Netgedichten

netgedicht (nr. 51.598):

Op weg naar Pasen

De krokussen zijn uitgebloeid, maar geel en blij
staan Paasbloemen te pronken. Beseffen zij dan
beter dan wij, mensen, hoe nieuw het leven wordt
in deze dagen? Hoe alles weer verrijst en dank vertolkt?

Er is zoveel te doen om alles klaar te maken voor
een etensfeest, met eieren en hazen die voor velen
het echte Pasen bedekken met sluiers van verdwazing.
Eigenlijk betreur ik dit: het niet meer weten hoe ooit

in verre tijden achter ons dit feest weer nieuw werd en
verbonden met het lijden en het sterven van Hem die
door de dood het leven bracht en nu met ons op weg is.
Het water stroomt en licht wordt aangestoken.