Alle inzendingen over danken

Kerstmis, feest van licht op heden, laat ons zacht en teder zijn, laat ons danken voor 't verleden, zalven eenzaamheid en pijn.…

Ik werd aangegrepen en tot tranen bewogen Toen kwam het lied dat ik zocht in mijn hart in mijn werk Laat mij alsjeblieft, Elena als de avond valt nooit vergeten U te danken Laat mij alsjeblieft, Elena nooit de leegheid ervaren van één dag...zonder U VUL MIJN HART... les mijn dorst... droog mijn tranen... Kom heel vlug...…

iedereen loopt aan je te trekken , zo behulpzaam als je kan zijn voor hen, je help de een na de ander , dank je wel dat bestaat niet, ja over je kletsen , achter je rug om zeggen ze dingen, dingen die niet waar zijn , mensen kijken je aan met de rug , spreken geen woord meer terug, als je vraagt is er wat, geen antwoord ja soms nog een…

Gretig gloeide de avondzon en vulde het hart als bron Al wil je dagen luidkeels danken om deze klanken bloem en knop en het avonddauw na ’t aardse sloven boven vanuit de sneeuw op eigen netvlies inklaren tijd vraagt geduld ook werkend ‘t tijdelijke te bewaren.…

Op het ogenblik dat ik de gordijnen wegschuif en me in laat palmen door het uitzicht op luchtige wolken boven met meeuwen bespikkelde geveltoppen in de ochtendzon zet een leger zich in beweging, vliegen huizen in brand, wordt er tegen wil en dank gestorven en geboren.…

Ik heb gevoeld dat je aan mij hebt gedacht en ik, op mijn beurt, dacht ook veel aan jou Ben blij je te kennen lief mens want jij bent bijzonder, zo heel erg bijzonder Jouw letters en woorden naar mij steeds gericht zijn voor mij steeds puur goud, ik dank je daarvoor.…

Hier kan ik aan je denken, aan wat je deed, je danken, met al die anderen je schuld vergeven Jij bracht muziek in ons leven Opgedragen aan W.A. Mozart…

Je trakteert me op een colaatje, een lief : dank je wel Alcohol behoeven wij niet, ons hart klopt zo wel snel. Gezellig tafelen, niet over, wél naast elkaar Eenvoudige gebaren getuigen van wederzijds respect, klaar? Langzaam maar zeker stijgt de spanning ten top Iets wat ons vreemd is, een flop.…

advies volgen Dat alles wat ik jullie geleerd heb gebruiken om verder van te komen Dat educatie de bron is voor jullie toekomst Al is dat het enigste wat ik jullie heb kunnen geven Lieve kinderen, Ik hoop dat jullie in zien Dat ik m'n best doe Dat ik alles doe wat ik kan En ook nooit zal opgeven Dat jullie ooit kunnen zeggen Vader we danken…

in het bomenland door groen gras omgeven ligt stil en haast verscholen mijn huis van houten planken met groei en bloei verweven de tijd heeft het beschuttend lijf en de stenen pannen gevormd het geheel is aan inzichten van seizoenen te danken midden in een verlatenheid, van mystieke aard, waar enkel natuur zorgt voor ongedwongen klanken…

En als de inhoud je bevalt vergeet dan niet het even weg te leggen, om dank je wel te zeggen tegen Sint en Zwarte Piet.…

Hoe alles weer verrijst en dank vertolkt? Er is zoveel te doen om alles klaar te maken voor een etensfeest, met eieren en hazen die voor velen het echte Pasen bedekken met sluiers van verdwazing.…

Daarom wil ik God loven en prijzen Voor Zijn grote liefde en goedheid Mijn leven is aan Hem toegewijd Ik wil aan Hem mijn dank bewijzen. (Uit Psalm 108 vers 5)…

Eten was er in overvloed en ook veel sterke dranken, de kerkrat at en dronk zich vol, wie moest hij daarvoor danken. Thuis was hij keurig opgevoed, dus zei een dankgebedje, hij deed `t in alle stilte op het chinees toiletje. Maar toch werd hij de nasi zat, ook de chineze kool.…

Daarom wil ik God loven en prijzen Voor Zijn grote liefde en goedheid Mijn leven is aan Hem toegewijd Ik wil aan Hem mijn dank bewijzen. (Uit Psalm 108 vers 5)…

insect danst op de maan bij dageraad begint de therapie die maakt alle dichters sober zoals het gras dat welig geilt dit is het topje van de ijsberg jouw erotiek is grenzeloos eenvoudig op het hoogtepunt glijd je naar beneden in het glibberige doen we niet moeilijk alsof een volkse vrouw je bewondert neem je afscheid van de drank en dank…

Nu is het tijd om als een trage vader te werken in de trouwe aarde van de rust, de stilte te veredelen tot stil geworden eenvoud en God te danken voor de goedheid van de goden. ---------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1982.…

Nu valt het wel te rijmen hoe ongerijmd veel ook voelde mijn duizend maal dank voor wat jij in mij vervulde.…

Hoe alles weer verrijst en dank vertolkt? Er is zoveel te doen om alles klaar te maken voor een etensfeest, met eieren en hazen die voor velen het echte Pasen bedekken met sluiers van verdwazing.…

Met of zonder glimlach Ik hoop dat je gelukkig bent Dank dat zij weer contact mag opnemen Met mij gaat het goed Sinds Jenny in mijn leven kwam Denk je nog weleens aan ons?…

Overbekend dit huis: de andertijds maar onherstelbaar ingesleten klanken, de tafel voor de vrome spijs en dranken voorbij de stoelen, recht aaneengerijd en ik – de eredienst allang ontwijd - muitend in heimwee naar de oude banken, niet wetend of ik bidden moet of danken voor wat zich indekt in gedegenheid.…

midden in het bomenland door groen gras omgeven ligt stil en haast verscholen mijn houten thuis, een stulpje met groei en bloei verweven de tijd heeft het beschutte lijf van pannen op gelaagde planken gevormd, het heeft zijn pracht aan wisselende seizoenen te danken in een verlatenheid, haast van mystieke aard, waar enkel de natuur…

bewust was Die nog steeds met haar hele ziel en zaligheid verbonden was met een andere wereld, en die helemaal in deze wereld niet wilde zijn Die zich verzetten zou om te leven en geboren te worden Die haar weg niet zou weten te vinden in een wereld die de hare niet was Opeens bleek ze toch niet zwanger te zijn De Godin zij dank…

Dank U voor alle schoonheid die ons omringt, zelfs de haartjes op de stengels van de papavers, ze ontroeren ons en doen ons even de adem inhouden. Het licht schijnt doorheen de bloemblaadjes op deze blanke morgen, nog niet begonnen met heel het rood in vuur te zetten, te doen stralen tot het pijn doet aan de ogen.…

en ik – de eredienst allang ontwijd - muitend in heimwee naar de oude banken, niet wetend of ik bidden moet of danken voor wat zich indekt in gedegenheid. Verweer dat bij de open kist verstomt, aan die mij na staan en mij zijn ontheven, het kroost incluis tezamen uitverkoren.…

teruggetrokken in hun schaduw, met schorsen als een harde korst op eeuwenoude wonden maar daaronder kruipt het leven zevenspikkelig omhoog gevangen door een wrange winter blijft het, tot diens zware epiloog het laatste woord mag geven warm en droog spint op een kale vensterbank de kat haar laatste nachtelijke uren tot een ochtendroes vol dank…

fleurige beeltenis aan het voorjaar gegeven bij de rivier die ik ook wil bedanken voor de krachtige waterstroom die meandert naar de zee van verlangen en vlinders die niet rusten voor culinaire buiken ik ben ze hartelijk dankbaar voor hun lustig gefladder de wijnboeren uit het Zuiden voor hun goddelijke wijn er is geen grotere dank…

we plukten stengels en gooiden de bloemen aan de kant van de sloot, het ging om de holle stelen die fluit zouden worden als het tenminste lukte om er vorm aan te geven en toon uit te krijgen de bloemen werden later meegenomen aan haar gegeven als dank voor het late buitenspelen nadat het eten met grote snelheid was verorberd nog een boterham…

werd ik vertrouwd het vreemde was, dat ik liefde terugkreeg van andere mensen dan ik verwachtte zelfs uit onverwachte hoek zegt het woord "Hoop" u ook iets eigenlijk niet, want dat heeft iets onzekers door mijn vertrouwen kon ik de hoop laten varen ik leefde dus in een liefdevolle omgeving met als enige waarheid onbegrensde LIEFDE dank…

Ik zeg dank aan Moeder Aarde die mij en alle leven baarde, die ons behoedt, koestert en voedt; want dat is wat een moeder doet. Gaya geeft gul alles waarvan ik smul: vega, vogels, vlees en vis, al wat lekker en goed voor me is.…