Alle inzendingen over de juiste tijd OR inspanning OR noodzaak

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Sluit mijn ogen, draai mijn hoofd richting de prachtige muziek. Het is ongelogen, geweldige klanken die versmelten in een mozaïek. Van schitterende kleuren, die veranderen in de heerlijkste geuren. Van Lavendel tot Koriander, voor de stadmens als voor de plattelander. Een traan van ontroering, volledig in vervoering. Blijf ik genieten…

Ogen dichtgeplakt Met korrels slaap, Ooglid dat nog Van geen wijken Weten wil - Na veel inspanning En ongewoon veel tijd Begint het licht Voorzichtig te gloren, Niet veel, maar toch - Door een waas van Verlies en verlangen Kijk ik bij onszelf Naar binnen, en zie Het huisgezin waarin De vader ontbreekt, Waarin hij althans…

Ik was als Gregor, daar ik transformeerde Ik werd geen kever, maar een lieve hond Ik twijfelde, het leek me niet gezond Tot ik besefte dat dit mij iets leerde We waren één, hoe ik me ook verweerde Met alles één, met alles wat bestond Mijn rouwen om zijn dood was ongegrond De tijd stond stil, toen Kairos mij dicteerde Zoek niet zo driftig…

God hield me, al die tijd innig bezorgd in leven. God mijn vader. Bij gebrek aan een menselijke zorgzame vader. Een kruiwagen vol lasten kreeg ik er gratis bij, maar ik wist dáár wel raad mee.. Zolang, zo lang als de tijd mij energie gaf.. tot het einde van de roze zee.…

Bloot aan de tijd aan de dood aan familie en vrienden die vreemd lijken. En haar lichaam haar zachte lijf, hard van inspanning -------------------------------------- Uit: 'Goed Volk', 2004.…

I De blik maskeert de kijkers die hun leeftijd verraden door de wijze van spreken Daar waar de ogen spreken snoeren woorden de mond Zielloze termen en zinloos tijdverdrijf achter goede manieren De wijze bewaart zijn weten voor het juiste moment II Spreken als noodzaak is de verstilling zoeken in wat is In wat men…

zijn inspanning leeft een gezicht dat boekdelen optekent in beeld het vastgelegde moment laat eindeloos genieten…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Laat daarom gezondheid en geluk de juiste signalen afgeven. Waarvan geen noodzaak van zwart op wit op gewaarmerkt papier behoeft te staan.…

Zodra ze groot zijn, zijn ze druk bezet, gaan ze ijverend bestaan, vrezen ze, dat morgen tijd ontbreekt voor noodzakelijke taken, stoten op de feiten. Jij bent ze dan kwijt. Hij is niet meer, mijn vader. Maar zijn stem hoor ik nog wel. En die jongens, papa, kijk. Ze beseffen heus wat telt.…

Geen enkele moeite is teveel Om lief te zijn voor jou Of om jou het leven aangenaam En gemakkelijk te maken Geen enkele inspanning zal ooit teveel zijn Om je alle respect en liefde te geven Dat nodig is om van jou te kunnen houden Hoe klein je ook bent van gestalte Mijn liefde voor jou is een veelvoud Dat je dagelijks voelt of ziet Ik hou…

tongen likken zilte lippen vol van het parelende zweet staat vocht op voorhoofden en strepen gebogen ruggen wat zullen we straks drinken zeven dagen kort of lang eerst nog de orders afvinken voor men zich volledig in het nachtleven stort…

Een dwingende noodzaak, om het onvindbare te zoeken. De urgentie, om ontdekte inzichten te delen. Verlangen, noodzaak en urgentie, maken van een gedicht een gebed, dat ook door atheïsten wordt gebeden.…

heeft de juiste toon nog niet aangehoord, waarin de oude is versleten.…

zullen het geloven in het juiste altijd blijven verrijken…

De tijd, in volle vaart geeft geen teken noch Hand, noch het Oog van God laten iets los over de tijdsgeest Als nachtegalen zingen zij hoogste noten Eerder dan juist nu vonden woorden elkaar Op papier, op schermen, in boeken en bundels Bovendien in veel Cultuurcafés (Daarnaast steeds meer vanaf de planken) Allemaal tekens van lief…

, het ene verdicht de ander toe in de maat- en meetlint van de poëzie, kreunend riet herschikt zich aan de regels van de wind uitvergroot door een aangeboren verdriet, micro en macro verhouden zich in de microscoop van mijn dyslexie wordt de waarheidszin door de tijd weerkaatst als je hem in het juiste perspectief herplaatst.…

De juiste kleding voelt als een tweede huid. Waarin je je altijd thuis voelt. Waarin door jouw naaktheid, niet onbedoeld, een oprechte waardering van de buitenwereld niet voortijdig wordt onderkoeld. Waarin door die tweede huid het leven de pasvorm lijkt aan te nemen naar een juist formaat.…

Op de juiste toonhoogte zonder toeters en bellen. Het rinkelt een mooi samenspel waarbij niemand je meer iets hoeft te vertellen. Een nauw luisterend oor heeft er nog alle aandacht voor. Die zuivere tonen gloriëren. Trekken je hele lichaam door. Op de juiste toonhoogte. Niet hoger of lager. Schraagt een mens in zijn evenwicht.…

doelt, dat alleen de overgave telt in een moment van gelaafd vertier, om dan onze grappen te weerleggen, met onze lippen gelijktijdig van een halfvol vat zal nippen, in die leegte resoneert een woord, de liefste toonsoort waaraan je jouw wil in legt mij altijd zal overtuigen zonder dat het mij of iedereen stoort is het juiste…

Je lachte om mijn verwondering, ik moest wachten tot die ene dans van lelies tot die opengingen en de tijd ui te stellen tot die zou vergaan, je bleef om daaraan een naam te dopen een herinnering die je niet mist een huivering toen ik je bedoeling las.…

Ik heb uren zitten zwoegen op een diep gekweld gezicht starend in de holle spiegel onder 't scheren want ik wou dat ook proberen: echt een larmoyant gedicht om de vrouw waarvan ik hou te imponeren Maar al wat ik produceerde was een komische grimas met het witte schuim op kin en bakkebaarden die me hulpeloos terugkeek van 't beslagen spiegelglas…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Sneeuw voor de zon Waar ik gisteren begon Is vandaag geworden De inspanning van tijd De meest gehate En geliefde tegelijk Gisteren was jij hier nog En ik In mij woedt de oorlog In ruïnes Waren wij vermist Diep in onszelf Maar we worden niet gemist De wegen die ons leidden Zijn nu onbegaanbaar En akelig oud geworden Daarmee ook achterhaald…

Uit: 'Inspanning heeft zich uitgeput' www.http//pamapoems.nl…

Medelijden is een onderschatte en hoogst noodzakelijke vorm van Lijden…

In waarheid leven met jezelf en de ander is noodzakelijk om in vrijheid te kunnen zijn…