaarheden in mijn tuin twee duiven op het dak en op mijn raam daar kleeft een slak…

opgedroogd zijn al zijn dromen verslaafd is hij en stijf en moe onder het loze dak vleit hij zich neer de donkere hemel dekt hem toe…

breng de zee haar ruisen rollen donderen beuken haar zuchten onder één dak samen zing dan zing de zee…

als vader uit zijn dak ging vloog het serviesgoed door de lucht kalmte kees kalmte kan je redden suste moeder dan nerveus een vuurspuwende berg heeft daar geen oren naar de Vesuvius was vaders bijnaam in het dorp als vader uit zijn dak ging kropen de kinderen onder tafel daar zagen ze moeders handen die tranen op scherven veegden…

Ik wil het schreeuwen van daken Dat ik jou vannacht heb liefgehad…

Jouw dagen op het dak zitten zijn voorbij, ik kende jouw gemiauw, en jij herkende mij. Ik vroeg je of je nog even bleef, je knipoogde en hield je kopje scheef. Jij gaf me meer, dan ik jou ooit geven kon, maar jij was al blij, op het dak in de zon. Jouw naam roepen kan ik nu niet meer, je herinnering doet nog teveel zeer.…

de stad weifelt over de huizen de morgen vaart over de daken de stad binnen de zon staat op tussen de huizen onder carillonmuziek de mensen wandelen in het donker als het elf uur is de zon spoelt aan op de daken aan het strand van de verten ligt de stille zee der lucht waarin het schip van een kerktoren flikkert in de buik…

- Stante pede werd ik Van mijzelf verdreven Naar een afdeling Met gesloten deuren Zonder kieren en spleten Zonder dak dat lekt…

Ik blijf schreeuwen van de daken om jouw fluwelen huid op te roepen onder een gekleurd satijnen laken.…

Maar of er nog een weg omhoog zal zijn - door daken, door alle dichte dromen heen. -------------------------------------------- uit: 'Deze poelen, deze geest', 2008.…

De herfstwind raast te zeer gehaast weer langs onze daken ik krijg geen kans in deze rondedans mijn zomer af te maken.…

Een krokodil uit Bloemendaal Leest vaak een spannend verhaal Over monsters en enge draken En harige spinnen op de daken Hij bibbert dan helemaal…

Zilveren dansers kussen de daken buitelen, spartelen in regengoten door regenpijpen zilveren regendansers bazelende waterdragers buitelende regen.…

Jezus redt Had hij op zijn dak gezet. Het zijn toch onze medemensen Die ook zaken voor zich wensen Ook als Jezus redt. Als we nu eens proberen Dat redden zelf te organiseren.…

Onder Dak, Ja ze komen nu echt binnen echt, ik zag het eerder goed schrijvers hier, veel nieuw bloed mooi, Uw gedichten, en Uw zinnen.…

Na Ben Ali en Hosni Mubarak krijgt nu ook Silvio flink op zijn dak. Het volk wenst finaal die corruptiekwaal uit te roeien met wortel en tak.…

toen kwam de minister van oorlog kijken en sprak : zo nu en dan een lijk en wat bommen op je dak moet je afstandelijk bekijken dan ga je heel wat vlugger over lijken…

Ik zit Op mijn balkon Zing Zachtjes Mijn lied Met de klanken Van mij Ukulele Een musje Neemt plaats Op het dak En fluit naar Hartelust mee…

het weer is vandaag in een dichterlijke bui er ligt rijm op de daken de zon zal aan die dichterlijke aspiraties wel snel een einde maken…

Een gewichtig man in Greven Wilde groots en meeslepend leven Maar na een smak van het dak Zat zijn poot in de prak En is 't bij meeslepend gebleven…

Een wapeninspecteur in Irak Kreeg na het rapporteren de zak Al zoek ik tien jaar Ik vind geen gevaar George Bush ging compleet uit zijn dak…

Geknetter een salvo op de koepel van mijn dak geen doden geen gewonden gerommel geroffel gedonder een flits kort daarop zonovergoten een ingehouden lach…

Het viel koud op mijn dak Als ik keek naar het gemak Waarmee het mij werd verweten. Geweten en zuiveringszout, dat is fout op fout.…

Je hoefde enkel maar te zeggen: Sinterklaas staat op het dak, en dan waren ze gehoorzaam en zo lief en zoet en mak.…

Zijn lichaam en ziel verkloot Door een gewaagde sprong van het dak Kwam er een einde aan het leven Van een markant persoon De legendarische rockzanger, dichter Pianist en kunstschilder Herman Brood…

een hoopje nog en het is een mootje meer en het is een enkele tel en het is de daken dragen de regen die de daken dragen de mannen dragen het lichaam dat de mannen dragen de bomen dragen de takken die de bomen dragen de violen kermen de violen het einde stuitert op het einde der spiralen de hond blaft de hond je schouder haalt een schouder…

Een "junkie" uit Hoogh Catharijne Moest voor diefstal bij de rechter verschijnen Hij klom op een hoog dak Keek naar beneden en sprak: "Ik moet maar van deez' wereld verdwijnen!"…

Eveliene van vier jaar, wordt 's avonds wakker roept om haar moeder en zegt, mijn bed is nat, snap je dat nou, 't is het dak, wat lekt!…

ik heb logés logés in verenpak niet in de logeerkamer zij verblijven onder het dak ongevraagd ingetrokken doch nimmer ongezien wacht de spion van hiernaast zijn kans ze te verwezen sindsdien…